Nog een voorstelblog! Misschien hebben jullie al een aantal blogs (of plogs sinds kort) van mij voorbij zien komen. Tijd om eens te laten wie ik nou eigenlijk ben. Ik ben Lonneke en ik werk sinds een tijdje bij de redactie van Proud. Eigenlijk werk ik al iets langer voor Proud. Hiervoor ben ik vrijwilliger geweest, dus misschien heb je al eens met mij gechat. Ik vond dit zo waardevol en leuk om te doen dat ik hier graag meer in zou willen betekenen. 

Toen ik zelf diep in mijn eetstoornis zat ben ik per ongeluk op Proud beland. Geen idee wat ik moest verwachten. Na een tijd wat blogs gelezen te hebben maakte ik een account aan. Ik ben welgeteld 1 keer in de chat geweest. Ik werd al vrij snel aangesproken door een moderator of ik wat wilde delen. Paniek! Snel klapte ik mijn laptop dicht. Ik schrok hier zo van dat ik het nooit meer heb aangedurfd om terug de chat in te gaan. En dat terwijl de chat juist een fijne plek is om te delen en steun te vinden.

Twee keer heb ik de diagnose Anorexia Nervosa gehad. Tijdens mijn eerste behandeling was ik nog jong en wilde ik koste wat kost mijn examens goed maken. Ambulant werd de oplossing. Dit heeft mij echter niet verder geholpen. Eerder heeft het me stiekem zieker gemaakt. (Wil je hier meer over lezen, ik heb er al een blog over geschreven).

Jaren later werd ik voor de tweede keer behandeld. Dit keer intensiever. 5 Dagen per week kreeg ik therapie. Ontzettend lastig en zwaar vond ik dit, maar het heeft me uiteindelijk ook veel gegeven. Hier heb ik echt de knop om kunnen zetten. Ik wil weer vrij zijn, geen angsten hebben en mezelf weer leren kennen. Hier heb ik geleerd om echt voor mijzelf te kiezen en te leren luisteren naar mijn lichaam.  

Verder heb ik fotografie en grafisch ontwerp gestudeerd. Op dit moment vind ik het heel leuk om in mijn vrije tijd mijn (analoge) camera mee naar buiten te nemen. Ik woon sinds kort samen en heb een leuk appartement met veel beestjes. Ik heb een hele oude kat Winnie (die je misschien al voorbij hebt zien komen in de plog) en 3 gekko's. Sinds een tijdje heb ik een mountainbike en racefiets, dus als het weer wat mooier weer is (ik ben echt een koukleum..) wil ik weer lekker het bos in.

Ik hoop dat ik jou in de komende tijd kan motiveren en inspireren. Een eetstoornis is zeker niet makkelijk en het is nog lastiger als je het alleen moet doen. Voel je vrij, je staat er niet alleen voor. ♥ 

Liefs en hopelijk tot snel!

♥

Lonneke