Het is alleen iets van mij, ...dacht ik. Het is mijn probleem, mijn eetstoornis, daar hoeft verder niemand last van te hebben. Niet alleen wilde ik het graag zelf oplossen, ik wilde ondertussen ook vooral graag dat niemand zich zorgen maakte. Logisch, maar niet realistisch, want een eetstoornis is nou eenmaal heel erg zorgelijk en dat heeft niet alleen impact op jou. Het heeft ook impact op je relatie. Een eetstoornis kan jouw relatie op veel verschillende manieren beïnvloeden, verpesten eigenlijk, zonder dat je je hier misschien bewust van bent.

1. De intimiteit verandert

De relatie die jijzelf hebt met je lichaam kan veranderen met een eetstoornis en dat kan effect hebben op de intimiteit binnen je relatie. Als jij je niet comfortabel voelt in je lichaam, kan het een stuk moeilijker zijn om je op die manier op je gemak te voelen bij de ander. Misschien verandert je lichaam zelfs, dat is ook iets waar je partner mee om moet gaan en wat niet altijd makkelijk is.

Een eetstoornis is eigenlijk iets heel intiems, iets heel kwetsbaars. Niet alleen met betrekking tot jouw lichaam, maar zeker ook als iemand dichterbij de achterliggende problematiek mag komen. Misschien dat een eetstoornis jou op een manier beschermt, of eigenlijk afschermt. Het kan jou onbewust dus ook afschermen van de ander, waardoor jullie intieme en/of seksuele relatie kan veranderen.

2. Het is ongelijkwaardig 

Een eetstoornis is een ziekte. Dat betekent dat één van de twee ziek is. Dat het niet te zien is of dat je nog goed kunt functioneren, betekent niet dat het niet ernstig is. Jouw partner zal daar zorgen over hebben. Zorgen die voortkomen uit liefde, maar die op den duur wel de meeste ruimte in beslag nemen. Zelf wil je misschien een gelijkwaardige en zorgeloze liefde voor elkaar kunnen voelen, maar met een eetstoornis is dat erg lastig. Als één van de twee zorg nodig heeft is het per definitie niet gelijkwaardig, niet op elk vlak in ieder geval.

Een eetstoornis kan op den duur zorgen voor ongelijkwaardige verhoudingen, waarbij één telkens zorg nodig heeft en de ander misschien het gevoel heeft sterk te moeten zijn. Een situatie waar niemand iets aan kan doen, maar die niet in evenwicht is en voor niemand prettig op de lange termijn. 

3. Je liegt tegen iemand van wie je houdt

Je wilt misschien helemaal niet liegen en zeker niet tegen de persoon die jij het allerleukste vindt. Toch laat je eetstoornis je soms geen keus en kan dat een heel gevecht zijn. De persoon die het dichtst bij jou staat en waar jij je veilig bij voelt, daar wil je eerlijk tegen zijn, maar misschien voelt het niet alsof je die ruimte altijd hebt. Dat doet jou pijn, maar ook je partner. Liegen wekt ook de indruk dat jij, wanneer je worstelt met een eetstoornis, op sommige vlakken niet te vertrouwen bent.

4. Het vertrouwen is weg 

Een eetstoornis is eigenlijk niet te vertrouwen, het zal altijd een weg proberen te vinden om z’n zin te krijgen. Misschien ben jij zelf geen bedrieger, maar jouw eetstoornis wel, iets wat direct effect kan hebben op je relatie. Wat is nog waar? Kan die persoon er wel van op aan dat jij voor jezelf zorgt?

Door het liegen over eten is de kans groot dat het vertrouwen hierin minder wordt, iets wat voor beiden ontzettend lastig kan zijn. Dat wantrouwen is er voor jouw eigen veiligheid, maar is voor beiden vervelend en schadelijk. De ander wil alleen maar dat het goed gaat met jou, maar ziet misschien geen andere mogelijkheid dan dat te controleren. Terwijl jij misschien juist vandaag eerlijk bent geweest, maar dat ook moeilijk kunt bewijzen. Iets wat de eetstoornis in de hand heeft gewerkt en wat weer tijd kost om op te bouwen.

5. De beladen eetmomenten

Eten is niet meer gewoon eten. Als voor jou de spanning hoog is, zal je lief dat ook meekrijgen en ook voelen. Hij of zij wil jou helpen, maar ook dat is niet altijd makkelijk. Het kan telkens weer een zoektocht zijn om allebei goed dat moment door te komen en je wil natuurlijk het liefst zo min mogelijk aanpassen vanwege je eetstoornis.

6. Je kan niet jezelf zijn 

Je bent natuurlijk niet je eetstoornis, je hebt altijd je eigen karakter en persoonlijkheid, maar een eetstoornis kan daarin wel alles even flink in de war schoppen. De controle over het eten willen hebben, de controle verliezen, de invloed die het heeft op jouw stemming, het afvlakken van jouw gevoel.. het zijn allemaal momenten waarbij jij niet jezelf bent. Niet je vrije en gezonde jij. Die kant van jezelf voel jij steeds minder, dus die kant krijgt je partner ook minder te zien. Een eetstoornis laat jou niet jezelf zijn, waardoor je in een relatie misschien ook anders doet of reageert dan hoe je dat op een gezonde manier zou doen.

7. Je laat de ander niet echt toe

Je kan pas van een ander houden als je ook van jezelf houdt. Je kan denk ik ook pas echt goed van je laten houden, als je weet hoe je dat van jezelf moet doen. Dit betekent zeker niet dat je die gevoelens niet kunt voelen voor een ander, maar het kan een wankele basis zijn. Wanneer je met jezelf in de knoop zit en zelf niet goed bij je gevoel kan, kan dat een ongelijkwaardige basis vormen voor een relatie. 

Als je niet voelt dat jij iemand bent om van te houden, kan het zijn dat je je om de verkeerde redenen aan iemand blijft binden, omdat je niet echt gelooft dat iemand van jou kan houden om wie jij bent. De valkuil is dat je dat misschien ten onrechte invult voor de ander en je onderschikt opstelt, terwijl jij even veel waard bent en evenveel liefde verdient. Iets dat jij zelf eerst zal moeten geloven. Als de eetstoornis jouw gevoelens blokkeert, kan het voor jouw partner ook lastig zijn om daarbij te komen en jou daarbij te helpen.

8. Geen tijd en ruimte voor de ander

Een eetstoornis neemt zoveel tijd, ruimte en energie in beslag. Daar past vrijwel niets bij. Het bezigzijn met de eetstoornis kan veel uren in beslag nemen, waardoor er op een dag logischerwijs minder tijd overblijft om te spenderen aan je relatie. Tegelijkertijd zit jouw hoofd misschien al vol van de eetstoornis en vraagt een relatie vaak ook om energie en aandacht, wat soms moeilijk te combineren. Een van de twee kan dan tekort komen..

9. Het maakt je onzekerder 

Misschien dat een eetstoornis je voor momenten een krachtig gevoel kan geven, maar echt sterker laat deze je niet in je schoenen staan. Het maakt vaak juist onzekerder en kwetsbaarder, met nog meer behoefte aan bevestiging. Het maakt je minder weerbaar en hierdoor laat je misschien sneller over je heen lopen en is het verleidelijk om jezelf weg te cijferen. Terwijl het juist in een relatie belangrijk kan zijn om bewust te zijn van je eigen grenzen en voor jezelf op te komen. Jij bent net zo belangrijk als de ander, terwijl een eetstoornis je misschien minder waard laat voelen.

10. Spontane ondernemingen worden beperkt

Het kan zomaar dat je minder spontaan wordt door je eetstoornis. Je eetstoornis vraagt misschien om regelmaat en controle. Spontane etentjes of uitjes zijn daarbij niet altijd welkom. Iets waar jouw partner ook direct mee te maken krijgt. Misschien wil je niets liever dan lekker een dagje weg kunnen of een hapje eten op het terras, maar dat is niet makkelijk. Op die manier beperkt een eetstoornis eigenlijk veel leuke momenten en ervaringen. Ook daar zal je partner mee om moeten gaan en hierin word je beiden beperkt door wat de eetstoornis verlangt. 

11. Geen toekomstperspectief 

Wanneer eten, niet eten en gewicht de grootste rollen spelen, is er eigenlijk weinig ruimte voor andere dingen in het leven. Een eetstoornis laat je als het ware stilstaan, bij kleine dingen die voor anderen als vanzelf lijken te gaan. Het kan je klein houden. Bezig blijven met broodbeleg stelt alle andere grote verantwoordelijkheden nog even uit. Logisch dat er dan minder ruimte overblijft voor toekomstplannen, die zijn op dit moment minder belangrijk en misschien ook minder haalbaar. Als je ziek bent, is beter worden het eerste dat op de agenda staat. Pas als je beter bent, kun je weer echt kijken naar wat je verder wilt in het leven. 

12. Het maakt je minder aantrekkelijk

Een eetstoornis hoeft natuurlijk niet voort te komen uit uiterlijke onzekerheden of een laag zelfbeeld, maar het iets wel iets dat veel voorkomt. Toch maakt een eetstoornis je geen aantrekkelijker mens, in veel opzichten. Afvallen maakt een lichaam lang niet altijd mooier. Net zoals dat de afhankelijkheid en de zorgen die een eetstoornis met zich meebrengt iemand ook niet aantrekkelijker maken. Een eetstoornis maakt iemand niet mooier. Het leven met een eetstoornis is geen aantrekkelijk of makkelijk leven om te delen. 

Fotografie: seteales