Kun jij genieten van eten?

 

Hallo, wij zijn Anne & Janneke, sinds 2008 elkaars beste vriendinnen. In 2013 begon Janneke een eetstoornis te ontwikkelen, anorexia. Dit heeft zowel ons leven als onze vriendschap beïnvloed. Janneke is nog in het midden van haar herstel proces, maar het gaat inmiddels gelukkig een stuk beter met haar. Omdat onze gesprekken vaak over onderwerpen gaan die betrekking hebben op het onderwerp eetstoornis, die wellicht ook relevant zijn voor anderen, besloten wij dit met jullie te delen.

In onze blogs zullen wij elkaar vragen stellen over verschillende onderwerpen. Zo wordt dit onderwerp van twee verschillende kanten belicht. We hopen dat jullie het interessant vinden om te lezen. In dit deel hebben wij algemene vragen opgesteld over het onderwerp eten. Deze zullen wij beiden beantwoorden.

meisje

Wat zijn jouw favoriete gerechten/producten?

Anne: Ik hou heel erg van spinazie(soep), lasagne, pannenkoeken en wraps. Knoflook is echt mijn held en mag van mij overal doorheen (hoewel, pannenkoeken...). Ook van groene olijven kan ik enorm genieten. Vroeger hield ik absoluut niet van olijven maar ik heb het mezelf leren eten. Alleen dacht ik dat het slim zou zijn om de groene te leren eten omdat die wat sterker zijn. Dan zou ik de zwarte ook meteen lusten toch? Nou, nee dus... ;) Verder vind ik de berenchips van Pombär, de pure chocola met hazelnoot van de Albert-Hein en rijstmelkchocolade met crisps ook erg lekker.

Janneke: Mijn favoriete gerechten: Aardappelschotel uit de oven, aardappels met spinazie en pannenkoeken. Dit zijn toch wel gerechten die ik altijd heel erg lekker heb gevonden. De aardappel blijft mijn favoriet. Misschien een leuk weetje: toen ik jong was stond ik soms eerder op om aardappels te bakken voor mijn ontbijt ☺ Tiramisu is mijn favoriete toetje.
Mijn favoriete producten: Pindakaas, tony chocolonely chocolade repen (vooral die met marshmallow), milka oreo chocolade reep, brownies, vruchtenkwark (het liefste appel kaneel), mozzarella, appels en druiven (maar dan wel het liefst wit en pitloos).

Wat zijn jouw minst favoriete gerechten/producten?
Anne: Er is niet veel dat ik echt vies vind maar rozijnen zijn een uitzondering. Het gaat dan wel specifiek over rozijnen die ergens in verwerkt zijn, waardoor ze vaak zacht en warm worden. Bijvoorbeeld appeltaart met rozijnen... Losse rozijnen vind ik daarentegen heerlijk!

Janneke:
Mijn minst favorieten gerechten/producten zijn: boter (hier hou ik helemaal niet van, behalve als het gesmolten is. Gesmolten gedoog ik het nog net....), witlof, olijven, tahin, alle blauwe- en geitenkazen, gebakken champignons (rauw vind ik ze wel heerlijk), gekookte worteltjes (ook deze vind ik rauw erg lekker) en tomatensap.

Hoe bewust ben jij van wat je eet?
Anne: Ik ben me enorm bewust van wat ik eet omdat ik veganist ben. Ik eet geen vlees, vis, zuivelproducten, eieren en honing en daarvoor let ik altijd goed op de ingrediënten van een product. Met calorieën ben ik daarentegen helemaal niet bezig. Van slechts een aantal producten weet ik het aantal calorieën maar dat weerhoudt me er over het algemeen niet van deze producten te eten. Ik weet wel vaak wat ik eet of heb gegeten op een dag. Dat sla ik blijkbaar onbewust toch ergens op.

Janneke:
Ik ben geen veganist maar wel vegetariër. Ik ben vegetariër geworden toen ik negen jaar was en sindsdien ben ik wel bewust gaan letten op de producten in gerechten. Helaas ben ik door mijn eetstoornis veel bewuster geworden van wat ik eet... Hoewel ik nu op gevoel probeer te eten, kan ik de lijst die ik lang heb moeten volgen soms maar moeilijk loslaten. Ook zijn de oneindige lijstjes met calorieën nog erg goed in mijn hoofd opgeslagen, waardoor ik deze getallen automatisch al aan producten koppel. Gelukkig gaat het soms ook heel goed en dan let ik niet op de hoeveelheden van wat ik eet (en zeker niet op de calorieën, dan vind ik het eigenlijk ook zonde van mijn tijd me daarmee bezig te houden...)

meisje

Kan je genieten van eten?
Anne: Het verschilt per keer of ik kan genieten van eten of niet. Echt weerzin voel ik bijna nooit, maar wanneer ik eet vanuit een emotie gaat het vaak meer om het eten zelf dan om dat ik het lekker vind. Dan kan ik er dus niet echt van genieten. Ik eet ook vaak terwijl ik ondertussen iets anders doe waardoor het eten zelf een beetje langs me heen gaat. Dit betekent echter niet dat ik het vervelend of niet lekker vind om te eten.
Janneke: Ik begin nu steeds meer het genieten van eten weer terug te krijgen. Er zijn momenten waarop ik veel aan de calorieën denk, maar het lukt mij soms ook dit los te laten en echt te genieten van het eten. Als ik zelf iets heb gebakken met mijn zus, kan ik genieten van het gezellig samen bakken, maar ook van het eindresultaat uitproberen.

Kan je eten naar behoefte?
Anne: Dat vond ik altijd erg lastig maar het gaat gelukkig steeds beter ☺ Om echt te voelen wanneer ik honger heb of vol zit vind ik nog wel moeilijk en vaak eet ik ook omdat het op een bepaalde tijd ‘normaal' is om te eten, zoals bij het ontbijt of de lunch. Wat ik vooral probeer is om niet te blijven eten als ik echt genoeg heb gehad en dat lukt aardig.

Janneke: Ik vind dit nog wel heel lastig. Ik vind vaak dat ik iets ‘niet mag' omdat ik al te veel gegeten heb of omdat er te veel calorieën in dat product zitten. Zodra er angst opkomt door een gerecht of product, vind ik het moeilijk om te voelen wat ik werkelijk wil. Heb ik toch zin in dat product en is het mijn eetstoornis die zegt dat ik het niet moet doen? Of is het mijn eigen stem die er toch niet zo veel zin in heeft op dit moment? Dus ik kan nog niet zo goed op behoefte eten, maar ik probeer deze behoeften wel meer in kaart te brengen en de angst opzij te zetten.

meisjes

Denk je dat het mogelijk is om te leren genieten van eten als dat nu nog niet lukt?
Anne: Ja dat denk ik absoluut! Er zijn veel verschillende redenen waarom het moeilijk kan zijn om te genieten van eten, zoals angst voor eten of juist het niet kunnen stoppen. Maar ik denk dat als het lukt om erop te vertrouwen dat jouw lichaam weet wat het nodig heeft en daar naar te eten, het genieten vanzelf (terug)komt. Probeer niet te luisteren naar de stemmen in je hoofd die wel of juist niet willen eten, maar probeer je lichaam te vertrouwen en te eten naar wat je lichaam aangeeft nodig te hebben. Het is echt mogelijk!
Janneke: Ja zeker weten. Toen ik nog midden in mijn eetstoornis zat proefde ik het eten niet eens. Ik proefde niet goed, ik rook de geur niet echt, maar ik dacht alleen aan het vet en de calorieën dit erin zaten. Maar ik heb dit ook al voor een heel groot deel los kunnen laten, dus het kan echt!! Ik sluit mij helemaal bij Anne aan: probeer niet met je hoofd te voelen, maar echt naar je lichaam te luisteren. Zo kan je weer leren om naar behoeften te eten en te genieten.

Kun jij genieten van eten?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

xxxm - Vrijdag 30 oktober 2015 13:29
Zooo leuk om te lezen!
Lille - Vrijdag 30 oktober 2015 17:43
Hoi meiden,

Super leuk blogje vind ik dit! Erg leuk ook om de verschillen tussen jullie te lezen. Zelf ben ik ook veganist, dus dat vind ik natuurlijk extra leuk :D Ook de "struggles" van Janneke zijn erg herkenbaar.

Liefs,
Lille
Sabine - Vrijdag 30 oktober 2015 18:48
Wat leuk om te lezen! Zelf ben ik ook veganist, dus dat maakt het extra leuk :) Janneke, als je dit leest: jij kunt dit! Zet hem op meis, jij gaat dit verslaan xx
Maria00 - Zaterdag 31 oktober 2015 08:06
Anne, wat ben jij een goede vriendin dat je Janneke zo kan helpen... jammergenoeg hebben mijn vriendinnen me verlaten op de momenten dat het het moeilijkst was.
en Janneke, je kan het!
Asyr Sei'Lar - Zaterdag 31 oktober 2015 20:55
Lieve Anne & Janneke

Heel erg bedankt voor deze mooie blog. Het brengt mij precise op het juiste moment wat ik nodig heb. En jee .. wat werd ik gertroffen door dat laatste antwoord van Janneke. Je hebt een kracht die ik maar niet kan vinden. En ik kan maar niet begrijpen waarom ik dat niet kan.

Kan ik genieten van eten? Helaas niet. Ik proef niets, ik ruik niets en de lijstjes met calorieen schieten door mijn hoofd telkens en telkens opnieuw, elke dag weer. Ik kan dat niet loslaten en dat maakt mij heel verdrietig. Ik krijg die herrie in mijn hoofd maar niet stil.

Janneke, je bent een voorbeeld. Uit jouw antwoorden blijkt kracht en moed. En ik hoop ergens toch ooit zover te kunnen komen. Dank je wel hiervoor.

---
"The highest possible stage in moral culture is when
we recognize that we ought to control our thoughts"
--=Charles Darwin=--
---
Diantha - Maandag 2 november 2015 20:28
Wat leuk dat je veganist bent, Anne! Toevallig ook naar Vegfest geweest?