Pro-ana is iets wat ik altijd wel intrigerend vond. Toen ik nog geen eetstoornis had en uit nieuwsgierigheid een website bezocht, werd ik afgeschrikt door de foto's die als ‘inspiratie' werden gebruikt en de extreme tips die bezoekers elkaar gaven. Waarom zouden mensen dit zichzelf aandoen? Of erger nog, elkaar erin meesleuren? Ik kon me niet voorstellen dat ik me ooit thuis zou voelen in een duistere wereld als deze.

Helaas kwam daar een aantal jaar later verandering in. In de tijd dat ik een beginnende eetstoornis had, bezocht ik weer een pro-ana website. Daar schrok ik wederom van de heftigheid waarmee de leden - vooral jonge meisjes - Ana verheerlijkten als een soort godin en de ziekte zagen als levensstijl. Ik herinner me dat ik vooral grote ogen opzette bij het lezen van de ‘brieven' die Ana schreef - teksten vol narigheid die de meisjes als motivatie gebruikten. Toen ik dit zag, verliet ik gauw de website. Toch was ik gefascineerd geraakt door de ‘levensstijl' van de meisjes. Ze spoorden elkaar aan en iedereen hoorde er echt bij. Naarmate ik dieper in mijn eetstoornis terecht kwam, bleef pro-ana steeds meer in mijn hoofd rondspoken. Ik besloot nog één keertje een kijkje te nemen.

bron foto

Natuurlijk bleef het niet bij dat ene keertje. Iedere keer dat ik tips opzocht, foto's bekeek of motivatie teksten las, leken ze minder extreem dan de vorige keer. Ik begon het steeds normaler te vinden. Ik ging zelf ook berichtjes schrijven en werd gesteund door andere leden. Ik voelde me onderdeel van de groep. Iedere dag zat ik op pro-ana en afvallen was het eerste waar ik aan dacht als ik 's ochtends wakker werd en het laatste waar ik aan dacht als ik weer naar bed ging. Uiteindelijk heeft pro-ana me niets goeds gebracht en me alleen maar dieper de eetstoornis in getrokken. Toch is die wereld heel magnetisch en trekt ze je gemakkelijk naar beneden.

Veel mensen twijfelen misschien over pro-ana of vinden het moeilijk om ermee te stoppen. Ik heb daarom een paar schijnvoordelen op een rijtje gezet.

- Bij pro-ana word je geaccepteerd en hoor je erbij.
Als je in de pro-ana wereld zit, kan het voelen alsof je onderdeel bent van een hechte groep. Je voelt je geaccepteerd, terwijl dit in je echte leven misschien niet zo is. Je krijgt steun en erkenning als je het ‘goed' doet. Deze meiden begrijpen hoe jij denkt en hoe je bent. Maar dit is schijn: als ze echt om jou zouden geven als mens, zouden ze je dan aansporen om jezelf de vernieling in te helpen? Komen ze op bezoek als jij in het ziekenhuis terecht komt door ondervoeding? Bij pro-ana hoor jij er niet bij, maar je ziekte hoort erbij. Je wordt niet gewaardeerd om wie jij bent, maar om hoe goed je kunt afvallen. Terwijl jij echt wel meer kunt dan dat.

- Pro-ana is een veilige wereld om je in te verschuilen.
Als het in het echte leven niet goed met je gaat en als de wereld je angst aanjaagt, kan het fijn voelen om weg te kruipen in een wereld waar iedereen alleen maar bezig is met eten en niet-eten. Het voelt veilig en bekend. Maar elkaar aansporen tot destructief gedrag is allesbehalve veilig. Het is heel gevaarlijk, en dat besef je pas als je uit dat wereldje stapt. Geloof me, ik was er ooit heilig van overtuigd dat het een levensstijl was die me gelukkig zou maken, en toen ik ermee stopte besefte ik pas wat een waanzin het is. De gevolgen van een eetstoornis zijn slopend en je verdient zoveel beter dan dat.

- Pro-ana helpt je om je doel te bereiken.
Een doel hebben zoals afvallen kan goed voelen, omdat je dan ergens naartoe werkt. Als je dat bereikt, zal je je beter voelen - althans, dat hoop je dan maar. Ondanks dat je eerdere streefgewichten je ook niet gelukkig hebben gemaakt. Maar het is niet wat je écht wilt. Nog nooit heb ik gelezen dat iemand op pro-ana nadat ze was afgevallen zei: "Oké, nu is het gelukt, nu kan ik verder met mijn leven want ik ben gelukkig". Natuurlijk krijg je erkenning en complimentjes op de sites als je een doel hebt bereikt. Maar die erkenning of dat goede gevoel kun je ook uit het echte leven halen. Daarvoor hoef je jezelf niet weg te stoppen in zo'n destructieve wereld.

bron foto

Ik weet als geen ander hoe moeilijk het is om ermee te stoppen. Vaak genoeg heb ik ‘nog even één keertje' op een site gekeken. Maar als je je eetstoornisgedachten blijft voeden met pro-ana, kun je er niet vanaf komen en word je niet gelukkig. Het is belangrijk om bij jezelf na te gaan wat jij uit pro-ana haalt, en hoe je op een andere manier aan die behoefte kunt voldoen. Kijk of je alternatieven kunt vinden die je niet afbreken, maar je juist een beter gevoel geven. Proud2Bme heeft mij hierbij erg geholpen, omdat het pro-ana vervangt op een positieve, constructieve manier. Ook hier heb je mensen die je accepteren, maar dan om wie jij bent - en niet om hoe ongezond je gedrag is. Want je bent veel meer dan dat.