Eigen regie in je behandeling

 

Inmiddels heb ik al 5 jaar hulp van verschillende hulpverleners. Maar wat verwacht je nu eigenlijk van een hulpverlener? En wat verwachten zij nou eigenlijk van jou? Mij leek het leuk om mijn eigen ervaringen daar eens over op te schrijven en dit met jullie te delen.  

Natuurlijk heb je altijd wel verwachtingen van je hulpverleners. Mij is het opgevallen dat ik in het begin van mijn behandeling alles bij mijn hulpverleners neerlegde en verwachtte dat hun met de ideale oplossing zouden komen. Als ik die dingen dan uit zou voeren, zou ik binnen de kortste keren weer een gewoon 'normaal' leventje kunnen leiden. Mijn verwachtingen lagen dus heel hoog en waren achteraf dan ook alles behalve reëel. Voor mij voelde het alsof ik nooit van mijn problemen af zou komen. Ik vestigde al mijn vertrouwen op mijn hulpverleners, want zij waren voor mij 'mijn laatste hoop'. Maar helaas is het niet zo dat je behandelaar je zomaar beter kan maken met een pilletje, of een handboek klaar heeft liggen hoe alles aangepakt moet worden. Elke behandeling verloopt anders en uiteindelijk ben jíj degene die (met ondersteuning van je hulpverlener) zorgt dat je weer anders in het leven komt te staan en de touwtjes weer in handen krijgt.

In het begin van mijn behandeling zag ik heel de hulpverlening nog helemaal niet zitten. Ik ging er heen om van het gezeur van mijn ouders af te zijn en hield mezelf alleen maar voor de gek. Want je kan niets aan jezelf veranderen als je er zelf niet achter staat. Je houd je ouders, hulpverleners en vooral jezelf behoorlijk voor de gek. Zelf heb ik spijt van die 2 jaar dat ik naar de psycholoog, diëtiste, en psychiater ben geweest zonder dat ik zelf achter de behandeling stond. Ik maakte het mezelf alleen maar moeilijker en zakte steeds dieper weg.

Maar nu, ruim 5 jaar nadat ik met de hulpverlening gestart ben, ben ik trots op wat ik bereikt heb. Al ben ik er nog lang niet, ik ben wel al een heel eind op weg. Mijn verwachtingen van de hulpverlening zijn nu heel anders. Ik verwacht nu van ze dat ze met mij meedenken hoe ik mijn behandeling zelf voort kan zetten, oftewel ik neem nu mijn eigen verantwoordelijkheid over de behandeling. Daarbij weet ik ook dat ik altijd op ze terug kan vallen als ik even een terugval heb of niet meer weet hoe ik iets aan moet pakken.

Wat verwacht jij van de hulpverlening? En hoe neem jij de regie over jouw behandeling? Kom op vrijdag 30 oktober 2015 naar de Proud2meet in Eindhoven en praat met ons mee over hoe je de regie kunt nemen in jouw behandeling. Vanaf 14:00 zijn jullie van harte welkom!

Locatie Proud2meet in Eindhoven
De Proud2meet vindt plaats op locatie de Grijze Generaal, een ambulante locatie van de GGzE, tegenover Winkelcentrum Woensel. De Grijze Generaal: Winston Churchillaan 75, Eindhoven

Wat verwacht jij van de hulpverlening?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Roos15. - Maandag 26 oktober 2015 15:31
N. - Maandag 26 oktober 2015 19:54
Wat een groei heb je doorgemaakt zeg! Daar mag je zeker trots op zijn. Keep up the good work!
Lisa - Maandag 26 oktober 2015 21:40
proud
d - Dinsdag 27 oktober 2015 09:10
De behandeling houdt dus in dat jij je gaat aanpassen aan de hulpverlener. Als ik één ding niet meer doe is me aanpassen aan de (arrogante) hulpverlener, want dat heeft nog nooit gewerkt, bij mij iig niet. Waarvan voel je je slaaf in het leven?? Bij een hulpverlener wil ik dat vooral niet voelen. Ik verwacht van een professioneel hulpverlener kennis en knowhow en vooral een houvast en iemand waar ik tijdelijk op kan leunen. Niet iemand die aan MIJ vraagt hoe hij of zij MIJ kan helpen. Maar die naar aanleiding van mijn verhaal WEET wat mij AAN TE BIEDEN, doorheeft waar mijn moeilijke punten liggen en me er steeds bijhoudt en me stimuleert, door vragen en nog eens vragen en uitpluizen, waarna ik er weer tegen aankan, ik me gesteund en begrepen voel. Die me inzichten geeft, waar ik zelf nog niet aan had gedacht, waardoor ik steeds meer kracht en energie voel om mijn probleem achter me te kunnen laten omdat mijn hulpverlener mij keer op keer weer laat voelen dat een leven zonder (eet) probleem zoveel leuker is, beter is, gezonder is, echt kan, ook voor mij.
Fran - Vrijdag 30 oktober 2015 09:20
Ik vind dat een hulpverlener oprechte interesse moet hebben en zich in moet zetten voor zijn cliënten/patiënten.
Ik verwacht ook creativiteit ,veel kennis en inzicht ,bij het mij helpen om doelen te bereiken en knelpunten op te lossen.
Ik verwacht dat een hulpverlener mij stimuleert om verder te komen,al moest dat stap voor stap, en dat zij niet telkens zeggen dat ik de lat niet te hoog moet leggen.
Ik verwacht dat een hulpverlener ervanuit gaat dat zijn/haar cliënten heel zijn en niet grebroken.