Hij vond me te dik
Een flink aantal jaren terug was ik met iemand aan het daten die zogezegd een echte fitness-freak was. Op dat moment had ik nog erg veel last van mijn eetstoornis. In die tijd was ik continu opzoek naar bevestiging dat ik te dik was zodat ik af zou mogen vallen. Ik vroeg aan mijn date wat hij van mijn gewicht vond en of er niet nog iets af zou kunnen? Zijn antwoord op die vraag zal ik niet snel meer vergeten.
"Je bent gewoon mooi hoor, maar er zou inderdaad nog wel iets af kunnen." Hij kneep in m'n buik. "Gewoon een paar kilo en dan ben je echt helemaal perfect." Wow, hallo, zei hij dat nou echt? Ik werd een beetje boos, maar had ik er ook niet zelf om gevraagd? Hij bevestigde mijn gedachten, maar het voelde eigenlijk helemaal niet zo goed. Ik had liever gehoord dat ik gewoon goed was zoals ik ben al zou ik het er misschien niet mee eens zijn. Hij zij het misschien niet letterlijk, maar zijn opmerking was ook niet aardig. In mijn oren klonkt het als niet anders dan: Je bent te dik.
Op dat moment was ik niet in behandeling voor mijn eetstoornis. Ik was net gestopt met mijn behandeling voor anorexia, omdat ik weer een gezond gewicht had. Dit gezonde gewicht had ik echter bereikt door het hebben van eetbuien. Geen gezonde situatie, maar ik vond niet dat ik therapie verdiende als ik mezelf niet kon inhouden en geen ondergewicht meer had. Ik vond het niet nodig, onterecht, want het ging nog helemaal niet goed met eten en deze opmerking had me flink van slag gemaakt.
Ik wil niet zeggen dat het enkel aan deze opmerking had gelegen dat het met eten niet goed ging, er was natuurlijk van alles aan de hand, maar het heeft zeker een bepaalde invloed gehad. Het moment staat immers nog in mijn geheugen gegrift. Het maakte mij extra gedreven om weer af te vallen, wat uiteindelijk alleen maar meer eetbuien uitlokte. Ik zat vast in een eindeloos lijkend cirkeltje van eten en niet eten. Ik voelde me vies, dik, schuldig en moe. Ik schaamde me voor mijn gedrag en ik had geen idee hoe ik hier ooit uit moest komen.
Daar kwam nog eens bij kijken dat ik helemaal niet te veel woog. Ik woog hartstikke weinig, veel minder dan dat ik nu doe. Als ik toen inderdaad die paar kilo af zou zijn gevallen, dan zou ik weer ondergewicht hebben gehad. Hoe kwam het dan dat iemand zo zoiets tegen me had gezegd? Wat moet je dan met die informatie? "Hoe bedoel je?" Vroeg ik twijfelend. "Nou, gewoon, dat je die lijntjes van je buikspieren een beetje ziet."
Ondertussen heb ik wel door dat hij zelf ook niet zo goed wist waar hij het over had. Hij begreep niks van eetstoornissen en ook niet zo veel van het menselijk lichaam. Ik zou er helemaal niks aan hebben gehad als ik wel af zou zijn gaan vallen. Zowel psychisch als fysiek niet. Hij vergeleek mijn lichaam, dat van een jong meisje die net hersteld was van haar ondergewicht, met het afgetrainde lichaam van hemzelf. Dat is geen eerlijke vergelijking.
Mannen kunnen nu eenmaal een veel lager vetpercentage hebben dan vrouwen en spieren wegen meer dan vet. Na mijn periode van anorexia was er vrij weinig van mijn buikspieren over. Ik zou juist moeten aankomen, wilde ik die weer trainen, maar gaat het daar wel over? Is een buik pas goed genoeg als je buikspieren kan zien? Ondergewicht en een te laag vetpercentage zijn hartstikke ongezond en geen goed doel om na te streven. Als vrouw, maar zeker ook als man zijnde, zo obsessief bezig zijn met je uiterlijk en het nooit goed genoeg vinden, maakt je uiteindelijk ongelukkig. Trainen of een afgetraind lichaam hebben is op zich niet iets slechts, maar het maakt wel uit welke gedachte er achter zit.
We waren beiden best jong en het is helemaal niet erg om het allemaal niet zo goed te weten, maar voor mij was zo'n opmerking hartstikke onhandig en totaal niet helpend. Op dat moment heb ik het voor mezelf gehouden en bleven de woorden nog lange tijd door mijn hoofd spoken. Je kan helaas niet altijd controleren wat andere mensen tegen je zeggen, maar je kan er wel op een bepaalde manier mee om leren gaan. Deze punten zouden je kunnen helpen wanneer iemand iets tegen je zegt waar je helemaal niks aan hebt of wat je zelfs tegenwerkt.
♥ Wat anderen zeggen is niet altijd waar
In dit geval was het heel duidelijk niet juist wat er tegen mij gezegd werd. Nu weet ik dat wel, maar toen kon ik dat niet bedenken. Wanneer je nog last hebt van een eetstoornis, zal je eetstoornis alles aangrijpen om jou te doen geloven dat je niet goed genoeg bent. Zo'n opmerking als deze is voor een eetstoornis te mooi om waar te zijn. Wanneer jij mijn verhaal leest kan je ongetwijfeld objectief kijken en zeggen dat het niet waar was wat hij tegen mij zij. Probeer ook op deze objectieve manier naar jezelf te kijken.
♥ Bespreek je zorgen
Wanneer iemand iets heeft gezegd waar jij mee zit of je een gedachte hebt die je tegenwerkt is het een goed idee om deze te bespreken met iemand die je vertrouwd. Soms kan je er zelf niet helemaal uitkomen wat nou goed of fout is, omdat je eetstoornis het beeld flink kan vertekenen. Het is goed om dit te bespreken of na te vragen zodat je er niet helemaal in je eentje mee blijft zitten. Dit kan je ook tijdens therapie doen.
♥ Ogen op je eigen pad
Wat goed voor jou is, is niet direct goed voor iemand anders en andersom. De jongen die dit tegen mij zei was net als ik alleen met zijn eigen kijk op de wereld bezig. Misschien dat het voor hem een doel was om een zo'n laag mogelijk vetpercentage te hebben, maar dit was voor mij helemaal niet een goed doel. Overigens valt het best in twijfel te trekken of die hele fitness-cultuur onder mannen wel zo gezond is.
♥ Weet waar je het voor doet
Ik kan heel goed begrijpen dat zo'n opmerking als deze je helemaal van je stuk kan brengen. Wat iemand er later ook nog over zegt, de woorden kan je niet meer ongedaan maken. Blijf daarom heel goed je doel voor ogen houden. Wat ga je ermee opschieten om weer af te vallen? Waar gaat je eetstoornis jou brengen? Wat wil je werkelijk in het leven en wat heb je daar wel voor nodig?
♥ Liefs,
Irene
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ging naar een personal trainer, we hadden dan meet momenten. Dan kneep hij in mn buik of aan de zei dat mn love handles nog lang niet weg waren.
Ik at toen al bijna niets meer, braakte en voelde me enorm rot.
Trainde heel veel uren per dag.
Toch kreeg ik altijd het gevoel dat het niet goed genoeg was. En dat bevestigde hij dan altijd.
Misschien heeft hij het niet zo bedoeld.
die over mijn buik zat te voelen...
hij zei: wat ga je hier nou aan doen?? en ik maar lachend hahah morgen begin ik..
het raakt me wel echt als iemand dat zegt, misschien meende hij het niet zo.. maar het zei al genoeg eigenlijk.
herkenbaar wat je hebt geschreven
ik was best trots op mezelf, maar dit haalde me heel even onderuit
Je had misschien kunnen zeggen dat het hem helemaal niks aangaat, en hem weg zwaaien.
zo naar dat mensen al deze onzin uitkramen ..
ik had dat ook wel kunnen en mogen zeggen ja maarja
Ik hoop echt dat je jezelf uit deze situatie weet te vechten!
Dan maken mannen het meestal meteen uit.
Ik schrik van je bericht.
Dit lijkt me een ontzettend nare situatie voor je.
Zijn er mensen in jouw omgeving op de hoogte hiervan?
Ik raad je aan om steun te zoeken hiervoor bij mensen uit je omgeving, want ik maak me zorgen om je veiligheid en je gezondheid.
Laat je nog wat van je horen?
Liefs
als hij echt van je houd neemt hij je zoals je bent ook met een paar kilo of een rolletje meer, zo niet is hij jou (letterlijke) engerie en tijd niet waard hoor!
Ik schrik wanneer ik je berichtjes lees. Wat moet dit zwaar zijn voor jou. Ik kan me voorstellen dat dit heel erg veel met je doet. Dit is absoluut geen manier om met elkaar om te gaan. Daargelaten of het liefdevol is en hoe je in een relatie met elkaar om zou moeten gaan. Ik raad je heel erg sterk aan om hier met iemand over te praten en hulp te zoeken, want ik maak me veel zorgen.
Liefs
Dat moet echt verschrikkelijk voor je zijn! Zoiets verdient niemand. Spreek er alsjeblieft over met iemand in je omgeving.
Daarnaast, denk ik, dat je best ook met hem spreekt over jullie relatie. Dit is geen normale situatie en lijkt me voor jullie beiden erg ongezond. Misschien samen eens bij een psycholoog langs gaan?
Ik hoop dat je de moed hebt om dit te doen want dit is geen leven. Sterkte!
Doe mij maar iemand met een hele leuke persoonlijkheid en zonder fitnessbody.
Liever een zorgzame man dan een oppervlakkige fitness freak.
Sowieso het perfecte meisje qua uiterlijk zoeken als relatie potentieel is behoorlijk vreemd.
Wat goed dat je weer op het herstellende pad bent gekomen. Heel krachtig. Je hebt ook prachtige ogen en prachtig haar trouwens.
Ik heb nu een paar dates gehad met een jongen die ook een fitness-freak is. Hij maakt opmerkingen als "Ben je niet bang dat je nu weer helemaal de andere kant op slaat en hartstikke dik wordt?" en "wow doe je zoveel honing bij je muesli of zoveel olijfolie in de pan? Dat zijn echt onnodige kcal!" Dan tegelijkertijd wil hij wel dat ik aan kom, maar dan op een gezonde manier. Ik vind het juist fijn dat ik zonder schuldgevoel een zak doritos of een paar koekjes naar binnen kan werken.
Jij mag wel een boterham met hagelslag, ik niet want ik moet cutten en ik word toch dik van hagelslag.
Ik vind dat overdreven fitness gedoe helemaal niet oke, zoals die opmerking hierboven dat zou ik zeggen als ik naar mijn eetstoornis zou luisteren.
Wat vreselijk te horen hoe jouw vriend met jou omgaat.
Nogmaals, heb je hulp en steun in je omgeving hiervoor?
Is er iemand op de hoogte van jouw situatie?
Ik denk dat het belangrijk is dat je iemand of meerdere personen in vertrouwen neemt en verteld over jouw situatie, zodat je er wat aan kan veranderen. Ik hoop dat je nog wat van je laat horen, want ik vind je situatie erg zorgelijk.
Wat vervelend dat de mevrouw in het wijkcentrum jouw verhaal niet zo serieus neemt.
Het lijkt me verstandig dat je je verhaal met anderen deelt dan deze mevrouw. Desnoods kun je naar de politie gaan om verdere hulp te vragen, want in jouw geval lijkt er sprake van mishandeling. Bij de politie (of een andere hulpverleningsinstelling) kunnen ze je verder helpen of doorverwijzen naar de juiste hulp. Laat je nog weten wat je gaat doen?
Liefs