10 Misvattingen bij een burn-out

 

Steeds vaker hoor ik dat mensen om mij heen last hebben van burn-out klachten. Het is nu al meerdere keren gebeurt dat een vriend of vriendin van mij plots thuis kwam te zitten omdat het allemaal niet meer ging. Best heftig eigenlijk, maar ik merkte ook dat het bij hun voor veel verwarring en onzekerheid zorgde. Er zijn namelijk een hoop misvattingen rondom burn-outs en burn-out klachten. In deze blog wil ik die graag bespreekbaar maken.

1. Mensen met een burn-out hebben gewoon geen wilskracht

Dit is misschien wel de grootste misvatting en wil ik ook direct de wereld uit helpen. Deze misvatting kan namelijk ook het herstel van iemand met een burn-out ontzettend in de weg zitten. Het is absoluut niet nodig om je schuldig of een minder mens te voelen wanneer je een burn-out hebt. Het is niet een soort modeziekte zoals ook wel eens over ADHD en wel meerdere psychische stoornissen wordt gezegd. 100 jaar geleden en zeer waarschijnlijk ook wel langer sprak men al over burn-outs. Echter is er op dit moment een stuk meer onderzoek naar gedaan en zijn psychische stoornissen veel minder een taboe. Daarnaast zou je je kunnen afvragen of de steeds sneller, kleiner en individualistischer wordende wereld niet voor veel meer prestatiedruk zorgt. Het is lastig te zeggen en het zal ongetwijfeld aan meerdere zaken liggen, maar een modeziekte of gebrek aan wilskracht is het zeker niet. 

Sterker nog, mensen die risico lopen op een burn-out zijn vaak (te) harde werkers met veel ambitie en een hoog verwachtingspatroon. Kenmerken als perfectionisme, een hoog inlevingsvermogen en veel verantwoordelijkheidsgevoel zorgen ervoor dat je eerder geneigd bent om jezelf voorbij te rennen. Niet bepaald iemand die je slappe hap zou noemen. Was je maar ietsje 'slapper'! :-)

2. Burn-outs komen alleen maar voor bij hoge, belangrijke functies met veel werkdruk

En niet bij een simpel baantje dus stel je niet zo aan, wil je dat zeggen? Zo zwart wit is dat niet. Natuurlijk kan een hoge werkdruk een grote rol spelen in de stress die je in de dagelijks leven ervaart, maar het hoeft niet zo te zijn. Sommige mensen vinden een hoge werkdruk juist heel fijn mits je daar genoeg voor terug krijgt.

Zo kan een 'simpelere' functie veel stress-voller zijn, omdat je er niet genoeg voldoening uithaalt en je niet genoeg groeimogelijkheden hebt waardoor je niet goed kan ontwikkelen. Ook zie je vaak dat mensen met een burn-out niet genoeg feedback, waardering en steun ervaren vanuit hun omgeving/werk. Hierdoor krijg je het gevoel er alleen voor te staan en constant maar achter de feiten aan te rennen zonder dat je ergens vooruit op gaat. Je bent niet gelukkig in je situatie en voelt je niet uitgedaagd. Dat is emotioneel ontzettend zwaar.

3. Als je een burn-out krijgt, was je blijkbaar niet geschikt voor het werk

Wanneer je een burn-out krijgt heb je blijkbaar te veel hooi op de vork genomen en kon je dat niet aan. Blijkbaar was je gewoon niet goed genoeg, toch? Nee, absoluut niet waar. Dit kopje brengt een beetje het kopje hierboven en het kopje dat hieronder zal volgen bij elkaar. Burn-outs hebben niks te maken met hoe goed of niet goed jij in je werk bent en bovendien heeft het met wel meer dingen dan werk te maken. Het is dan ook niet altijd werk-gerelateerd.

4. Een burn-out is altijd werk-gerelateerd

Ik heb het eigenlijk direct al over werk, maar is een burn-out eigenlijk wel altijd werk-gerelateerd? Vaak wel, omdat dat de plek is waar we de lat zo hoog voor onszelf leggen en iets is dat veel van ons dagelijks doen, maar het heeft er lang niet altijd mee te maken. Een burn-out is het gevolg van te veel geven en te weinig terug krijgen, te veel verwachten en te weinig voldoening, te veel werken en te weinig ontspannen, te veel geven en te weinig nemen. Op gebied van werk (of school), maar zeker ook op privé-gebied. Vergis je daar niet in.

5. Een burn-out is iets psychisch

Ja, maar niet alleen. Als je een burn-out hebt betekent dat dat je jezelf langdurig hebt overbelast. Dit gebeurt op een psychische, emotionele, maar ook op een lichamelijke manier. Kijk maar eens naar sommige symptomen van stress zoals gespannen spieren, hartkloppingen, pijn op de borst, hoofdpijn, maag- en darmklachten enzovoort. Een burn-out heeft een grote impact op je lichaam en ook onvoldoende lichamelijke rust nemen zorgt ervoor dat je klachten erger kunnen worden of dat je niet herstelt.

6. Een burn-out en burn-out klachten zijn hetzelfde

Zelf ben ik wel bekend met burn-out klachten, maar ik heb nooit een burn-out gehad. Hier zit echt een groot en belangrijk verschil in. Wanneer je last hebt van burn-out klachten kan je je inderdaad vermoeid en gestrest voelen, maar meestal gaan die klachten wel weg als je er even op let en wat bewuster probeert te ontspannen.

Wanneer je echter maar door en door blijft gaan zullen die klachten steeds heftiger worden en uiteindelijk kunnen leiden tot een burn-out. Wanneer je een burn-out hebt ben je echt opgebrand. Dit gaat niet zomaar over met een beetje meer rust. Je zit eigenlijk letterlijk ziek thuis.

Toch is het belangrijk om je burn-out klachten serieus te nemen als je ze ervaart, want hoe verder je gaat, des te langer die terugweg is voordat jij je weer goed voelt. Let daarom goed op jezelf. Het is echt oké om aan te geven dat het allemaal even te veel voor je is. Je hebt maar één lichaam, één leven en daar moet je het mee doen. Dus zorg er goed voor.

7. Als je dingen doet die je leuk vindt, krijg je geen burn-out

Natuurlijk voel je je fijn als je dingen doet die je leuk vindt, maar ook te veel leuke dingen zijn te veel dingen. Als je de hele tijd maar van hot naar her rent om al die leuke dingen te doen, maar nooit eens tijd hebt voor jezelf, is dat dan nog wel goed voor je? 

8. Een burn-out voel je aankomen, dus dan doe je automatisch een stapje terug

Was dat maar zo. Je lichaam is inderdaad allemaal signalen aan het afgeven, maar het is voor alsnog aan jou om daar dan op te reageren. Dat is niet iets dat je op intuïtie doet. Denk daarom ook niet dat het allemaal vanzelf wel losloopt als je merkt dat je hier last van ervaart. Je mag echt voor jezelf opkomen hierin.

9 Een burn-out is een soort depressie

Een burn-out en een depressie lijken vaak met elkaar verward te worden. Echter zit hier wel een belangrijk verschil in. Wanneer je een depressie hebt voel je je ontzettend somber en kan je niet de motivatie vinden om dingen te gaan doen, wanneer je een burn-out hebt heb je wel die motivatie, maar ben je gewoon te op om je nog ergens toe te kunnen zetten. Het zijn twee andere dingen en hebben dan ook een andere aanpak en behandeling nodig!

10 Door een burn-out mis je kansen in het leven

Wanneer je een burn-out hebt en thuis zit staat je normale leven even helemaal stil. Dat is voor veel mensen best wel lastig en dat kan ik me heel goed voorstellen. Het doet me een beetje denken aan de tijd dat ik besloot om met school te stoppen vanwege mijn eetstoornis. Mijn herstel stond op dat moment namelijk voorop, maar dat betekende dat de rest van mijn leven even op een laag pitje stond. Ik was bang dat ik onwijs zou gaan achterlopen op de rest van mijn leeftijdgenootjes. Gelukkig bleek dit achteraf allemaal wel mee te vallen.

Ik denk zelfs dat je het andersom zou kunnen bekijken. Niet dat iedereen een burn-out of eetstoornis zou moeten krijgen, maar het is wel zo dat je op het moment dat je daar mee bezig gaat zijn je toch op een andere manier naar je leven gaat kijken. Het is een moment van een reflectie en een periode waarin je ontzettend veel over jezelf leert. Dat is eigenlijk hartstikke waardevol.

fotografie: pexel

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

DragonFly1991 - Vrijdag 17 augustus 2018 20:00
Tranen in mn ogen en knikken met mn hoofd..
Precies dit.. Wauw, dankjewel Irene voor deze blog!
Ik ga het linkje even opslaan, want ik denk dat ik dan wat beter begrepen zal worden
D - Vrijdag 17 augustus 2018 20:25
Door mijn eetstoornis kreeg ik nog meer sociale angst. Ik moest rookmelders ('simpel' baantje wat ik dan nog maar deed) plaatsen bij mensen thuis en had zoveel angst voor steeds weer dat simpele praatje er omheen en het uitleggen hoe die rookmelders werkten. Op een dag fietste ik letterlijk weg van de werkplek. Ik raakte in de ziektewet en heb anderhalf bijna alleen maar op een stoel gezeten. Het resultaat van 20 jaar proberen maar te werken ondanks eetstoornis en sociale angst. Daarna nooit meer de oude qua fysieke kracht vooral en geestelijk ook niet..want heb er 'labels' bijgekregen door expertise onderzoek uwv waar ik het eigenlijk niet mee eens ben. Ik heb puur een eetstoornis en sociale angst en ptss. Dat is het. Nu in de wao voelt het alsof ik met pensioen ben gegaan.
D - Vrijdag 17 augustus 2018 20:26
anderhalf jaar *
Demphia - Vrijdag 17 augustus 2018 20:55
Idd! Leg maar eens aan mensen uit dat je met een burn-out thuiszit omdat je veel te lang bent doorgegaan met vechten voor een beter leven. Dat je lichaam op de noodstop is gaan staan omdat je anders toch niet wilt luisteren.

Volgens bepaalde mensen heb ik er geen recht op om met een burn-out thuis te zitten want de laatste 10 jaar werkte ik toch maar part-time en met periodes zelfs niet. Idd, maar de reden dat ik nog maar part-time kon werken of met periodes zelfs niet was omdat mijn lichaam toen al aangaf het niet meer aan te kunnen.

Maarja, wie niet luisteren wil, moet dan maar voelen zeker want buiten dat ik nu een burn-out heb heb ik ook fibromyalgie. Als dat geen teken van mijn lichaam is dat ik het rustiger aan moet gaan doen en aan de slag moet met alle shit van afgelopen jaren dan weet ik het ook niet meer... Zucht...
eclaire - Vrijdag 17 augustus 2018 22:26
Punt 4. Ik had een burnout vanwege een combinatie van met name relatiestress, overtraining en een nieuwe baan waar niet per definitie werkdruk was, maar stress opleverde vanwege onzekerheid. Mijn burnout is nooit herkend door psychologen en steeds gediagnosticeerd als depressie (was ik ook wel, maar als gevolg van). Nu weet ik wel beter. Herstel duurt lang.... Na drie jaar nog niet de oude. Voorkomen is beter dan genezen.
Vergeet niet dat een eetstoornis ook constante lichamelijke én psychische stress is!
eclaire - Vrijdag 17 augustus 2018 22:26
Punt 4. Ik had een burnout vanwege een combinatie van met name relatiestress, overtraining en een nieuwe baan waar niet per definitie werkdruk was, maar stress opleverde vanwege onzekerheid. Mijn burnout is nooit herkend door psychologen en steeds gediagnosticeerd als depressie (was ik ook wel, maar als gevolg van). Nu weet ik wel beter. Herstel duurt lang.... Na drie jaar nog niet de oude. Voorkomen is beter dan genezen.
Vergeet niet dat een eetstoornis ook constante lichamelijke én psychische stress is!
strawberry - Zaterdag 18 augustus 2018 11:13
het is altijd zo fijn als jullie dingen vertellen hoe ze echt zijn
s - Zaterdag 18 augustus 2018 15:05
Punt 9, herkenbaar!! Kan er ook eens een blog komen over depressie VS burn-out?