Kerst. Een gezellige periode waar ik nu elk jaar met plezier naar uitkijk. Het liefst zet ik eind november al de kerstboom op en versier ik het huis met slingers en sterren. In de jaren dat ik een eetstoornis had was dit helaas anders. Toen was kerst een stressvolle periode waar ik enorm tegenop kon zien. Voor mijn gevoel draaide alles alleen maar om verplichtingen en kerstdiners.

Kerst is voor mij en mijn vriend elk jaar een leuke, maar drukke periode. Beide hebben we namelijk gescheiden ouders waardoor we met twee kerstdagen zelden genoeg tijd hebben om iedereen te bezoeken. Meestal vieren we daarom een derde of vierde kerstdag om de visites wat te kunnen spreiden. Ook organiseren we vaak met vrienden nog een kersavond en bezoeken we hiernaast onze grootouders. Erg gezellig, maar al met al zorgt het wel voor een volle agenda.

Tijdens mijn eetstoornis vond ik de kerstdrukte erg zwaar. Ik kon me lang van te voren al zorgen maken over de vele etentjes die me te wachten stonden. Ik piekerde over wat er op het menu zou staan en was bang dat ik van al het lekkere eten aan zou komen in gewicht. Hierdoor was ik al weken van te voren bezig met lijnen en begon ik afgemat en vol tegenzin aan kerst. Veel gezelligheid ging aan me voorbij, doordat ik alleen kon denken aan wat ik wel en niet van mezelf mocht eten en wat voor effect dit zou hebben op mijn gewicht.

Ook had ik tijdens kerst het gevoel dat ik verplicht leuk en gezellig moest zijn. Dit bracht de nodige spanningen met zich mee. Ik voelde me helemaal niet gezellig en in mijn hoofd was ik met hele andere dingen bezig. Hiernaast wist ik nooit wat ik moest dragen, doordat ik vond dat geen enkele outfit me goed stond. De feestelijke kleding contrasteerde met hoe ik me van binnen voelde en ik ervaarde druk om er leuk uit te moeten zien.

Het moeilijkste aan kerst vond ik gourmetten. Het gebrek aan afgemeten porties zorgde ervoor dat ik niet precies wist hoeveel ik moest eten. Het lukte me niet om op gevoel te eten en de eetstoornis fluisterde me in dat elke hap er een teveel was. Hiernaast vond ik het lastig dat niet iedereen dezelfde hoeveelheden at waardoor ik telkens mijn eigen bord vergeleek met dat van anderen. Gourmetten vond ik een tijd lang zenuwslopend, terwijl ik het als kind juist heel speciaal en leuk vond.

Gelukkig ervaar ik kerst nu niet meer als een stressvolle periode. Ik vind het juist leuk om iedereen weer te zien en geniet van het samenzijn met familie en vrienden. Waar ik tijdens mijn eetstoornis het gevoel had dat alles om eten draaide, staat nu vooral gezelligheid centraal. Ik ben niet meer continu met calorieën en porties bezig, maar vind het belangrijker dat ik een leuke avond heb. De focus ligt niet meer op eten, maar op een gezellige kerstsfeer.

Als je kampt met een eetstoornis kan het heel moeilijk zijn om te genieten van kerst. Focussen op de gezellige sfeer lijkt makkelijker gezegd dan gedaan. Toch is het helpend om met dit streven in je achterhoofd kerst in te gaan. Probeer eens te benoemen wat je op dit moment leuk vindt aan kerst, of waar je plezier uit haalde toen je jonger was en concentreer je vervolgens hierop.

Zelf vond ik het fijn om met kerst niet alleen samen te komen voor het kerstdiner, maar om ook iets anders te doen dat niets met eten te maken heeft, bijvoorbeeld samen een wandeling maken. Ook vind ik het leuk om in de weer te zijn met kerstversieringen en maak ik bijna elk jaar kerstkaarten om alvast in de sfeer te komen. Kerst is veel meer dan alleen maar een vreetfestijn met sociale verplichtingen en kan oprecht gezellig zijn.

Themachat: Kerst een vreetfestijn? - Donderdag 14 december 20:00 uur met Irene en donderdag 21 december met Lotte - Wees Welkom! ♥