Afgelopen zaterdag waren we met het Proud2Bme Team in Haarlem. We gingen hier eerst gezellig brunchen bij Pippa's, een hip restaurant direct tegenover het Centraal Station van Haarlem. Na deze brunch vervolgden we onze weg naar het museum Het Dolhuys. Ik ben niet echt een fan van musea, vind het snel te saai, maar voor dit museum maakte ik graag een uitzondering. Het Dolhuys is namelijk een museum over de psychiatrie. Dat leek me erg interessant! Het museum zit direct achter het station en is dus eenvoudig te voet bereikbaar.

Het Dolhuys, ookwel museum van de geest genoemd, streeft naar het in beeld brengen van de mens in al haar facetten en het ter discussie stellen van stereotype beelden om zo een bijdrage te leveren aan erkenning, waardering en begrip voor mensen. In het bijzonder van mensen die in Nederland zogezegd afwijken van de geldende ‘norm’ in hun gedrag, denken en emoties, in zowel positieve als negatieve zin, zowel in heden als verleden...

In deze blog geef ik jullie middels een aantal foto's graag een klein kijkje in het museum. Misschien is dit voor jou aanleiding om eens zelf te gaan kijken. Ik kan het museum in ieder geval zeker aanraden! Als je museum binnenloopt, kom je direct in de museumwinkel waar ze allerlei leuke spulletjes verkopen die iets te maken hebben met de psychiatrie. Ik zag meerdere grappige kaarten die ik best had willen hebben. Naast de museumwinkel hang je je jas op en stop je je tas in een kluisje. Dan krijg je een korte uitleg en ga je door een deur alwaar je het museum inloopt.

Aan het begin van het museum kon je diverse deurtjes openen, waarachter je een kast vol met spullen en teksten van een persoon vond. Je kon luisteren naar zijn of haar verhaal en je hierdoor van heel dichtbij verdiepen in de problematiek waar die persoon mee kampte of had gekampt.

"Wat ik wel mooi vond was dat je allerlei verhalen kon lezen en luisteren van mensen die te maken hadden met vooroordelen of heftige dingen meemaakten. Door die verhalen kwam het heel dichtbij en stond je een beetje naast de patiënt in plaats van dat je er enkel naar keek en je verbaasde hoe er vroeger met deze problemen om werd gegaan. Ik vond het tegelijkertijd ook wel een beetje een griezelig en treurig museum, omdat vroeger er echt als een 'gek' naar je werd gekeken als je dat soort problemen had. Alsof je bezeten was of gewoon gek. Tegenwoordig is dat veel menselijker gelukkig..." ~ Nouska

Op heel veel verschillende plekken in het museum staan allerlei teksten op de muren. Grappige én serieuze teksten. Allemaal hebben ze een bepaalde waardevolle boodschap. Ook was er een bijzonder kunstproject rondom de isoleercel, een middel dat in Nederland gelukkig steeds minder gebruikt wordt.

"Het meest indrukwekkend vond ik de isoleercel waar je als bezoeker in kon staan. Als je de deur achter je dicht deed, was het helemaal donker en hoorde je het verhaal van iemand die in deze isoleercel had gezeten. Ik weet wel hoe isoleercellen eruit zien en ken heel veel ervaringsverhalen, maar door er zelf in te staan en tegelijkertijd te horen hoe iemand zo'n isoleercel heeft ervaren, komt het nog iets dichterbij" Sandra

Halverwege het museum kon je verschillende testjes doen op een computer. Zo kwam je er bijvoorbeeld achter hoe je hersenhelften samenwerken. Er stond een oud electroshock apparaat en er lag verschillende soorten van medicatie voor de psyche. Achterin het museum was een spiegelruimte, helemaal vol... spiegels! Heel tof. Op de spiegels stonden her en der teksten geschreven. Ook kon je zelf een briefje achterlaten bij een wand vol briefjes van andere mensen.  

In de verpleegzaal kon je met behulp van een stethoscoop als koptelefoon bij heel veel verschillende historische items van de psychiatrie informatie te horen krijgen. Er zaten best heftige dingen bij, zoals een stoel en bad waarin iemand konden worden vastgebonden, allerlei medicatie en electroshock apparatuur. Het is bijzonder en pijnlijk om te zien hoe inhumaan met vroeger met mensen met een psychische ziekte omging.

"Ik vond het interessant om te zien men vroeger omging met psychiatrische patiënten. Voor mij liet dat ook zien dat psychiatrische stoornissen niet iets zijn van de laatste tijd, zoals weleens wordt gezegd. Het was interessant, maar ook heftig en onmenselijk. Doordat er door het museum heen verhalen hingen van mensen met psychiatrische stoornissen liet dat ook zien dat het echt iedereen kan overkomen" Danique 

Om dit museum echt goed van boven tot onder te zien, heb je wel een paar uurtjes nodig! Er is zoveel te zien en zo veel te leren. Ik vond het oprecht een heel tof en interessant museum. Ik zou hier zeker nog eens met iemand heengaan, ook omdat er wisselende tentoonstellingen zijn en er dus niet altijd hetzelfde te zien is. Op dit moment is o.a. de tentoonstelling "De Maakbare Mens" te zien, wat natuurlijk helemaal bij Proud2Bme paste. Wat er nog meer te zien is qua tentoonstellingen, vind je op de website van het Dolhuys. Een kaartje kost 10 euro, maar er zijn regelmatig kortingsacties, waaronder die van NS, waarmee je het tweede kaartje gratis krijgt.

Ben jij al eens bij Het Dolhuys geweest?