Bekentenissen over zelfbeschadiging
Gepost op Zondag 17 januari 2016 13:00 door Sandra in Proud2Live.
Op zelfbeschadiging rust nog steeds een groot taboe. Het zou ''gek'' zijn om te doen en niet ''horen''. Toch doen veel mensen het, zichtbaar en onzichtbaar. Uit ervaring weet ik wat voor eenzame strijd het kan zijn als je enerzijds worstelt met de drang om jezelf te beschadigen en anderzijds weet dat het iets is wat je niet ''hoort'' te doen omdat het niet normaal is en een hele ongezonde manier is om met emoties om te gaan.
Op internet kwam ik verschillende bekentenissen tegen van mensen die kampen met zelfbeschadiging. In deze blog deel ik er tien. Deze bekentenissen kunnen jou, als je hier ook mee kampt, steun bieden en je het gevoel geven er wat minder alleen in te zijn.
♥ ''De enige reden dat ik mezelf niet meer beschadig is dat ik geen nieuwe littekens meer wil.''
♥ ''Ik schaam me voor mijn wonden en littekens en ik doe mijn best ze te verbergen, maar ergens hoop ik ook dat mijn therapeut ze een keer per ongeluk zal zien en er vragen over gaat stellen, zodat ik eindelijk kan zeggen hoe het echt met me gaat.''
♥ ''Hoewel ik mezelf al jaren niet meer beschadiging, trekt het nog steeds op momenten dat ik me slecht voel.''
♥ ''Als ik mezelf beschadig, dan vind ik het belangrijk dat het flink gaat bloeden, anders is het een soort nep-automutilatie en stel ik me aan.''
♥ ''Zodra ik zie dat mijn huid open springt, voel ik een enorme opluchting en vorm van ontspanning. Het is voor mij de enige manier om om te gaan met stress.''
♥ ''Als ik iemand zie met een klein krasje op een arm of hand, dan vraag ik me direct af of dat komt door zelfbeschadiging. Pas later realiseer ik me hoe erg ik gefocust ben op automutilatie.''
♥ ''Ik leer liever geen nieuwe mensen kennen omdat er altijd een punt komt waarop ik ze zal moeten vertellen over automutilatie. Uiteindelijk komen ze er toch wel achter door mijn zichtbare littekens. Ik ben bang dat ze daarom zullen afhaken en denken dat ik gek ben.''
♥ ''Ik beschadig mezelf in de hoop gezien te worden.''
♥ ''Ik vind het vreselijk om mezelf te beschadigen, maar ik doe het omdat ik denk dat het hoort bij mijn problemen en ziektebeeld. Ik ken mensen uit therapie die het ook doen. Zij worden serieuzer genomen en ik wil dat ook.''
♥ ''Ik ben al een paar jaar ''clean'' en de littekens op mijn armen vervagen steeds meer. Soms ben ik hierdoor bang dat ik mijn verhaal vergeet. De lijnen op mijn armen herinnerden me er altijd aan waar ik vandaan kwam. Als die er niet meer zijn ben ik bang dat ik het fijne leven dat ik nu heb als vanzelfsprekend ga zien terwijl dat het niet voor mij is.''
Wat is jouw bekentenis?
Gerelateerde blogposts
16
Reacties
rebeccaa - Zondag 17 januari 2016 13:06
Aiiii, de meeste zijn wel echt heel erg herkenbaar, vooral deze drie:
♥ ''De enige reden dat ik mezelf niet meer beschadig is dat ik geen nieuwe littekens meer wil.''
♥ ''Ik leer liever geen nieuwe mensen kennen omdat er altijd een punt komt waarop ik ze zal moeten vertellen over automutilatie. Uiteindelijk komen ze er toch wel achter door mijn zichtbare littekens. Ik ben bang dat ze daarom zullen afhaken en denken dat ik gek ben.''
♥ ''Hoewel ik mezelf al jaren niet meer beschadiging, trekt het nog steeds op momenten dat ik me slecht voel.''
♥ ''De enige reden dat ik mezelf niet meer beschadig is dat ik geen nieuwe littekens meer wil.''
♥ ''Ik leer liever geen nieuwe mensen kennen omdat er altijd een punt komt waarop ik ze zal moeten vertellen over automutilatie. Uiteindelijk komen ze er toch wel achter door mijn zichtbare littekens. Ik ben bang dat ze daarom zullen afhaken en denken dat ik gek ben.''
♥ ''Hoewel ik mezelf al jaren niet meer beschadiging, trekt het nog steeds op momenten dat ik me slecht voel.''
Dees0703 - Zondag 17 januari 2016 13:10
♥ ''Hoewel ik mezelf al jaren niet meer beschadiging, trekt het nog steeds op momenten dat ik me slecht voel.''
Precies dit. Blijft frustrerend als die drang, na al 21 maanden gestopt te zijn, toch weer om de hoek komt kijken!
Precies dit. Blijft frustrerend als die drang, na al 21 maanden gestopt te zijn, toch weer om de hoek komt kijken!
Alice - Zondag 17 januari 2016 13:20
Jammer genoeg herkenbaar. Mijn behandelaar weet er niet van en het is ook niet heel relevant, maar op slechte momenten moet ik me er toch altijd weer tegen verzetten en dat lukt niet altijd.
Lisa - Zondag 17 januari 2016 13:20
♥ ''Ik schaam me voor mijn wonden en littekens en ik doe mijn best ze te verbergen, maar ergens hoop ik ook dat mijn therapeut ze een keer per ongeluk zal zien en er vragen over gaat stellen, zodat ik eindelijk kan zeggen hoe het echt met me gaat.''
♥ ''Hoewel ik mezelf al jaren niet meer beschadiging, trekt het nog steeds op momenten dat ik me slecht voel.''
[momenteel ben ik pas bijna 4 maanden 'clean']
♥ ''Als ik iemand zie met een klein krasje op een arm of hand, dan vraag ik me direct af of dat komt door zelfbeschadiging. Pas later realiseer ik me hoe erg ik gefocust ben op automutilatie.''
♥ ''Ik leer liever geen nieuwe mensen kennen omdat er altijd een punt komt waarop ik ze zal moeten vertellen over automutilatie. Uiteindelijk komen ze er toch wel achter door mijn zichtbare littekens. Ik ben bang dat ze daarom zullen afhaken en denken dat ik gek ben.''
♥ ''Ik ben al een paar jaar ''clean'' en de littekens op mijn armen vervagen steeds meer. Soms ben ik hierdoor bang dat ik mijn verhaal vergeet. De lijnen op mijn armen herinnerden me er altijd aan waar ik vandaan kwam. Als die er niet meer zijn ben ik bang dat ik het fijne leven dat ik nu heb als vanzelfsprekend ga zien terwijl dat het niet voor mij is.''
Bedankt voor de blog
♥ ''Hoewel ik mezelf al jaren niet meer beschadiging, trekt het nog steeds op momenten dat ik me slecht voel.''
[momenteel ben ik pas bijna 4 maanden 'clean']
♥ ''Als ik iemand zie met een klein krasje op een arm of hand, dan vraag ik me direct af of dat komt door zelfbeschadiging. Pas later realiseer ik me hoe erg ik gefocust ben op automutilatie.''
♥ ''Ik leer liever geen nieuwe mensen kennen omdat er altijd een punt komt waarop ik ze zal moeten vertellen over automutilatie. Uiteindelijk komen ze er toch wel achter door mijn zichtbare littekens. Ik ben bang dat ze daarom zullen afhaken en denken dat ik gek ben.''
♥ ''Ik ben al een paar jaar ''clean'' en de littekens op mijn armen vervagen steeds meer. Soms ben ik hierdoor bang dat ik mijn verhaal vergeet. De lijnen op mijn armen herinnerden me er altijd aan waar ik vandaan kwam. Als die er niet meer zijn ben ik bang dat ik het fijne leven dat ik nu heb als vanzelfsprekend ga zien terwijl dat het niet voor mij is.''
Bedankt voor de blog
Star* - Zondag 17 januari 2016 13:21
-ik ben soms bang als ze vervagen dat mensen het niet erg genoeg meer vinden. dat het bij anderen erger is. * schaam*
- in het begin toen ik ziek werd maakte mensen zich zorgen of vroegen hoe het met me ging.. 10 jaar later vraagt niemand er meer naar en zijn mijn littekens gewoon geworden.
- wat voor mij ook de drempel lager maak het te blijven doen omdat ik me eerst erg schaamde en niemand het wist maar ondertussen iedereen het accepteert.
:(
- in het begin toen ik ziek werd maakte mensen zich zorgen of vroegen hoe het met me ging.. 10 jaar later vraagt niemand er meer naar en zijn mijn littekens gewoon geworden.
- wat voor mij ook de drempel lager maak het te blijven doen omdat ik me eerst erg schaamde en niemand het wist maar ondertussen iedereen het accepteert.
:(
Black Tiger - Zondag 17 januari 2016 13:28
♥ ''De enige reden dat ik mezelf niet meer beschadig is dat ik geen nieuwe littekens meer wil.''
♥ ''Ik schaam me voor mijn wonden en littekens en ik doe mijn best ze te verbergen, maar ergens hoop ik ook dat mijn therapeut ze een keer per ongeluk zal zien en er vragen over gaat stellen, zodat ik eindelijk kan zeggen hoe het echt met me gaat.''
♥ ''Hoewel ik mezelf al jaren niet meer beschadiging, trekt het nog steeds op momenten dat ik me slecht voel.''
♥ ''Als ik mezelf beschadig, dan vind ik het belangrijk dat het flink gaat bloeden, anders is het een soort nep-automutilatie en stel ik me aan.''
♥ ''Zodra ik zie dat mijn huid open springt, voel ik een enorme opluchting en vorm van ontspanning. Het is voor mij de enige manier om om te gaan met stress.''
♥ ''Als ik iemand zie met een klein krasje op een arm of hand, dan vraag ik me direct af of dat komt door zelfbeschadiging. Pas later realiseer ik me hoe erg ik gefocust ben op automutilatie.''
♥ ''Ik schaam me voor mijn wonden en littekens en ik doe mijn best ze te verbergen, maar ergens hoop ik ook dat mijn therapeut ze een keer per ongeluk zal zien en er vragen over gaat stellen, zodat ik eindelijk kan zeggen hoe het echt met me gaat.''
♥ ''Hoewel ik mezelf al jaren niet meer beschadiging, trekt het nog steeds op momenten dat ik me slecht voel.''
♥ ''Als ik mezelf beschadig, dan vind ik het belangrijk dat het flink gaat bloeden, anders is het een soort nep-automutilatie en stel ik me aan.''
♥ ''Zodra ik zie dat mijn huid open springt, voel ik een enorme opluchting en vorm van ontspanning. Het is voor mij de enige manier om om te gaan met stress.''
♥ ''Als ik iemand zie met een klein krasje op een arm of hand, dan vraag ik me direct af of dat komt door zelfbeschadiging. Pas later realiseer ik me hoe erg ik gefocust ben op automutilatie.''
Fayee - Zondag 17 januari 2016 14:06
Heel herkenbaar..
* ik ben toch al verpest, de schade is al gedaan wat maakt een paar littekens erbij uit?
* its like a drug addiction, it makes me feel very calm and relieve.
* soms doe ik als straf wanneer ik boos ben
* als ik onrustig ben en druk in me hoofd maakt dit het rustig
* het is een standaard ritueel geworden voor het slapen gaan..
* focus fayee!!! terug naar het hier en nu. to make me feel alive.
* het is heel stom maar ik kan er niet mee stoppen en stiekem hoop ik wel eens gezien te worden..herkenning te krijgen.. Maar tegenwoordig zijn mn boven benen het doelwit dus echt perongeluk laten zien kan en wil ik niet..
toch een stil verlangen? T kan op deze manier niet langer..
overigens dat stukje over een kras zien bij een ander of een soort gelijk iets, ik denk dat vaak ook wanneer iemand heel dun is en eten bv weigert, gelijk aan of die of dus aan am doet of een es heeft. Wat erg eigenlijk, ik besef nu pas wat voor focus ik hierop leg..
@star;; omg zo herkenbaar wat je zegt.. dat t al bij je hoort en ergens eigenlijk al geaccepteerd is.. >
* ik ben toch al verpest, de schade is al gedaan wat maakt een paar littekens erbij uit?
* its like a drug addiction, it makes me feel very calm and relieve.
* soms doe ik als straf wanneer ik boos ben
* als ik onrustig ben en druk in me hoofd maakt dit het rustig
* het is een standaard ritueel geworden voor het slapen gaan..
* focus fayee!!! terug naar het hier en nu. to make me feel alive.
* het is heel stom maar ik kan er niet mee stoppen en stiekem hoop ik wel eens gezien te worden..herkenning te krijgen.. Maar tegenwoordig zijn mn boven benen het doelwit dus echt perongeluk laten zien kan en wil ik niet..
toch een stil verlangen? T kan op deze manier niet langer..
overigens dat stukje over een kras zien bij een ander of een soort gelijk iets, ik denk dat vaak ook wanneer iemand heel dun is en eten bv weigert, gelijk aan of die of dus aan am doet of een es heeft. Wat erg eigenlijk, ik besef nu pas wat voor focus ik hierop leg..
@star;; omg zo herkenbaar wat je zegt.. dat t al bij je hoort en ergens eigenlijk al geaccepteerd is.. >
RosieV - Zondag 17 januari 2016 14:44
♥ ''Ik schaam me voor mijn wonden en littekens en ik doe mijn best ze te verbergen, maar ergens hoop ik ook dat mijn therapeut ze een keer per ongeluk zal zien en er vragen over gaat stellen, zodat ik eindelijk kan zeggen hoe het echt met me gaat.''
♥ ''Als ik mezelf beschadig, dan vind ik het belangrijk dat het flink gaat bloeden, anders is het een soort nep-automutilatie en stel ik me aan.''
♥ ''Zodra ik zie dat mijn huid open springt, voel ik een enorme opluchting en vorm van ontspanning. Het is voor mij de enige manier om om te gaan met stress.''
Maar mezelf beschadigen om gezien te worden, nee vind ik niet nodig.
Kan me daar niet vinden, maar als het echt per ongeluk door een beroepsmatig therapeut wordt gezien vind ik het niet zo erg.
♥ ''Als ik mezelf beschadig, dan vind ik het belangrijk dat het flink gaat bloeden, anders is het een soort nep-automutilatie en stel ik me aan.''
♥ ''Zodra ik zie dat mijn huid open springt, voel ik een enorme opluchting en vorm van ontspanning. Het is voor mij de enige manier om om te gaan met stress.''
Maar mezelf beschadigen om gezien te worden, nee vind ik niet nodig.
Kan me daar niet vinden, maar als het echt per ongeluk door een beroepsmatig therapeut wordt gezien vind ik het niet zo erg.
L - Zondag 17 januari 2016 14:49
Na ongeveer zes jaar mezelf niet beschadigd te hebben, had ik iets meer dan een jaar geleden de neiging weer heel sterk toen het slecht ging tussen mij en mijn ex. Hij nam mijn gevoelens niet meer serieus en vertelde me dat ik niet moest huilen. Na ruzies sneed ik wel eens in mijzelf. Als ik er nu aan terug denk kan ik toegeven dat ik hoopte dat hiermee tot hem door zou dringen dat ik me niet aanstelde, en dat hij zou inzien wat voor effect zijn houding op mij had.
Jo - Zondag 17 januari 2016 15:32
Het is een verslaving... Stoppen is mogelijk.... Beetje bij beetje... Iedere dag.. Week ... Uur zonder is een stapje de goede kant op.... Iedere keer dat je het weer doet is niet opgeven en gewoon weer op nieuwe proberen....
Ik doe al 9 jaar aan automutileren, verschillende stoppogingen gedaan... Mijn langste was 7 maanden en nu inmiddels weer 9 weken, en tuurlijk baal ik als ik weer op geef, maar ik ben ook trots op dat ik het in iedergeval heb geprobeerd en iedere week zonder benoem ik hardop en ik word niet boos als het niet meer lukt...
Believe in your self one day you look back and be pride!
Ik doe al 9 jaar aan automutileren, verschillende stoppogingen gedaan... Mijn langste was 7 maanden en nu inmiddels weer 9 weken, en tuurlijk baal ik als ik weer op geef, maar ik ben ook trots op dat ik het in iedergeval heb geprobeerd en iedere week zonder benoem ik hardop en ik word niet boos als het niet meer lukt...
Believe in your self one day you look back and be pride!
wendy1066 - Zondag 17 januari 2016 16:02
als het bloed
dan heb ik iets om voor te zorgen en verdwjnen de spanningen en gevoelens
dan heb ik iets om voor te zorgen en verdwjnen de spanningen en gevoelens
Birdy - Zondag 17 januari 2016 16:08
Veel punten zijn herkenbaar... Vooral dat de drang zo aanwezig blijft. Ik automutileer (over twee weken) al vijf jaar niet meer. Daarvoor heb ik het 8 jaar behoorlijk gedaan. En nog steeds blijf ik die drang voelen, al is het wel echt minder dan het was!
Ik neem aan dat het steeds minder wordt. Het is een lange weg, maar het is het wel waard. Voor mij vooral doordat ik, steeds als ik mezelf beschadigde, voor mezelf bevestigd zag dat ik niks waard was en dan versterk je je zelfhaat alleen maar...
Ik neem aan dat het steeds minder wordt. Het is een lange weg, maar het is het wel waard. Voor mij vooral doordat ik, steeds als ik mezelf beschadigde, voor mezelf bevestigd zag dat ik niks waard was en dan versterk je je zelfhaat alleen maar...
Q-girl - Zondag 17 januari 2016 16:46
Ik zelf beschadig bijna iedere dag. Als ik het niet doe is heel me dag rot en vreselijk en voel ik me helemaal niet lekker in me vel. Ik wil dit zeggen tegen me psycholoog alleen weet niet echt hoe.... Kan niet binnen lopen en zeggen heey heb me vandaag weer zelfbeschadigt leuk he maar he kan je me fftjes ermee helpen ofzoo?? Ik wil ook niet egt dat het geholpen word het ontspant me en laat me veel beter voelen en jha ik verdien het tog wel eigenlijk....
nona - Zondag 17 januari 2016 17:10
Door zelfbeschadiging werd ik naar een psych gestuurd en vanuitdaar is mijn eetstoornis en depressie bekent geworden, inmiddels al ruim 2 jaar geleden gestopt, soms nog een kleine terugval maar ben erg trots op mijn vooruitgang!
Pams - Zondag 17 januari 2016 18:21
Herkenbaar.. eigenlijk alle punten wel een beetje.
Paula. - Zondag 17 januari 2016 18:50
"Door fysieke pijn te ervaren hoef te ik geen emotionele pijn te voelen."
"Littekens op mijn lichaam vervagen en zijn misschien op de meeste plekken onzichtbaar, de littekens in mijn hart zijn er nog altijd."
"Ik wilde vroeger misschien wel gezien worden, maar nu juist niet meer. Juist niet!"
"Littekens op mijn lichaam vervagen en zijn misschien op de meeste plekken onzichtbaar, de littekens in mijn hart zijn er nog altijd."
"Ik wilde vroeger misschien wel gezien worden, maar nu juist niet meer. Juist niet!"
Simoon - Zondag 17 januari 2016 19:40
Sommige zijn zo eng herkenbaar.
-S - Zondag 17 januari 2016 19:46
Die laatste is voor mij heel herkenbaar. Na iets van 3 jaar ben ik nu ongeveer een half jaar clean van zelfbeschadiging en ik zou niet meer zonder mijn littekens willen leven. Veel mensen schamen zich ervoor, maar voor mij is het als een soort tatoeage. Niet dat ik er trots op ben, maar het vertelt een verhaal, het vertelt mijn verhaal. :)
Naomi - Zondag 17 januari 2016 20:37
Heel veel is heel erg herkenbaar. De schaamte over mijn littekens is heel groot en ik bedek dan ook altijd alles. De enige reden dat ik clean ben (pas 3 weken) is omdat ik weet dat ik problemen krijg als ontdekt wordt dat ik het weer doe. :(
- - Zondag 17 januari 2016 21:24
Het is soms het enige dat mij in de realiteit houdt. Als ik merk dat ik mezelf aan het verliezen ben, is dit wat mij een beetje bij zinnen houdt. Wat ervoor zorgt dat ik niet half psychotisch word, en dat is enger, dus dan liever dit? Dat heb ik tenminste zelf nog in de hand, een soort van.
Verder veel herkenbaarheid. En hoewel ik soms echt periodes mezelf niet beschadig, gaat het toch weer mis op een gegeven moment. En ik probeer eraan te werken en het aan te zien komen, maar dat is een stuk makkelijker in theorie.
Verder veel herkenbaarheid. En hoewel ik soms echt periodes mezelf niet beschadig, gaat het toch weer mis op een gegeven moment. En ik probeer eraan te werken en het aan te zien komen, maar dat is een stuk makkelijker in theorie.
EE. - Maandag 18 januari 2016 19:33
- Ik heb mezelf wel eens beschadigd om een hulpverlener tegen te werken. Als ik mij door een hulpverlener gekwetst of in de steek gelaten voelde, kon ik ze wel laten zien dat hun gedrag niet zonder gevolgen was. (jaja kinderachtig, ik weet het...)
- Ik heb er nooit spijt van gehad.
- Ik heb er nooit spijt van gehad.
Chantal - Zaterdag 23 januari 2016 00:02
Ik zie het (nog steeds) niet als probleem. Niemand heeft er last van.
- - Zaterdag 23 januari 2016 19:35
Misschien ook handig om aan te geven dat sommige van deze gedachten niet helpen...
m87.28 - Dinsdag 16 februari 2016 02:11
Ik ben al jaren gestopt, ik herken het laatste stukje wel.
Lot - Maandag 12 november 2018 21:11
Velen zijn zo herkenbaar... :-o
♥ ''De enige reden dat ik mezelf niet meer beschadig is dat ik geen nieuwe littekens meer wil.''
♥ ''Ik schaam me voor mijn wonden en littekens en ik doe mijn best ze te verbergen, maar ergens hoop ik ook dat mijn therapeut ze een keer per ongeluk zal zien en er vragen over gaat stellen, zodat ik eindelijk kan zeggen hoe het echt met me gaat.''
♥ ''Hoewel ik mezelf al jaren niet meer beschadiging, trekt het nog steeds op momenten dat ik me slecht voel.''
♥ ''Als ik mezelf beschadig, dan vind ik het belangrijk dat het flink gaat bloeden, anders is het een soort nep-automutilatie en stel ik me aan.''
Bron
♥ ''Als ik iemand zie met een klein krasje op een arm of hand, dan vraag ik me direct af of dat komt door zelfbeschadiging. Pas later realiseer ik me hoe erg ik gefocust ben op automutilatie.''
♥ ''De enige reden dat ik mezelf niet meer beschadig is dat ik geen nieuwe littekens meer wil.''
♥ ''Ik schaam me voor mijn wonden en littekens en ik doe mijn best ze te verbergen, maar ergens hoop ik ook dat mijn therapeut ze een keer per ongeluk zal zien en er vragen over gaat stellen, zodat ik eindelijk kan zeggen hoe het echt met me gaat.''
♥ ''Hoewel ik mezelf al jaren niet meer beschadiging, trekt het nog steeds op momenten dat ik me slecht voel.''
♥ ''Als ik mezelf beschadig, dan vind ik het belangrijk dat het flink gaat bloeden, anders is het een soort nep-automutilatie en stel ik me aan.''
Bron
♥ ''Als ik iemand zie met een klein krasje op een arm of hand, dan vraag ik me direct af of dat komt door zelfbeschadiging. Pas later realiseer ik me hoe erg ik gefocust ben op automutilatie.''