Eten en koken met een depressie

 

Als je depressief bent, kan het zijn dat je moeite hebt met goed voor jezelf zorgen. Soms is uit bed komen al een hele opgave, laat staan douchen, jezelf aankleden, naar je werk of school gaan en eten en drinken. Daarbij merken mensen met een depressie vaak veranderingen in hun eetlust. De een krijgt geen hap meer door zijn of haar keel, de ander gaat juist veel meer eten. Als je nergens puf voor hebt, is het wel lastig om goed en gezond te blijven eten, aangezien je dat eten wel voor jezelf klaar zult moeten maken.

Toen ik erg depressief was, wisselden periodes van veel en weinig eten zich af. Ik kon dagen nauwelijks eten en dagen juist erg veel en vooral ongezond eten. Dit kwam met name omdat ik uiteindelijk toch trek kreeg maar het me niet lukte om te koken. Hier had ik gewoonweg niet de energie voor. Dit werd een vicieuze cirkel waar ik me uiteindelijk niet beter van ging voelen. Van weinig eten krijg je immers geen energie en van veel en ongezond eten ook niet. Bovendien bracht dat laatste ook weer schuldgevoelens met zich mee. Dit patroon moest ik dus zien te doorbreken.

Er was niet één simpele manier om dit te doen. Ik was immers nog steeds depressief maar ik realiseerde me wel dat als ik uit deze put wilde komen, dit een van de dingen die ik aan moest pakken. Goed eten ging me niet op een magische wijze genezen, maar ik zou me er zeker ook niet slechter van gaan voelen. Er moest dus wel wat gebeuren en daarom ben ik zelf, met mijn therapeut en met wat vriendinnen gaan kijken naar wat zou kunnen helpen. Hieronder heb ik wat tips op een rijtje gezet met dingen die mij hebben geholpen. Ik hoop dat jij hier ook iets aan hebt.

Structuur
Voor mij was het sowieso belangrijk dat er weer wat structuur in mijn leven en in mijn eetpatroon kwam. Ik zat op een gegeven moment in zo’n raar ritme dat ik weleens om 11.00 uur ’s ochtends chips zat te eten en om 18.00 uur ’s avonds een bak kwark naar binnen werkte. Hoe dat zo is gekomen? Geen idee. Ik besloot dat dat soort dingen echt niet meer konden en ik ging terug naar zes eetmomenten per dag, op vaste tijden. Ik moest van mezelf ieder eetmoment iets eten, ook al ik geen trek had. Hierdoor kwam er weer wat ritme in mijn eetpatroon en ook direct in mijn leven. Ik merkte bovendien dat mijn lichaam hier goed op reageerde. Ik had minder buikpijn en wat meer energie.

Boodschappenlijstje en weekmenu
Een boodschappenlijstje en weekmenu maken was voor mij ook heel belangrijk. Ik kon ’s ochtends weleens opstaan met het idee dat ik ’s avonds zou gaan koken, maar als mijn stemming door de dag heen verslechterde, dan had ik geen zin meer om naar de winkel te gaan en boodschappen te doen. Ook gebeurde het weleens dat ik mezelf naar de Albert Heijn sleepte en vervolgens helemaal in paniek raakte door alle drukte.

Rustig bedenken wat ik de hele week ging eten en daarvoor een lijstje maken, hielp ontzettend. Ik had daardoor de meeste dingen voor de hele week al in huis en ik wist wat ik iedere dag ging eten. De drempel om daadwerkelijk te gaan koken werd hierdoor een stuk lager. Ik hoefde immers niet nog helemaal naar een winkel toe, ik had alles al in huis.

Afspraken
Voor mij was het ook fijn om wat afspraken met anderen te maken over het eten. Ik voelde me heel rot als ik tegen een vriendin zei dat ik ging koken en eten en het vervolgens niet deed. Als we het afspraken dan deed ik het ook wel. Soms stuurde ik zelfs een foto als ‘’bewijs’’ dat ik echt had gekookt. Als zij dan een lief berichtje terugstuurde, gaf me dat ook nog een goed gevoel.

Met anderen eten
Als het heel lastig is om te koken voor jezelf, kan het ook helpen om zo nu en dan met anderen te eten. Dat kan natuurlijk niet altijd en iedere dag, maar als de mogelijkheid er is dan moet je die kans niet laten liggen. Ik herinner me wel dat ik zelf al heel lang niet had gekookt en toen ineens weer een warme maaltijd at bij een vriendin. Dat was toen zo lekker dat het me motiveerde om thuis ook weer wat te gaan koken.

Rituelen
Om je extra te motiveren om voor jezelf te koken en goed te eten, kan het ook fijn zijn om bepaalde rituelen rondom eetmomenten te bedenken. Op die manier neem je er echt de tijd voor en maak je het een prettig moment voor jezelf, in plaats van een vervelende verplichting en iets wat ook maar even moet gebeuren. Zet tijdens het koken bijvoorbeeld een muziekje op of zet op de achtergrond de tv aan. Ik luisterde graag naar podcasts en creëerde een nieuw ritueel door na het eten en afwassen standaard even met mijn hond te spelen. Hierdoor werd dit een gewoonte die ik makkelijk vol kon houden.

Niet te moeilijk
Tot slot is het belangrijk om het jezelf niet te moeilijk te maken. Als je niet lekker in je vel zit en de meest ogenschijnlijk simpele dingen veel energie kosten, verlang dan niet van jezelf dat je iedere ochtend vers geperste jus en broodjes hebt. Ook hoef je echt niet iedere avond uitgebreid te koken. Dat mag natuurlijk wel, maar bedenk voor jezelf of dit haalbaar is. Je mag ook rustig en simpel beginnen, met gewoon wat dingen opwarmen bijvoorbeeld. Als ik echt geen puf had of heb, dan eet ik ook weleens een keer gewoon soep met wat broodjes als avondeten. Het gaat erom dat ik eet en dat ik probeer goed voor mezelf te blijven zorgen.

Hoe ga jij hiermee om?

Fotografie: MadalynChristine

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Marleen - Vrijdag 13 oktober 2017 19:41
Ik blijf het moeilijk vinden om voor mezelf te koken. Sociale restaurants en kant en klaar maaltijden zijn voor mij een tussenstap . Al vind ik het ook niet simpel om daar geld aan te durven geven...
R - Vrijdag 13 oktober 2017 20:12
Ik heb het grote geluk dat ik een gezin heb. Er wordt gekookt. Punt.
(Sterker nog: IK kook, dan weet ik zeker dat er goed en gezond gegeten wordt door iedereen)
Hanna - Vrijdag 13 oktober 2017 20:15
Voor mij helpt het ook om het eten al zover mogelijk voor te bereiden eerder op de dag. Dan heb ik het vooral over de warme maaltijd natuurlijk. Zodoende de hoef ik s avonds -als ik me vaak op mn minst voel- alleen in de pan te gooien. Koken voor twee avonden is ook een goed idee, mits je geen last van eetbuien hebt...
nienkenienke - Vrijdag 13 oktober 2017 20:33
Ik probeer Nogsteeds te ontkennen dat ik terug ben gevallen in mijn depressie, maar als ik dit zo lees word ik wel weer even met mijn neus op de feiten gedrukt..
MissBeta - Vrijdag 13 oktober 2017 20:39
Heel herkenbaar, ik heb vaak de moed niet om eten te maken, ben al lang blij als ik een beetje fatsoenlijk de werkdag doorkom en op vrije dagen moet ik nog maar zien of ik mijn bed uitkom. Combinatie depressie, eetstoornis en nul sociale contacten maken dat ik of niet eet of eetbuien heb. Ik heb echt een lijstje nodig om boodschappen te doen, maar dan nog raak ik vaak in paniek in de supermarkt en koop ik niets of alleen eetbui-eten. Helaas heb ik lastige voedselintoleranties waardoor ik ook niet gewoon een kant-en-klaar maaltijd of ander makkelijk eten als soep kan kopen... dan moet ik alle ingrediënten lezen en haak ik alsnog af... :-(
MissBeta - Vrijdag 13 oktober 2017 20:39
Heel herkenbaar, ik heb vaak de moed niet om eten te maken, ben al lang blij als ik een beetje fatsoenlijk de werkdag doorkom en op vrije dagen moet ik nog maar zien of ik mijn bed uitkom. Combinatie depressie, eetstoornis en nul sociale contacten maken dat ik of niet eet of eetbuien heb. Ik heb echt een lijstje nodig om boodschappen te doen, maar dan nog raak ik vaak in paniek in de supermarkt en koop ik niets of alleen eetbui-eten. Helaas heb ik lastige voedselintoleranties waardoor ik ook niet gewoon een kant-en-klaar maaltijd of ander makkelijk eten als soep kan kopen... dan moet ik alle ingrediënten lezen en haak ik alsnog af... :-(
Honeychild - Vrijdag 13 oktober 2017 21:43
Wat ik nu toch wel lastig begin te vinden is om genoeg variatie in m'n avondmaaltijd aan te brengen... De strijd over eten in mijn hoofd is vaak al zo groot dat ik 't mezelf niet nog moeilijker wil maken door elke keer heel ingewikkeld te koken of lang na te denken over wat ik moet maken... Maar goed, ik kook iig gezond en volwaardig voor mezelf, en ik zal vast niet de enige zijn die wel eens drie keer in de week macaroni eet omdat dat lekker makkelijk en goedkoop is :p
Dorien - Vrijdag 13 oktober 2017 22:34
Ik ervaar ook dat koken met een depressie ontzettend moeilijk kan zijn omdat ik vaak de energie niet op kan brengen om 1) te bedenken waar ik zin in heb, want geen eetlust, 2) naar de supermarkt te gaan en te moeten kiezen tussen zoveel producten en 3) ook nog te koken. Voor mij helpt idd lijstjes maken en ik probeer voor minimaal 5 dagen te bedenken wat ik ga eten. 2 dagen hetzelfde eten is een makkelijk alternatief voor mij. Ik probeer het mezelf niet te moeilijk te maken als ik een minder goede dag heb door het simpel te houden. Wanneer ik wel genoeg energie heb om te koken, kook ik graag een grote hoeveelheid zodat ik porties in kan vriezen. Zo heb ik altijd wat achter de hand als mijn energie veel te laag is om na te denken over eten en koken. Koken vind ik eigenlijk heel leuk dus als ik merk dat ik genoeg energie heb, vind ik het ook leuk om uitgebreid te koken en het te ervaren als iets ontspannends.
AnaMan - Zaterdag 14 oktober 2017 11:05
Heel herkenbaar, met goede tips!!!
Ik hoop er binnenkort gebruik van te kunnen gaan maken ;)
Ann - Zondag 15 oktober 2017 09:40
Heel herkenbaar!
Alleen zijn en eten is al moeilijk ,met een eetstoornis EN een depressie erbij al helemaal.
Ik kan het vask niet opbrengen.
Ann - Zondag 15 oktober 2017 09:44
Ik bedoel : het opbrengen om te koken.
Bedankt voor deze blog en de tips .
Sannie - Dinsdag 12 november 2019 08:22
Ik heb heel Google afgezocht naar het onderwerp depressie en eten.. en vind dat hier maar weinig informatie over te vinden is. In de zin van oplossingen/ervaringen. Dit is het enige ervarings artikel wat ik heb kunnen vinden met een paar tips. Het is een wat ouder artikel. Ik weet niet of dit nog actief is, ik heb nog nooit überhaupt op internet gereageerd. Ik heb nooit problemen gehad met eten. Koken was mijn hobby, tot ik in een depressie belande.. Het is niet dat ik niet wil eten maar het lukt mij gewoon niet. Ik moet mijzelf bij elke hap dwingen. Het lukte mij dan enigzins wel om wat binnen te krijgen, wat soep of wat pap een banaan of wat ander fruit.. Maar nu doe ik soms een paar uur om een banaan helemaal op te eten. Ik merk dat ik nu op een punt zit bijna niks meer in mijn mond te kunnen stoppen. De gedachte om te eten roept een afkeer in mij op. Ik ben inmiddels zoveel afgevallen dat ik mij zorgen maak. Hoe zorg ik ervoor dat het weer lukt om te eten? Want ik merk dat ik zo zwak ben van het niet eten, dat het vechten om uit deze depressie te komen door dit het erg moeilijk maakt.. Hoe kom ik uit dit cirkeltje? Zijn er mensen hier die dit ook op deze manier ervaren hebben? En hoe is het jullie uiteindelijk gelukt? Ik sta nu op een punt dat ik mij afvraag of ik hiermee naar de huisarts moet, of is er toch een manier om dit alleen te doen? Is hier een stappenplan voor? En wat kan een eventuele hulpverlener hier in doen? Ik ben er zo zat van, ik wil mij weer sterker voelen!
Klinkje - Donderdag 24 augustus 2023 20:29
Moeite met boodschappen doen