Uren dwaal je rond, je gaat van rij naar rij. Je kijkt op je boodschappenlijstje en besluit om het eerste product te gaan zoeken. Je moet een tussendoortje kopen. Je komt bij het schap aan en besluit alle etiketten met elkaar te vergelijken. Op het moment dat je alle etiketten hebt vergeleken besef je ineens dat in alles te veel calorieën zitten en komt je eetstoornis weer naar boven. Je hebt geen vat meer op wat je doet, gooit je briefje weg en loopt naar buiten. Zonder ook maar iets te kopen....

Boodschappen doen als je een eetstoornis hebt, kan heel erg lastig zijn. Ik vond dat zelf echt hartstikke vervelend en moeilijk. Ik kon uren ronddwalen in de winkel opzoek naar iets wat ik van mijzelf wel mocht eten, maar keer op keer liep ik de winkel weer uit zonder ook maar iets gekocht te hebben. Ik wilde het wel, maar ik kon het gewoon niet. Ik dacht terug aan de tijd voor mijn eetstoornis. Hoe ik kon genieten van boodschappen doen en vooral hoe zorgeloos het was. Nu is het een moment van stress, overmatige controle en vooral verdriet. Ik wilde dit niet, ik wilde gewoon boodschappen kunnen doen, maar dat gaat nu gewoon niet.

Het rare was toen ik nog bij mijn ouders woonde, was het veel makkelijker om boodschappen te gaan doen. Ik wilde het toen ook gewoon. Het was voor mij namelijk een manier van controle. Ik kon daardoor zelf bepalen welke producten in huis kwamen en ik wist daardoor ook wat ik wel en vooral wat ik niet wilde en kon eten. Het boodschappen doen duurde toen nog steeds een stuk langer dan voor mijn eetstoornis, aangezien ik nu alle etiketjes met elkaar ging vergelijken. Ik vond het zelf ook heel prettig om allerlei ‘fout’ eten te kopen, zodat mijn familie meer zou eten dan ik doe. Voor mij was dit een manier om er voor te zorgen dat mensen niet minder aten dan ik. 

Het werd eigenlijk pas echt hinderlijk toen ik voor mijzelf boodschappen moest gaan doen. Het eten wat ik nu ging kopen, moest ik ook echt zelf opeten. Ik vond dat een verschrikkelijk idee. Alles wat ik in mijn mandje deed, zou daadwerkelijk in mijn lichaam komen. Mijn hoofd ging duizelen van al die calorieën. Ik was doodsbang wat die calorieën met mij zouden doen. Ik wilde het eten wel op eten, maar ik wilde niet dat er calorieën in zouden zitten. Ik vond het al vervelend doordat het zo dwangmatig was, maar door die angst voor calorieën durfde ik niks meer te kopen. Op dat moment ontstond ook ritueel waar ik in lange tijd in verstrikt zat. Ik maakte een lijstje, liep naar de supermarkt, ging etiketten vergelijken, raakte in paniek om vervolgens mijn lijstje weg te gooien en naar buiten te lopen zonder ook maar iets te kopen.

Op een geven moment was het klaar voor mij. Ik wilde dit niet meer en ik wilde weer normaal kunnen leven en boodschappen kunnen doen. Hoe graag ik dit ook wilde, hoe moeilijk het ook was om het ook daadwerkelijk te verwezenlijken. Ik begon toen een plan van aanpak te maken. Ik heb meerdere dingen geprobeerd en ik wil graag met jullie delen, wat mij erg geholpen heeft om weer normaal boodschappen te gaan doen.

♥ Uitgebreid boodschappenlijstje maken 
Voor mijn eetstoornis en nu ook weer schrijf ik vaak op mijn lijstje dingen zoals appels, koekjes en chocolade. Tijdens mijn eetstoornis zorgde dat vaak voor veel paniek. Ik had namelijk nog een keuze over het precieze product, daardoor werd de drang aangewakkerd om weer etiketjes te gaan vergelijken. Het hielp mij toen om ervoor te zorgen dat het duidelijk was wat ik moest kopen. Ik schreef dan bijvoorbeeld bonbonbloc wit huismerk op in plaats van chocolade. Dat was voor mij al erg helpend, aangezien ik thuis al kon beslissen wat ik wilde kopen en dat niet in de supermarkt hoefde te doen. 

♥ Niet al te veel nadenken
Het moment dat ik de supermarkt in liep, begon mijn hoofd al te malen over wat ik moest kopen en vooral wat ik wilde kopen. Ik heb toen geprobeerd om zo min mogelijk na te denken tijdens het boodschappen doen. Ik heb toen veel dingen geprobeerd om mijn gedachtes te verzetten, maar wat voor mij het beste hielp was oortjes in, muziek aan en dan het lijstje volgen.

♥ Neem iemand mee
In mijn omgeving hoorde ik dat veel mensen dit ook fijn vinden, doordat je iemand meeneemt heb je afleiding. Daarnaast is het ook moeilijker om eetstoornis handelingen uit te voeren. Voor veel mensen is dat erg prettig, aangezien je een soort van controle en extra motivatie hebt. 

♥ Tussendoortjes ton
Ik hoorde laatst van iemand een idee wat ik zelf erg prettig zou hebben gevonden op het moment dat ik nog een eetstoornis had. Zij kwam met het idee om allerlei briefjes met verschillende tussendoortjes of ander soort etenswaren in een ton te stoppen en dan elke keer voor het boodschappen doen daar eentje uit te grabbelen. Daardoor hoef je niet meer over jouw keuzes na te denken. Ik denk dat dit een erg fijne manier kan zijn om te beslissen wat voor tussendoortje of ander eten jij die dag koopt.

Ik ben nu al een tijd genezen en ik merk dat ik in een supermarkt nog steeds producten vergelijk. Ik doe dit nu echter niet meer dwangmatig. Ik vond het in het begin heel erg eng om te doen. Ik was bang dat ik daardoor nog niet volledig genezen zou zijn van mijn eetstoornis of dat ik terug zou vallen in mijn oude gedrag als ik dat zou doen. Ik ben er echter achtergekomen dat, dat niet het geval is. Het is heel normaal om producten te vergelijken. Het grote verschil is dat ik nu vooral kijk of iets veel vezels en toegevoegde suiker bevat en ik let eigenlijk niet meer op de calorieën die in een product zitten. Ik doe dat omdat veel vezels eten en weinig suiker eten ervoor zorgt dat ik minder last krijg van mijn maag en darmen. 

Heel veel gedragingen die mensen als eetgestoord zien, hoeven niet per se eetgestoord te zijn. Het gaat vooral om de gedachtes die daarachter zitten.In he t begin heb ik het wel vermeden, maar er komt een moment dat jij ook jouw oude triggers los kan laten. Het is belangrijk om te beginnen bij de stap die jou het beste helpt en vanuit daar verder te werken, totdat jij een punt hebt bereikt waar jij weer zonder eetstoornisgedachtes boodschappen kunt doen.

Liefs, Jasmijn

Bron: Giuseppe Milo