Ik heb al een aantal blogs geschreven over eetbuien. Zoals jullie weten heb ik daar namelijk een flinke tijd mee te maken gehad. De eetbuien beheersten mijn hele leven. Ik kon niet met en ik kon niet zonder. Naast verschillende therapieën heb ik ook een tijdje bij een diëtist gelopen. Van haar kreeg ik toen een eetlijst mee waar ik me aan zou moeten houden. Structuur in mijn eetpatroon was voor mij belangrijk en het zou de eetbuien een stuk verminderen. Echter vond ik die eetlijsten lang niet altijd even helpend. In deze blog zal ik uitleggen waarom.

Nog voordat ik de eetlijsten van de diëtist had, had ik zelf ook al diverse pogingen gedaan om van de eetbuien af te komen. Vaak was het zo dat ik na een eetbui dacht ‘Vanaf morgen doe ik het anders’. Ik nam mezelf dan voor om me de volgende dag aan een strak eetschema te houden. Zo’n schemaatje stelde ik dan zelf op. Eigenlijk was dat wel te weinig, omdat ik altijd nog de wens had om af te vallen. Toch had ik elke keer weer het idee dat de eetbuien weg zouden blijven als het me zou lukken om aan dat schema te houden.

Ik hield mezelf hier enorm mee voor de gek. Zulke eetschema’s werkten niet voor mij. Als ik me aan een lijst probeerde te houden, dan ontstonden er juist eetbuien. Eetbuien worden uitgelokt door te weinig eten en dat was precies wat ik deed. Ik had altijd de illusie dat ik deze keer wel sterker zou zijn, maar toch mislukte het elke keer weer.

Tijdens de eetstoornis wist ik niet echt meer wat gezond of normaal was. Mijn eetpatroon was een chaos en ik was er totaal de controle over kwijt. In veel blogs over eetbuien schrijven wij dan ook dat een eetlijst helpend kan zijn om op die manier weer structuur aan te brengen in je eetpatroon. Als je voldoende eet, verklein je de kans op eetdrang en eetbuien. Toen ik bij een diëtist liep, kreeg ik dan ook een eetlijst mee van haar die meer was dan mijn eigen bedachte eetlijst.

Ik ben het er dan ook echt wel mee eens dat eetlijsten ontzettend handig kunnen zijn om op die manier weer structuur aan te brengen in je eten. Dat deed het ergens ook wel, omdat je toch een klein beetje meer zicht had op wat ‘normaal’ was. Toch hebben die eetlijsten mij ook weer niet helemaal geholpen om van de eetbuien af te komen.

Ik ben namelijk een perfectionist dus ik wilde me dan ook zo perfect mogelijk aan die lijst houden, maar als ik dan een keer iets meer at dan dat op die lijst stond, dan was het voor mij al verpest. Dat voelde dan als te veel en was meteen een reden om terug te vallen in de eetbuien. Vrij leven en eten en bijvoorbeeld spontaan een keer uit eten gaan was hierdoor lastig en zorgde meteen voor de nodige paniek. Bovendien waren de producten die op de eetlijst stonden ook vaak veilig en vond ik de lijst eenzijdig. Op die lijst stond bijvoorbeeld niet echt iets lekkers, want ik zou dan doorslaan. Maar door mezelf dingen te verbieden, ontstond er bij mij juist de drang om het te eten. Het voelde dan ook extreem verkeerd als ik een keer iets at wat niet op de lijst stond, juist omdat het niet op de lijst stond. Ik sloeg dan ook meteen door in een eetbui. Ik had het nu toch al verpest dus kon ik het net zo goed nog meer verpesten…

Wat mij wel heeft geholpen, is dat ik niet gedwongen werd om me aan een lijst te houden, maar dat ik daarin best vrij was. Hier moet ik wel bij zeggen dat dit voor mij thuis onmogelijk was om te doen. Dit lukte pas toen ik in een kliniek zat. In die tijd mocht ik vaak zelf bepalen wat ik at zolang ik maar at en het normaal was. Dat was voor mij veel fijner. Dat ene koekje tussendoor meer of minder maakte dan niet uit en was niet direct meer een aanleiding tot eetdrang.

In de tijd dat ik hersteld ben, heb ik ooit eens geprobeerd om me aan een voedingsschema voor het sporten te houden. Nou, heel eerlijk gezegd werd ik daar toen echt knettergek van. De oude eetstoornisgewoontes kwamen meteen weer naar boven. Ik hield me weer te strak aan die lijst waardoor er weinig ruimte was voor lekkere dingen tussendoor, maar de drang daarnaar wel steeds groter werd. Ik zag meteen het gevaar hier weer van in en besloot dan ook direct ermee te stoppen.

Conclusie: strakke eetlijsten werken niet voor mij. Ik kan er gewoon niet mee omgaan. Ik pin me er dan helemaal op vast waardoor er geen ruimte meer is voor iets anders dan die lijst. Hierdoor ontstaat er juist het verlangen naar iets anders en wordt het een enorm ding in mijn hoofd. Ik heb daar geen zin meer in. Ik eet veel liever wat ik wil en waar ik me goed bij voel dan dat ik me aan een lijst moet houden die mij vertelt wat goed voor me is.

Ik wil met deze blog niet zeggen dat eetlijsten fout zijn, maar ik wil wel graag laten zien dat ze niet voor iedereen even functioneel zijn. Belangrijk is om bij jezelf na te gaan wat goed voor jou voelt. Als het voor jou helpend is om je aan een eetlijst te houden, dan moet je dat vooral doen. Als je net als mij merkt dat het jou niet helpt, dan is het raadzaam om het hier met een professional over te hebben zodat jullie samen afspraken kunnen maken over alternatieven.

Fotografie: Ashley Campbell