Eetstoornis en vegetarier worden

 

Mijn vader en ik waren echte vleeseters. Balletjes in tomatensaus, gehaktbrood of steak, geef ons een stukje vlees en we waren tevreden. Ik ben opgegroeid met het idee dat een maaltijd begint met een stuk vlees en dat je daarop baseert wat je erbij zal nemen. Als het mijn beurt was om te kiezen, waren dat meestal zelfgemaakte frietjes of puree. Ik zie mezelf nog in de keuken staan terwijl ik aardappelen sneed. Groenten at ik enkel als het echt moest en veel stelde dit dan ook niet voor. Een blaadje sla of wat geraspte worteltjes en dat was dat.

wortels
bron

Tot ik in 2012 een eetstoornis kreeg. Mijn ouders waren ondertussen al acht jaar gescheiden en ik woonde (nu nog steeds trouwens) bij mijn moeder en oma. Mijn vader zag ik niet meer zoveel. Mijn eetstoornis is het gevolg van een uit de hand gelopen dieet. Ik wou ‘gezonder' gaan leven en begon meer groentes te gaan eten. Geen probleem toch? Ook mijn moeder was blij dat ik eindelijk groenten en fruit at en moedigde me aan om zo verder te gaan. Een half jaar later werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Ik at enkel nog maar groenten en fruit en dan alleen de soorten die ‘veilig' waren in mijn ogen.

In het ziekenhuis moest ik kiezen: vlees of vegetarisch? De keuze was snel gemaakt, vlees natuurlijk. Vegetarisch eten had ik nog nooit gedaan of bij stilgestaan. In mijn groep waren er een aantal meisjes die vegetariër waren en kregen dan ook geen vlees voorgeschoteld maar een vleesvervanger. In mijn ogen leek dit zo oneerlijk. Van alle soorten voeding had ik het het moeilijkst met vlees. Toen ik dus met een varkenslapje opgeschoten zat, leek die groentenburger van het meisje tegenover me zoveel veiliger. Ik wist ergens wel dat we op het einde van de dag allemaal hetzelfde aantal calorieën binnenkregen, maar voor mij was het duidelijk: ik zou zoveel meer bijkomen dan de vegetariërs in de groep. Uiteindelijk merkte ik dat dit niet zo was, zij kregen bijvoorbeeld een extra portie saus, maar op dat moment had ik daar geen aandacht voor.

vega
bron

Na mijn ontslag uit het ziekenhuis besloot ik dat ik ook vegetariër zou gaan worden. Ik had echt een afkeer gekregen van vlees en vertikte het om er nog meer van te gaan eten. Mijn moeder twijfelde of dat wel een goed idee was en vroeg raad aan het ziekenhuis. Ik mocht vegetariër worden op voorwaarde dat ik zou blijven aankomen in gewicht. Ik ging akkoord en begon te experimenteren met vleesvervangers en peulvruchten. Voor mijn vader was dit een hele aanpassing. Zijn kleine meisje met wie hij altijd zoveel van vlees had gehouden weigerde nu om nog langer vlees te eten. Toen ik voor het eerst weer samen met hem at, trok hij een vreemd gezicht toen hij mijn eten zag. Hij wou het niet eens proeven.

Ondertussen ben ik op gezond gewicht en nog steeds vegetariër. Als ik eerlijk ben, was de keuze om vegetariër te worden wel een deel van mijn eetstoornis. Maar aan de andere kant ben ik zo blij dat ik de stap gezet heb. Ik durfde op een of andere manier meer te eten. Ook ben ik ondertussen dol op kaas, terwijl vroeger geen haar op mijn hoofd eraan dacht kaas te gaan eten.

groente
bron

De ietwat eetgestoorde keuze om vegetariër te worden is voor mij dus heel erg positief uitgedraaid. Er bestaan zoveel lekkere dingen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Mijn vader wil nog steeds niet proeven als ik bij hem voor mezelf kook, maar hij kan er ondertussen veel beter mee omgaan.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

S - Zaterdag 4 april 2015 19:14
Ik ben momenteel bezig met mijn genezing van anorexia, maar wil graag vegetariër worden. Dat komt echt uit mezelf, maar ik denk dat als ik het aan anderen zou vertellen ze zouden denken dat het vanuit mn eetstoornis komt.. Dat snap ik ook wel, ze zijn natuurlijk bezorgd, dus ik wacht denk ik nog maar even tot ik wat stabieler ben..
Maanmeisje - Zaterdag 4 april 2015 19:26
Ik stopte ook vanuit mijn eetstoornis met vlees eten. Later at ik het wel weer af en toe. Nu eet ik het helemaal niet meer, maar soms wel vis, dus een echte vegetariër noem ik mijzelf niet. Ik voel me er beter bij om geen vlees te eten en ik wil het zo houden.
- - Zaterdag 4 april 2015 19:51
Bij mij was vegetariër worden juist een grote stap in het tegen in gaan van mijn eetstoornis, ik wou al sinds mijn 8e vegetariër worden maar toen mocht dat nooit van mijn moeder, die zij dan: "Als je 16 bent mag je zulke keuzes zelf gaan maken!". Maar toen ik eenmaal 16 was zat ik diep in mijn eetstoornis en durfde ik alleen nog maar bepaalde voeding te eten waaronder kip, tonijn en garnalen, dat waren echt mijn 'safe-foods', dus vegetariër worden was een hele uitdaging voor mij maar ben uiteindelijk erg blij dat ik deze keuze heb gemaakt en ook geen safe-foods meer heb maar alles durf te eten :) Heeft me erg geholpen.
cynthiaxd - Zaterdag 4 april 2015 20:29
Ik ben sinds mijn 5 e vegetariër het kwam dus niet door mijn eetstoornis
Shirizzle - Zaterdag 4 april 2015 20:36
Ik ben sinds een half jaar vegetarier geworden. Ik eet nog wel 1x per week vis. Bij mij is de keuze niet vanuit mijn eetstoornis gekomen, of mijn obsessief gedrag met gezond eten. De keuze is omdat ik het enorm erg vind dat de beesten op gruwelijke wijze geslacht worden zodat wij ze zo goedkoop mogelijk kunnen eten. ERG!

Wat ik ook erg vind..is dat mensen ook denken dat ik het doe omdat ik dan weer bezig ben met 'gezond' eten. Daar heb ik een hekel aan! Er zijn echt genoeg ongezonde dingen die vegetarisch zijn...raar dat mensen dan weer een label op je kop plakken dat je weer gezond wilt doen..Maargoed, ik weet beter :D
Sofie - Zaterdag 4 april 2015 21:42
Nu woon ik thuis en eet ik braaf wat mijn moeder kookt, maar ik merk wel dat vlees mijn grootste probleem is. Volgend jaar ga ik op mezelf wonen en ben ik bang dat het toch wel aantrekkelijk zal worden om te minderen met vlees. Ik hoop dat ik dat op dat moment kan doen voor dieren kan doen :) We zullen zien!
annelie - Zaterdag 4 april 2015 21:50
Ik was als kind al flexitariër maar toen mijn es begon at ik gewoon vlees. Ik wou wel heel graag vegetariër worden, uit de goede redenen en moest ook ruim 2 jaar wachten voordat het eindelijk mocht. Pas toen mijn problemen met eten bijns weg waren. Ik moet zeggen dat het vegetarisch eten bij mij goed heeft geholpen. Ik eet meer op gevoel en durf nu alles te eten.
xHannaaaa369 - Zaterdag 4 april 2015 22:11
Veganist. uit mijzelf voor de dieren, milieu en de ongelijkheid in de wereld...
Vlinder - Zaterdag 4 april 2015 22:36
Ik werd ook vegetariër door m'n eetstoornis. Daarna pas kwamen de overtuigingen erbij en daarmee overtuigde ik mezelf dat ik het deed voor de dieren en het milieu. Maar plots verdween dit naar de achtergrond samen met m'n eetstoornis. Nu eet ik heel regelmatig vlees en het smaakt me echt. Ik ben blij dat ik niet steeds weer die saaie groenteburgers moet eten. Met vlees kan je ook echt variëren en natuurlijk eet ik niet de hele week elke dag vlees. Ik eet nu alles en mag alles eten en dat is vrijheid.
D - Zondag 5 april 2015 01:19
Dat veganisme of vegetarisme vaak voorkomt bij mensen met eetstoornissen is helemaal niet gek. Alleen hebben mensen het vaak fout als ze zeggen dat het 'vanuit de eetstoornis' is.
Uit veel onderzoek is gebleken dat mensen met eetstoornissen over het algemeen een bovengemiddeld IQ hebben en uit andere onderzoeken blijkt dat de meeste vegetariërs en veganisten dat ook hebben.
Sowieso ga je, als je een eetstoornis hebt, héél veel over voeding nadenken. Zo ook waar het vandaan komt!

Ik ben zelf veganist en ben nog steeds blij dat ik die keuze heb gemaakt. Het heeft mij eigenlijk ontzettend geholpen in het proces om van mijn eetstoornis af te komen. Het voelde alsof ik iets goeds deed voor de dieren, en voor mezelf. En dat doet het nog steeds.
loes - Zondag 5 april 2015 09:30
Ik ben een hele tijd geleden van vegetariër naar veganist overgestapt, en ik sta nog steeds 100% achter mijn keuze. Heel veel mensen denken dat je als veganist alleen maar op groenten en fruit leeft, terwijl je ook gewoon lekker kunt snoepen, frietjes, en lekkere pasta's kunt eten.
En dan niet oreo's te vergeten ! ;)
Liz - Zondag 5 april 2015 12:06
ik heb juist dan als mijn es de kop op steekt ik meer dierlijke producten ga eten. Zonder es was ik altijd vegetariër maar met es vind ik dingen als kipfilet eten om af te vallen ineens helemaal niet erg meer. Ik laat belangrijke principes varen alleen vanwege de es gedachtes.... bij mij heeft vegetariër zijn juist niet met mijn es te maken. Ik ben ook een tijd veganist geweest maar dan eet je veel meer koolhydraten en eiwitten zoals noten met veel meer vet erin. Dus juist veganist zijn (wat ik altijd heel belangrijk en vanzelfsprekend vond) is veel moeilijker met mijn es.
anoniem - Zondag 5 april 2015 12:31
ik eet eigenlijk vegetarisch omdat ik vleesvervangers simpelweg 10
keer zo lekker vind als vlees. ben niet zo'n vlees eter xd.
maar ik eet wel vis dus eigenlijk is dat dan niet helemaal vega.
maar het hoeft niet persee met je eetstoornis te maken hebben hoor
want, ik ben er zelf achtergekomen dat er vaak niet eens minder
calorieën in vleesvervangers zitten ? mijn familie eet heel vaak kipfilet
en daar zit echt veel minder energie en vet in en alles
dus is eigenlijk beetje bulshit.
LittleJ - Zondag 5 april 2015 16:08
Hier ook sinds een maand of drie veganist. Ik ben al bijna mijn hele leven vegetariër en als ik geen es had gekregen was ik waarschijnlijk al jaren eerder veganist geworden maar durfde toen niet omdat al mijn safe foods noet vegan waren. Nu dolblij dat ik es-vrij ben en de stap heb kunnen zetten zodat ik niet langer bewust bijdraag aan de verschrikkelijke wantoestanden in de vee-industrie.
Meisje - Zondag 5 april 2015 19:22
Ik werd ook vegetarisch door eetstoornis
lil - Zondag 5 april 2015 19:28
ik ben 11 jaar vegetariër en sinds 2 jaar veganist :) moet bekennen.. dat als het niet om principiele redenen geweest was, ik allang vis enzo was gaan eten.. zoveel eiwitten en zo weinig kcal!!! maarja xD dus nee, zeker niet vanuit eetgestoordheid vega geworden. Denk dat D's analyse wel zo ongeveer klopt trouwens. En relatief gezien zijn ES-ers gewoon gevoeliger en dan het gros van de bevolking en ik denk de meeste vega's (en zeker vegans) ook. al zullen er best ook een hoop zijn die vanuit es beslissen geen vlees meer te eten.. maar vaak eten die wel nog vis (en kip)
M. - Zondag 5 april 2015 20:56
Ik ben wel ongeveer tegelijk met dat mijn es begon, ook vegetariër geworden. En nu kan ik wikken en wegen of het vanuit mijn es kwam, maar mijn redenen waren, dat ik het oneerlijk vond om vlees te eten, omdat ik ook zonder kan en ik "er niets voor heb hoeven doen" om dat vlees op mijn bord te krijgen. Waarschijnlijk zou ik het minder moeilijk vinden als ik op een onbewoond eiland moest overleven en zelf mijn eigen eten bij elkaar moest jagen. Maar het idee dat een dier wordt grootgebracht om op mijn bord te belanden, zonder dat ik daarvoor iets zou hoeven doen, voelt voor mij oneerlijk. En ja; misschien voel ik me vlees niet waard vanuit een minderwaardigheidsgevoel, maar ik durf verder alles weer te eten, alleen vlees voelt niet goed. Vegetariër zijn past bij me en ik voel me er niet door beperkt. Het is een keuze die ik heb gemaakt voor mezelf, maar heb er geen problemen mee dat andere mensen wel vlees eten. Dat is een keuze die iedereen voor zichzelf maakt.
Miekio - Maandag 6 april 2015 00:04
Ik ben na mijn eetstoornis vegetariër geworden, omdat ik me ging verdiepen in hoe wil ik verder, wat ga ik eten om goed voor mezelf te zorgen. Ik kreeg meer energie van vlees vervangen door peulvruchten, zaden, noten en soms kant en klare vleesvervangers, en ik vond het ook fijner om wat creatiever te zijn met eten dan "aardappel groente vlees", omdat ik graag op een positieve manier met eten bezig ben. Het helpt ook dat ik bijvoorbeeld linzen veel lekkerder vind dan een stukje vlees :)

Ik denk dat het misschien wel vaker samen voorkomt, maar dat heeft verschillende redenen denk ik. Zoals al eerder genoemd zijn er denk ik delende factoren, zoals vaak jonge vrouw zijn, meer aandacht voor voeding dan andere mensen en dergelijke. Vegetarisch eten is net zo min eetgestoord gedrag als vlees eten of pap eten of wortelen eten, dus ik denk niet dat het te rijmen valt op die manier.
Marloes - Maandag 6 april 2015 00:57
Ik eet zelf sinds kort grotendeels veganistisch, maar ben daar heel bewust pas mee begonnen toen ik nauwelijks nog last had van m'n eetstoornis. Vegetariër was ik daarvoor al, maar ik denk inderdaad dat als je een eetstoornis hebt, je meer gaat nadenken over waar je eten vandaan komt enzo en daardoor eerder de stap naar een vegetarisch/veganistisch dieet zet.
M - Maandag 6 april 2015 17:00
Vega worden vanuit de es heb ik nooit begrepen. Ik leefde juist op kip en vis en at zo min mogelijk koolhydraten. Zoo achterhaald die angst voor vet en vlees..
Lille - Vrijdag 24 april 2015 16:03
Ik ben al zo'n 7jaar vis/kipvegatarier en ben van plan snel over te stappen op veganisme. Misschien voor jullie een ideetje om ook eens wat blogs over veganisme te schrijven??

Xx