Dankjewel mama
Dankjewel mama. Gewoon dankjewel voor alles wat je voor me doet. Voor het feit dat je regelmatig aan me denkt. Voor dat je je soms veel zorgen om me maakt. Voor dat je altijd je best voor me hebt gedaan. Dankjewel voor je zorgen, je wijze lessen, je liefde, je lieve cadeautjes en kaartjes op mijn verjaardag. Dankjewel voor het feit dat je mij op deze wereld hebt gezet en dankjewel dat we, ondanks dat we regelmatig om vanalles ruzie hebben gemaakt, toch veel om elkaar blijven geven en van elkaar houden.
Dankjewel zeg ik niet zo vaak tegen mijn moeder, gewoon omdat ik veel van bovenstaande vanzelfsprekend vind, terwijl dat natuurlijk eigenlijk helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Het is 8 mei weer moederdag en die dag grijp ik graag aan om nu alvast even extra dankjewel te zeggen.
Ik denk niet dat de perfecte moeder bestaat. Ik ben er regelmatig in mijn jeugd naar op zoek geweest, maar vond haar nooit. Soms dacht ik dat ik haar gevonden had, maar als ik haar eenmaal beter leerde kennen bleek die zogenaamde perfecte moeder ook maar een mens met fouten en gebreken. Net als ik, net als wij die nog geen moeders zijn. Mijn doel was ooit om wél de perfecte moeder te worden, maar nu ik een hond opvoed weet ik dat ik dat nooit kan en zal zijn. Je maakt gewoonweg fouten of je dat nu wilt of niet. Soms zelfs dezelfde fouten als je moeder. Dat hoort erbij. Natuurlijk kan dit op termijn gevolgen hebben, maar uiteindelijk worden we allemaal volwassen en dragen we allemaal verantwoordelijkheid.
Ik heb lange tijd mijn omgeving de schuld gegeven van dingen die mij niet lukten. Het had te maken met vroeger, met de scheiding van mijn ouders, met dat mijn moeder mij te wantrouwend had opgevoed en ga zo maar door. Natuurlijk heeft opvoeding een enorme invloed op onze toekomst, maar op een bepaald moment in je leven moet je dit loslaten. It is what it is en hier moet je het mee doen. Hier kan je het beste van maken en vanaf nu ben je zelf geheel verantwoordelijk voor je leven. Hoe meer je die verantwoordelijkheid neemt hoe meer je kunt groeien, hoe meer je jezelf kunt ontwikkelen.
Moederdag wordt net als vaderdag en valentijnsdag door veel mensen kritisch benaderd. Het is een dag van de marketing, een dag waarop we massaal geld uitgeven in winkels. Ja, zo kan je het zien. Je kunt het ook positief benaderen en gewoon als een leuk moment zien om je moeder even (extra) te bedanken. Daar hoef je niet per se voor naar de winkel, daar hoef je niet per se geld aan uit te geven. Je kunt ook gewoon gezellig met je moeder gaan picknicken of een lieve brief aan haar schrijven. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld. Het gaat er enkel om dat je laat merken dat je blij met haar bent.
Wat als je helemaal niet blij met haar bent? Wat als je dagelijks ruzie met haar hebt en niet kan wachten tot je bijvoorbeeld het huis uit gaat? Wat als je het gevoel hebt dat je moeder je nooit begrijpt? Ook dan is het goed om op moederdag je beste beentje voor te zetten. Misschien biedt juist dat kleine gebaar wel opening voor een betere start. Met een lief kaartje kan je soms al zoveel doen. Ookal vind je dat de ruzies niet aan jou liggen of zou je willen dat je moeder anders was, ook dan valt er vast nog wel iets liefs te zeggen. In een kaartje kan je ook aangeven wat je lastig vindt. Ik heb zelf ooit ook weleens een kaart naar mijn moeder gestuurd met daarin dat ik het heel naar vind dat we de weken ervoor zo vaak ruzie hadden en dat ik graag gewoon fijn contact wil met haar.
Contact met mijn moeder, voordat het te laat is en het niet meer kan. Soms, als ik verhalen van anderen hoor die geen moeder meer hebben, realiseer ik me wat een luxe het is dat ik haar nog wel heb. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe het is om geen moeder meer te hebben. Je bent dan ineens geen kind meer. Zij die je groot bracht en die van zoveel waarde is, is dan nooit meer. Moederdag lijkt me op zo'n dag ook zwaar. Het herinnert wellicht aan verlies, verdriet en gemis. Ik hoop diegene die geen moeder meer heeft dat het ook herinnert aan wat mooi en fijn was.
Woorden, een paar lieve zinnen kunnen zoveel betekenen voor een ander. Een kaartje sturen, een bos bloemen geven kost maar een paar minuutjes van je tijd. Het gaat om het gebaar. Ik vind het heel fijn als iemand mij een lief berichtje stuurt en helemaal bijzonder als ik bloemen ontvang. Dat geeft me een waardevol gevoel, ik ben voor iemand van betekenis. Het lijkt me fijn om diegenen die het moeilijke hebben op moederdag of moeilijk vinden om hun gevoel te uiten naar hun moeder op moederdag een beetje te steunen en handje te helpen en daarom heb ik een leuke samenwerking geregeld met Greetz.
Ik verzend zelf regelmatig kaartjes via Greetz. Ze hebben superveel leuke kaartjes en je kan je eigen kaartjes ontwerpen. Het gaat snel en simpel en ik doe er een ander veel plezier mee. Speciaal voor moederdag mag ik 10 waardebonnen verloten voor een mooie bos bloemen en lieve kaart! De waardebonnen zijn 45 euro per stuk, wat betekent dat je na aftrek van de verzendkosten (4,95 euro), echt een hele mooie, grote bos bloemen en kaartje kunt samenstellen voor je moeder twv 40 euro.
Ik zou het tof vinden om deze waardebonnen te kunnen geven aan hen die net even dat zetje in hun rug nodig hebben om hun gevoel te uiten naar hun moeder. Aan hen die een goede band hebben, maar ook die een moeilijke band hebben. Ook geef ik de waardebon graag aan iemand die haar moeder mist op moederdag omdat ze er niet meer is. De bos bloemen mag je dan naar jezelf sturen, gewoon omdat je die verdient op moederdag.
Wil jij graag meedoen aan deze winactie?
1. Reageer dan onder deze blog waarom jij graag bloemen met een kaart wilt verzenden naar je moeder.
2. Kopieer en mail jouw reactie ook even naar win@proud2Bme.nl
Liefs, Scarlet ♥
Gerelateerde blogposts
Reacties
Denk dat ik dat liedje haar ga laten zien op moederdag ^^
Liefs
ze loopt zich zelf vaak voorbij stopt haar gevoelens weg of negeert ze, ze denkt net iets te vaak aan andere en laat zich te vaak aan de zij lijn staan.
mijn moeder heeft een zwaar jaartje achter de rug en er komt weer een zwaar jaartje aan.
ze verdient het om te weten wat voor bijzondere moeder ze is met dit gebaar.
Omdat we na zoon ontzettende lange moeilijke start nu zo dicht naar elkaar zijn gegroeid. Doordat ik een Kopp-kind Was en hierdoor zelf in de problemen kwam Door mijn eetstoornis zij ontzettend trots op me is Hoe ik het gered heb en nog steeds doe al die jaren!
Ze is een geweldige oma voor mn dochtertje ze doet wat ze kan en daar ben ik trots op.
Ze krijgt een 2e kans met mn dochter en binnenkort met ons 2e kindje er bij om haar liefde te delen!
Na wat ze mee heeft gemaakt meerdere malen zware psychose en nu afgelopen week en in maart ook al flinke hersenbloeding blijft ze genieten van mij en mn gezin en staat ze klaar zo goed ze kan! Ik wil haar zo graag bedanken en laten weten dat ik ook kei trots op haar ben! Want ook zij verdiend t echt!!!!!
Liefs Simone
Omdat we na zoon ontzettende lange moeilijke start nu zo dicht naar elkaar zijn gegroeid. Doordat ik een Kopp-kind Was en hierdoor zelf in de problemen kwam Door mijn eetstoornis zij ontzettend trots op me is Hoe ik het gered heb en nog steeds doe al die jaren!
Ze is een geweldige oma voor mn dochtertje ze doet wat ze kan en daar ben ik trots op.
Ze krijgt een 2e kans met mn dochter en binnenkort met ons 2e kindje er bij om haar liefde te delen!
Na wat ze mee heeft gemaakt meerdere malen zware psychose en nu afgelopen week en in maart ook al flinke hersenbloeding blijft ze genieten van mij en mn gezin en staat ze klaar zo goed ze kan! Ik wil haar zo graag bedanken en laten weten dat ik ook kei trots op haar ben! Want ook zij verdiend t echt!!!!!
En omdat ze zo voor iedereen klaarstaat terwijl ze zelf ook zoveel moeilijke dingen meemaakt op dit moment. Ze doet zoveel voor ons en ik laat haar dat veel te weinig merken.
Ik wil laten zien dat ik haar bewonder. Ze is de beste moeder die je maar kan wensen!
Mama ik hou van jou! ♥
Ondanks dat zij in België woont zien we elkaar iedere week, op woensdag en dat nu al bijna 10 jaar. En praten doen we over alles, open, alles kan. Het kan niet meer veranderd worden, dat zegt ze ook, maar als het mij helpt mag het zeker. We hebben weer een goede relatie, een hechte band, en moederdag zal ik zeker niet overslaan!
Ongeveer twee jaar geleden zat ik niet lekker in mijn vel, dit omdat ik wegens slechte resultaten moest stoppen met mijn opleiding tot lerares basisonderwijs. Tussen alle donkere wolken verscheen plots een klein lichtpuntje toen ik het aanbod kreeg om au pair in Frankrijk te worden. Zonder enige twijfel ben ik, ondanks mijn onzekerheid, binnen de kortste keren op het vliegtuig gestapt om voor twee kleine jongetjes te gaan zorgen. In deze bijzondere tijd heb ik mezelf enorm ontwikkeld; ik ben zelfstandiger geworden en kon de verantwoordelijkheid dragen over twee kinderen. Daarnaast heb ik nog nooit zoveel liefde ervaren als de liefde die ik van mijn 'Franse mama' kreeg. Tot op de dag van vandaag hebben we dan ook veel contact gehouden omdat zij enorm veel voor me is gaan betekenen.
Naast deze 'Franse mama' ben ik mijn eigen 'Nederlandse mama' ook ontzettend dankbaar voor het feit dat ze er altijd voor me is. Kort geleden ben ik dan ook met een lichte vorm van ASS gediagnosticeerd. Dit was voor mij een hele lastige periode omdat ik enerzijds cliënt was, en anderzijds hulpverlener (gezien mijn huidige opleiding tot sociaal pedagogisch hulpverlener). Wat ik wel bij de diagnose te horen kreeg is dat ik me dankzij mijn moeder zo dusdanig ver heb kunnen ontwikkelen dat ik me goed kan redden in deze vaak 'harde' maatschappij.
Zoals hierboven vermeld zou ik de cadeaukaart dan ook graag in tweeën delen zodat ik mijn 'Franse mama' en mijn 'Nederlandse mama' allebei met een mooi bosje bloemen kan verrassen. Want waarom zou je één mama verwennen als je er ook twee kan verwennen?
Ik zou mijn moeder heel graag een bos bloemen willen geven, omdat zij het verdient. Mijn moeder heeft heel veel meegemaakt. Haar vader was schizofreen en is uiteindelijk, na vele opnames, verhuisd naar het buitenland. Hij heeft haar emotioneel heel erg mishandeld waardoor ze moest stoppen met school en nog tot halverwege haar 20er jaren zwaar depressief is geweest. In die tijd had ze heel erg iemand nodig, waardoor ze in ongezonde relaties terecht kwam en genoegen nam met te weinig, terwijl ze veel beter verdiende. Ook in de relatie mijn vader ging het op een gegeven moment niet goed meer en uiteindelijk zijn ze gescheiden. Nu heeft mijn moeder gelukkig een heel lieve vriend, een leuke baan en leuke collega's. Ze zegt altijd tegen mij 'jij en je zusjes zijn voor mij de reden om te leven. Jullie hebben mij nodig en andersom ook.' Dat raakt mij echt heel erg, want ik weet dat als zij het opgegeven had ze de mooie tijd die ze nu heeft, zichzelf zou hebben ontnomen, zelfs zonder er een idee van te hebben. Zij is ook één van de redenen dat ik blijf vechten.
Ik vind dat mijn moeder een heel grote bos bloemen verdient, voor mij is er niemand zoals zij en ik hou van haar ♥
Liefs Sophie
Liefs Inge
Toen ik heel erg ziek was sloot ik me juist op. Zei ik niks, dacht ik niks, at ik niks. En mijn mama zag dat gebeuren, wilde helpen, luisteren en geruststellen terwijl ik dat niet toe liet. Ik heb toen veel kapot gemaakt, veel meer dan alleen mijzelf.
Gelukkig gaat het nu beter dan ooit. Ik volg een masterstudie in het buitenland en beleef de tijd van mijn leven. Maar tegelijkertijd weet ik dat honderden kilometers verderop, mijn mama er altijd voor me is. Dat ik altijd kan bellen, ook midden in de nacht. Dat stelt mij gerust en daar ben ik haar heel dankbaar voor.
Omdat ik mijn mama al maanden niet meer heb gezien en haar ook op Moederdag niet persoonlijk in het zonnetje kan zetten, lijkt mij dit een heel mooie gelegenheid dat alsnog op deze manier vanuit het buitenland te kunnen doen. Want ook al geeft ze niet om Moederdag, het mag best wel eens gezegd worden dat ik me geen betere mama kan wensen!
Mijn moeder betekend heel veel voor me. We hadden en hebben een vrij ingewikkelde en soms moeilijke band maar desondanks houd ik zielsveel van haar. Ik doe haar soms te kort doordat ik zelf niet lekker in mijn vel zit en voel me er dan heel schuldig over.
Ik wil heel graag even stil staan bij mijn lieve, zorgzame en verschrikkelijk sterkte moeder.
Op deze manier wil ik mijn moeder heel erg bedanken.
Wat een mooi verhaal Scarlet, dank je wel voor het delen!
Ik wil graag mijn moeder bedanken, Eigenlijk schieten mijn woorden en daden te kort om haar te zeggen wat zij voor mij heeft betekend en nog steeds doet!
Door haar heb ik op toen ik op leven en dood balanceerde de kracht gevonden om door te vechten.
Ze heeft net als mij gevochten tegen mijn eetstoornis. Ze heeft in opnames het voor me opgenomen, voor me gestaan, en mijn anorexia altijd willen aanpakken.
Bijna had iedereen het opgegeven thuis, bijna. Maar dankzij alle steun van mijn vader en mijn moeder en broertje en zusje , LEEF Ik, en geniet ik elke dag van mijn moeder.
Graag zou ik de waardebon willen geven aan mijn supersterke mama. Zij is in een korte periode haar vader, broer en zus kwijtgeraakt aan kanker. Dit is haar zoveel geworden dat ze nu voor zichzelf heeft gekozen, en hulp heeft gezocht bij een psycholoog. En wat vind ik het superstoer dat ze dat heeft aangedurfd. Mama is een vechter. Mama is een vrouw die haarzelf op de laatste plek zet, wanneer iedereen geholpen is. Mama neemt de mamarol over van haar zus, om mijn 23- en 28 jarige nichten bij te staan die voor het eerst dit jaar geen moederdag zullen vieren en gister hun moeders eerste verjaardag zonder mama hebben doorstaan. Mama is een vrouw die háár mama bijstaat bij het verliezen van 2 van haar 3 kinderen, en die samen met haar, als enige twee van het vroegere gezin, 100% uit elke dag probeert te halen nu ze samen zijn, omdat ze al vaak genoeg meegekregen heeft dat het leven veel te kort kan duren. Mama is een powervrouw, en dat mag ze weten ook. Want de enige die mijn lieve mam in de weg staat, is haarzelf.
Mijn moeder is mijn sleutel wanneer ik op slot zit. Zei ging door terwijl ik het niet meer zag zitten. Ze bleef voor me vechten. Ik snapte niet waarom, ik wilde dat ze me opgaf. Maar nu ben ik haar zo dankbaar, dat ze is doorgegaan. Ik wil haar daar zo graag voor bedanken! 3 jaar geleden gaf ik mijn moeder een kaartje voor Moederdag, met daarop: lieve mama, hier een kleinigheidje want het echte cadeau krijg je nog niet, dat is namelijk dat ik beter ben. Maar ik beloof dat je hem snel krijgt!
Nu gaat het beter met me en wil ik mijn moeder op deze manier vertellen dat ze haar cadeau heeft gekregen. ❤️
Ik gun het iedereen die dit wint! En wens iedereen een hele fijne Moederdag!
Liefs, Beaudine.
Trouwens een super mooi verhaal!!
Liefs Lynn❤️
Mijn moeder verdient eigenlijk elke dag wel een bloemetje!
Ze staat voor me klaar, dag en nacht. Ze blijft zelfs thuis voor mij omdat ik beperkt ben in bewegen. Tv kijken, een puzzle maken of even janken, we doen het allemaal samen. Ook vechten we tegen de eetstoornis, samen met elkaar.
Ik zou niet weten waar ik zou zijn zonder haar. Ik kan niet bedenken hoe ik haar ooit genoeg zou kunnen bedanken.
Veel liefs,
Krissy
Dit vind ik wel moeilijk te verwoorden en dit zou daarom ook een mooie kans zijn dit wél te doen.
Mijn moeder heeft de laatste jaren ontzettend veel meegemaakt, van kleine tegenslagen tot grote verliezen. Binnen vier jaar tijd is ze allebei haar ouders kwijt geraakt, heeft ze haar dochter overgenomen zien worden door een eetstoornis en is haar huwelijk gestrand. Ik heb me toentertijd niet gerealiseerd hoe erg het voor haar was, hoe alleen het gevoeld moet hebben om met je dochter te willen praten, maar een schreeuwende anorexia voor je te hebben en met geen mogelijkheid contact te kunnen leggen met je kind. In zekere zin is ze mij toen ook verloren. Maar ik ben nu terug en ik kan iets voor haar doen wat haar ouders niet meer kunnen. Ik kan haar laten zien dat ik haar waardeer, dat ik zie dat ze pijn heeft en dat dat oké is. Dat ik zielsveel van haar houdt. Ik vind het heel confronterend om hierover te beginnen, daarom denk ik dat het een hele mooie manier is om dit via een mooie bos bloemen en een persoonlijk bericht te laten weten.
Mijn moeder is een prachtige vrouw en ik ben zo trots op haar. Ik wil haar heel graag bedanken voor het feit dat ze bij mij is gebleven met alles wat er tussen ons in is gekomen. Dat ze voor me heeft gevochten, samen met mijn vader. Zonder haar had ik het niet gekund.
Ps. Super leuke actie is dit!
Ik doe eigenlijk nooit met zulke acties mee, en denk altijd - zoiets win je toch nooit. Nu gaat het over moeders , over moederdag en dan schieten de tranen al in mijn ogen. Ik las je stukje en bedacht al wat ik voor mama zou willen doen voor moederdag. Toen kwam je actie aanvraag - en pas ik dat je er 1 aan iemand wou geven met een goede band met zijn of haar ma , die soms ook iets beter kan. Toen dacht ik gelijk aan ons. Ik en mama kunnen goed met elkaar,ze is thuis de enigste met wie ik praten kan. Die me begrijpt en ik haar. Er speelt veel bij ons thuis, ook op dit moment. Mijn broer is vroeger uit huis geplaatst op zijn 15e en woont nu ergens op een camping in Friesland, doordat hij geen baan heeft zit hij vaak in geldnood. Mijn zus - ik weet niet zo goed wat ze heeft - die is al voor de zoveelste keer in de studievertraging beland , iets wat ook flink belemmerd. Dan heb je mij... denk kind die lekker een eetstoornis ontwikkeld, dus ook niet de makkelijkste is... al allerlei dingen voor een moeder waar je maar mee om niet zien te gaan... is het niet dat je geen moeder bent als er geen vader bij in het spel was. Mijn vader - we hebben pas te horen gekregen dat hij parkinson en dementie heeft (hij is 54) en dat het alleen maar achter uit zal gaan.... allemaal probleemgevallen dus bij ons thuis... en een moeder die alles maar op moet boksen in het zooitje ongeregeld maar draaiende te houden. Mijn vader heeft geen baan , dus qua geld enzo komt alles ook op mama aan.
Mama verdient het echt dubbel en dwars!!!!! Om eens goed verwend te worden! Ik kreeg juist de horen dat er beslag op der look was gelegd.. dus dat ze al niet kijken hoe ze de maand door komt.... dus zou extra leuk zijn als ik dan haar met zo'n mooi boeket zou kunnen verassen!!!
Liefs Gerlieke
Het lukt me op dit moment maar moeilijk om normaal contact met haar te hebben door het verdriet, de frustratie en het gemis. Een kaartje en een bos bloemen zijn een laagdrempelige manier om haar toch te laten weten hoe belangrijk ze voor mij is, ondanks alles.
En dat was niet makkelijk. Ik wilde niet, ik kon het niet. Ze heeft zo veel om en door mij gehuild. Hier voel ik me ook schuldig door. Ze was zo blij toen mijn eetstoornis eindelijk voorbij was. Ik ben haar enorm dankbaar voor haar steun. Soms kwam ze 's avonds naast me liggen in bed en gingen we samen huilen. Er waren geen woorden voor nodig, dat ze er voor me was was voor mij genoeg. Daarom wil ik haar bedanken. Ik kan echt niet zonder haar. Ze heeft zoveel gegeven x
Mijn moeder heeft mij onvoorwaardelijk gesteund, door dik én door dun.
Zij is degene die mij keer op keer nieuwe kracht heeft gegeven (en geeft!) om de strijd niet op te geven e mij te focussen op een toekomst met meer positiviteit.
Ondanks dat zij zelf ook hele zware tijden doormaakt en heeft doormaakt, heeft zij mij geen enkel moment laten vallen en mede dankzij haar sta ik waar ik nu sta.
Ik ben er echt ontzettend dankbaaar💗
Mijn steun en toeverlaat
Mijn trots en mijn held
Ook als het even wat minder gaat.
Mijn mama
Heeft het vaak zwaar te verduren
Met haar kinderen met hun kuren
Met haar werk voor de klas
Is het nu even niet meer hoe het vroeger was.
Mijn mama
Kleine kinderen, kleine zorgen
Grote kinderen, grote zorgen
Iets wat regelmatig in haar omgaat
Maar ondanks dat is ze iemand die voor ieder klaar staat.
Wij zijn nu groot
Ik, mijn broers en mijn zussen
Maar mijn mama zal er altijd zijn
Niks komt er tussen.
Mijn lieve mama
Mijn grote trots
Mijn inspiratie voor het leven
Ook al zit het soms tegen.
Onze band komt steeds weer een stukje meer in de buurt van hoe die vroeger was, en misschien zelfs nog wel veel mooier.
Eindelijk is er geen ruzie meer over eten, en zijn er niet meer dagelijks momenten waarop ze me uit een paniekaanval probeert te krijgen.
Al die tijd is ze er wel voor me geweest en heeft ze me altijd gesteund en bleef ze in me vertrouwen.
En daar ben ik haar bizar dankbaar voor.
Ik ga soms naar mijn moeder op speciale dagen of als er iets speciaals is gebeurd, en ik zou het fijn vinden om mama een mooie bos bloemen te kunnen geven. Ondanks dat ze er niet meer is hoop ik dat ze nog bij ons is.
die ik zelf niet durf te zeggen.
... dat ik van haar houd.
... dat ik trots op haar ben omdat ze nog overeind staat na al het verdrietige wat er in haar leven is gebeurd.
- dat ik dankbaar ben dat ze is doorgegaan om haar kinderen en ons zoveel heeft gegeven.
Maar ook:
... dat ik het zo moeilijk vind dat we niet kunnen praten over wie we ten diepste zijn en wat ons ten diepste drijft en beweegt.
...dat ik het niet begrijp dat onze meningsverschillen zo groot zijn geworden dat er een onoverbrugbare kloof lijkt te zijn.
... de hoop, de teleurstelling, de pijn die zo kenmerkend zijn voor onze relatie.
Bloemen
Die laten zien
Dat er een hele wereld schuil gaat,
achter mijn oppervlakkige en onverschillige houding.
Dit komt dat ik al zeer snel volwassen moest worden en moest zorgen voor.
Mijn moeder heeft depressies,durft de deur al meer dan jaren niet uit krijgt daar ook de hulp voor .
Moeilijke peroide met me oma mee gemaakt die haar geestelijk en lichamelijk heeft verkocht.
Waar me moeder nu nog steeds mee zit ondanks dat me oma nu al een aantal jaren is overleden.
Mijn moeder staat door dik en dun voor ieder klaar ondanks dat ze niet naar buiten durf.
Spygologies de weg kwijt.
Maar elke dag herinnert ze me eraan hoeveel ze van ons houd als haar kinderen en daarom verder wil vechten.
Long/hart en vaatziekten vreten haar weg en ook te maken met een obesitas .
Maar ondanks alles vecht ze door.
Wil elke dag van haar genieten en daarom ben ik er ook elke dag.
Denk dat ze echt alles van de wereld verdien
Denk nu dat het effe haar beurt mag zien toch.