Met een eetstoornis leven in een maatschappij waar alles om "healthy" draait. Je kan er bijna niet meer omheen, alles in onze maatschappij draait om afvallen, gezond eten en veel bewegen. De super gezonde recepten vliegen je om de oren als je op social media kijkt. Ook zie je voortdurend allemaal foto's van lichamen voor en na een dieet. Gezond eten is helemaal niet slecht en het is natuurlijk ook goed om je bewust te zijn van wat je in je mond stopt.

Toch denk ik dat onze maatschappij er een beetje in doorschiet. Voor de gemiddelde inwoner in Nederland die niet zo veel heeft met al die health trend is het misschien nog enigszins te negeren. Voor iemand die gevoelig is voor de invloed van social media of een eetstoornis heeft of heeft gehad zal dit veel lastiger worden. Zelf ondervind ik hier toch best weleens problemen mee.

Het ging na de zomervakantie echt onwijs goed met mij. Ik was gelukkig, genoot van het leven en kon al snel stoppen met de therapie die ik kreeg voor mijn eetstoornis. Vanaf januari waren er helaas een aantal dingen in mijn leven waar ik niet zo gelukkig mee was. Dit leidde tot een nieuwe zoektocht naar controle. Die vond ik weer in eten helaas. Wat mij vooral triggerde waren alle berichten op social media die ik tegen kwam over sporten en eten. Ik vind dit altijd interessant om te lezen, maar daardoor krijg ik zelf ook het idee dat ik mijn lifestyle moet veranderen.

In sommige tijdschriften laten ze bijvoorbeeld een voedseldagboek zien van een bn'er en als ik dat lees val ik bijna om. Die mensen sporten zo'n zes keer per week en leven op ongeveer een blaadje sla en wat water. Hoe dat mogelijk is begrijp ik soms ook niet helemaal. Wel krijg ik zelf dan het gevoel dat ik maar niet te veel moet eten. Ook krijg ik spontaan een schuldgevoel als ik een dag niet sport en wel wat chips eet.

Het is eigenlijk best jammer dat het de laatste tijd zoveel draait om super gezond zijn. Wat ik me nog goed kan herinneren van de therapie was dat ik voor het sporten wat koolhydraten moest eten en na het sporten eiwitten. Dit deed ik braaf en ik kwam helemaal niet aan. Ook voelde ik me toen goed in mijn vel en zag er gezond uit. Dit haalde ik allemaal uit normaal voedsel en niet uit allemaal superfoods en smoothies en dat soort dingen. Ook nam ik tussendoor weleens een koekje en chocolade. Dit kon allemaal prima als je het maar gewoon met mate doet. Ik vind het dan ook vervelend dat ik die grip op het eten weer even kwijt ben. Ik weet namelijk heel goed wat ik zou moeten eten om gezond te zijn, maar door alles wat ik lees word ik onzeker. Zonder schuldgevoel een gebakje eten is bijna onmogelijk als je alle blogs op internet leest.

Misschien is de oplossing wel gewoon alle Facebook pagina's die iets met voeding of sport te maken hebben te unliken. Zelf weer een nieuw voedingsschema opstellen en een eigen beweegprogramma. Dit zal waarschijnlijk veel meer rust geven. Uiteraard zou het natuurlijk ook gewoon heel fijn zijn dat er meer rekening wordt gehouden met mensen met een eetstoornis. Er mag ook wel eens nadruk gelegd worden op het feit dat het soms juist belangrijk en goed is om aan te komen.

Dit hoeft natuurlijk niet met snoep en chocolade, maar wel door boterhammen te eten met pindakaas en gewone kaas. En niet alleen maar light producten. Als we nu gewoon met z'n alleen weer terug naar de basis gaan en de norm qua hoeveelheid sporten wat afneemt zou het zo veel makkelijker worden om zelf weer te eten op een gezonde manier.

Ook moet je je niet te veel laten beïnvloeden door vrienden en familie. Als zij graag af willen vallen of veel sporten dat is prima en ook gezond, maar met een eetstoornis in het verleden of heden moet je daar niet te veel mee bezig zijn.

Vanaf nu wil ik proberen de "healthy" maatschappij te negeren en weer terug te gaan naar mijn eigen eet plan uit de therapie. Ik weet wat voor geluk het me heeft gebracht en ik zal strijden om dit doel te bereiken. Terug naar de basis en op naar een gelukkig en gezond leven zonder alle rare hypes die er momenteel heersen.