Eetstoornis en vegetarier worden
Mijn vader en ik waren echte vleeseters. Balletjes in tomatensaus, gehaktbrood of steak, geef ons een stukje vlees en we waren tevreden. Ik ben opgegroeid met het idee dat een maaltijd begint met een stuk vlees en dat je daarop baseert wat je erbij zal nemen. Als het mijn beurt was om te kiezen, waren dat meestal zelfgemaakte frietjes of puree. Ik zie mezelf nog in de keuken staan terwijl ik aardappelen sneed. Groenten at ik enkel als het echt moest en veel stelde dit dan ook niet voor. Een blaadje sla of wat geraspte worteltjes en dat was dat.
Tot ik in 2012 een eetstoornis kreeg. Mijn ouders waren ondertussen al acht jaar gescheiden en ik woonde (nu nog steeds trouwens) bij mijn moeder en oma. Mijn vader zag ik niet meer zoveel. Mijn eetstoornis is het gevolg van een uit de hand gelopen dieet. Ik wou ‘gezonder' gaan leven en begon meer groentes te gaan eten. Geen probleem toch? Ook mijn moeder was blij dat ik eindelijk groenten en fruit at en moedigde me aan om zo verder te gaan. Een half jaar later werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Ik at enkel nog maar groenten en fruit en dan alleen de soorten die ‘veilig' waren in mijn ogen.
In het ziekenhuis moest ik kiezen: vlees of vegetarisch? De keuze was snel gemaakt, vlees natuurlijk. Vegetarisch eten had ik nog nooit gedaan of bij stilgestaan. In mijn groep waren er een aantal meisjes die vegetariër waren en kregen dan ook geen vlees voorgeschoteld maar een vleesvervanger. In mijn ogen leek dit zo oneerlijk. Van alle soorten voeding had ik het het moeilijkst met vlees. Toen ik dus met een varkenslapje opgeschoten zat, leek die groentenburger van het meisje tegenover me zoveel veiliger. Ik wist ergens wel dat we op het einde van de dag allemaal hetzelfde aantal calorieën binnenkregen, maar voor mij was het duidelijk: ik zou zoveel meer bijkomen dan de vegetariërs in de groep. Uiteindelijk merkte ik dat dit niet zo was, zij kregen bijvoorbeeld een extra portie saus, maar op dat moment had ik daar geen aandacht voor.
Na mijn ontslag uit het ziekenhuis besloot ik dat ik ook vegetariër zou gaan worden. Ik had echt een afkeer gekregen van vlees en vertikte het om er nog meer van te gaan eten. Mijn moeder twijfelde of dat wel een goed idee was en vroeg raad aan het ziekenhuis. Ik mocht vegetariër worden op voorwaarde dat ik zou blijven aankomen in gewicht. Ik ging akkoord en begon te experimenteren met vleesvervangers en peulvruchten. Voor mijn vader was dit een hele aanpassing. Zijn kleine meisje met wie hij altijd zoveel van vlees had gehouden weigerde nu om nog langer vlees te eten. Toen ik voor het eerst weer samen met hem at, trok hij een vreemd gezicht toen hij mijn eten zag. Hij wou het niet eens proeven.
Ondertussen ben ik op gezond gewicht en nog steeds vegetariër. Als ik eerlijk ben, was de keuze om vegetariër te worden wel een deel van mijn eetstoornis. Maar aan de andere kant ben ik zo blij dat ik de stap gezet heb. Ik durfde op een of andere manier meer te eten. Ook ben ik ondertussen dol op kaas, terwijl vroeger geen haar op mijn hoofd eraan dacht kaas te gaan eten.
De ietwat eetgestoorde keuze om vegetariër te worden is voor mij dus heel erg positief uitgedraaid. Er bestaan zoveel lekkere dingen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Mijn vader wil nog steeds niet proeven als ik bij hem voor mezelf kook, maar hij kan er ondertussen veel beter mee omgaan.
Gerelateerde blogposts
Reacties
Wat ik ook erg vind..is dat mensen ook denken dat ik het doe omdat ik dan weer bezig ben met 'gezond' eten. Daar heb ik een hekel aan! Er zijn echt genoeg ongezonde dingen die vegetarisch zijn...raar dat mensen dan weer een label op je kop plakken dat je weer gezond wilt doen..Maargoed, ik weet beter :D
Uit veel onderzoek is gebleken dat mensen met eetstoornissen over het algemeen een bovengemiddeld IQ hebben en uit andere onderzoeken blijkt dat de meeste vegetariërs en veganisten dat ook hebben.
Sowieso ga je, als je een eetstoornis hebt, héél veel over voeding nadenken. Zo ook waar het vandaan komt!
Ik ben zelf veganist en ben nog steeds blij dat ik die keuze heb gemaakt. Het heeft mij eigenlijk ontzettend geholpen in het proces om van mijn eetstoornis af te komen. Het voelde alsof ik iets goeds deed voor de dieren, en voor mezelf. En dat doet het nog steeds.
En dan niet oreo's te vergeten ! ;)
keer zo lekker vind als vlees. ben niet zo'n vlees eter xd.
maar ik eet wel vis dus eigenlijk is dat dan niet helemaal vega.
maar het hoeft niet persee met je eetstoornis te maken hebben hoor
want, ik ben er zelf achtergekomen dat er vaak niet eens minder
calorieën in vleesvervangers zitten ? mijn familie eet heel vaak kipfilet
en daar zit echt veel minder energie en vet in en alles
dus is eigenlijk beetje bulshit.
Ik denk dat het misschien wel vaker samen voorkomt, maar dat heeft verschillende redenen denk ik. Zoals al eerder genoemd zijn er denk ik delende factoren, zoals vaak jonge vrouw zijn, meer aandacht voor voeding dan andere mensen en dergelijke. Vegetarisch eten is net zo min eetgestoord gedrag als vlees eten of pap eten of wortelen eten, dus ik denk niet dat het te rijmen valt op die manier.
Xx