Veel mensen zijn bang om afgewezen te worden. Of dit nu in een relatie is, met vriendschappen of onder collega's, we willen ons allemaal geliefd voelen en het liefst bij iedereen. Helaas hoort ook afwijzing bij het leven, hoe pijnlijk dit soms ook is. De angst voor afwijzing kan in sommige gevallen zo ver gaan, dat je zoveel mogelijk contact uit de weg gaat, puur uit angst. Dit is zonde, want wellicht loop je hierdoor wel hele mooie contacten mis. De volgende tips kunnen je helpen om de angst voor afwijzing te verminderen.

♥ Wat als...
Om je angst voor afwijzing te verminderen is het belangrijk om de bekende ''wat als...'' gedachte los te gaan laten. Deze gedachten zorgen er alleen maar voor dat je gaat piekeren over scenario's die waarschijnlijk toch niet gaan gebeuren en daardoor beland je in een negatieve spiraal. Je kunt jezelf in plaats van ''wat als het misgaat?'' afvragen ''wat als het goed gaat?'' Als het goed gaat kunnen er immers hele leuke dingen ontstaan waar je met die andere vraag nooit over na zou denken. 

♥ Kwetsbaar zijn
Veel mensen vinden het lastig zich kwetsbaar op te stellen en blijven daarom soms in negatieve relaties uit angst om pijn gedaan of afgewezen te worden als ze vertellen wat er echt in hen omgaat. Vertellen wat er speelt en welke emoties je voelt, kan echter heel erg opluchten en is ook heel normaal. Als je bijvoorbeeld niet met een leuke jongen af durft te spreken, dan helpt het veel meer om te zeggen dat je het best wel spannend vindt in plaats van hem te gaan vermijden. Zelfs als de ander niet ervaart wat jij voelt, kan het helpen om je kwetsbaar op te stellen.

♥ Afwijzing is niet het einde
Realiseer dat áls je afgewezen wordt, dit niet het einde van de wereld betekent. Als je bijvoorbeeld verliefd bent op iemand maar diegene voelt niet hetzelfde voor jou, dan is dat vervelend maar het leven gaat uiteindelijk door. Als je het lastig vindt daarna je omgeving onder ogen te komen, besef je dan ook dat iedereen in zijn of haar leven weleens is afgewezen en dat je je hier niet voor hoeft te schamen. Juist door het te bespreken kun je ervaren dat veel meer mensen zich weleens gevoeld hebben zoals jij waardoor je je hier minder alleen in voelt. 

Bron

♥ Zie het als een kans
Afwijzing is op het moment zelf misschien niet heel bevorderlijk voor je zelfvertrouwen, maar uiteindelijk kun je hier wel door groeien. Het geeft je levenservaring en zorgt ervoor dat je door de tijd heen leert je minder druk te maken om wat andere van je vinden. Ook krijg je hierdoor mensenkennis en weet je sneller welke mensen er wel of niet in jouw leven passen. Afwijzing is uiteindelijk onontkomelijk.

♥ Zegt meer over de ander
Afwijzing zegt uiteindelijk meer over de ander dan over jou. Het betekent niet direct dat jij niet goed genoeg bent maar dat je op dat moment niet de juiste persoon bent voor de ander. Dit betekent niet dat je nooit goed bent voor iemand, er komen ook echt weer anderen mensen op je pad bij wie je wel past. Andersom zijn er immers ook altijd mensen die jij minder leuk vindt terwijl anderen hen wel leuk vinden.

♥ Je ontkomt er niet aan
Uiteindelijk zal iedereen ooit in zijn of haar leven een keer afgewezen worden, daar ontkomt niemand aan. In plaats van contact uit de weg gaan door de angst voor afwijzing, kun je het beter juist aangaan om te zien wat er daadwerkelijk gebeurt. Wat is het ergste dat er zou kunnen gebeuren? En is dat daadwerkelijk zo erg of gaat het uieindelijk ook wel weer over? Stop met bang zijn om pijn gedaan te worden, er zijn ergere dingen dan afwijzing.

♥ Confronteren
Soms kun je het gevoel hebben dat iemand jou afwijst door een opmerking die verkeerd valt of door een bepaalde houding, maar dit weet je pas zeker als je diegene confronteert en vraagt hoe het zit. Misschien is de ander juist wel geinteresseerd in jou maar vindt hij of zij het lastig om dit te uiten. Toen ik stage liep, was mijn stagebegeleider in het begin altijd wat stug en had ik het gevoel dat hij me niet aardig vond of van mening was dat ik mijn werk niet goed deed. Hier heb ik weken over gepiekerd tot ik uiteindelijk gewoon maar vroeg of we even een gesprekje konden hebben waarin ik aangaf hoe zijn houding op mij overkwam. Hij gaf toen aan dat dit niets met mij te maken had maar met zijn manier van doen en laten. Weken was ik dus bang dat hij me heel erg stom zou vinden terwijl dit uiteindelijk helemaal niet zo bleek te zijn. De angst voor afwijzing heeft uiteindelijk helemaal geen zin. Het weerhoudt je er alleen maar van om contact aan te gaan.

Hoe ga jij om met angst voor afwijzing?