Nina Maria heeft recent haar eigen stripverhaal over haar eetstoornis (anorexia en eetstoornis nao) getekend en uitgegeven. We ontvingen het boekje bij ons op de redactie en waren onder de indruk van de originaliteit en de humor. Daarom besloten we haar kort te interviewen en zo jullie op de hoogte te stellen van het stripverhaal 'Vasten'.

'Vasten' is een autobiografisch stripverhaal over Nina haar zoektocht naar rust, ruimte en vrijheid in vijftig tekeningen. Het antwoord op de vraag die zij zichzelf zes jaar lang stelde: Vasten of loslaten?

Kan je ons vertellen hoe jouw eetstoornis eruit zag?
Mijn eetstoornis ontstond rond mijn 15e. In mijn hoofd had ik veel onrust en in het focussen op gezond eten vond ik afleiding en een doel in mijn leven. Het begon heel onschuldig met biologisch en gezond eten, maar ik begon steeds meer voedingsmiddelen uit te sluiten, waardoor ik uiteindelijk bijna alleen nog maar groente, fruit en brood at.

Ik voelde me erg somber, zat veel alleen thuis en viel een paar kilo af.

Vervolgens kreeg ik daar complimenten over: "Hé, wat zie jij er goed uit. Ben je afgevallen?" Meer en meer werd ik in beslag genomen door eten, bewegen en afvallen, alleen had ik dat zelf nog niet zo door. Het viel wel steeds meer op dat ik er alles aan deed om niet met anderen te hoeven eten. Ook werd ik banger voor eten dat ik als 'onveilig' beschouwde. Dit liep zo hoog op dat mijn sociale leven eronder te lijden kreeg. Feestjes, verjaardagen, vriendinnen- ik probeerde overal onderuit te komen.

Het was altijd koud, liggen op een matras deed pijn aan mijn botten en ik kreeg kleine donshaartjes in mijn gezicht. Vervolgens werd ik niet meer ongesteld en begon mijn haar uit te vallen. Als ik mijn BMI uitrekende had ik echter nog steeds een gezond gewicht. Mijn lichamelijke klachten waren uiteindelijk wel een belangrijke reden om naar de huisarts te stappen.

Via de huisarts kwam ik bij diverse psychiaters terecht, maar niemand (inclusief ikzelf) begreep wat er precies aan de hand was met mij en mijn 'gezonde' gewicht. Uiteindelijk viel ik zo veel af dat alsnog de diagnose anorexia gesteld werd. Na zeker twee jaar zoeken kwam ik bij een ervaringsdeskundige therapeute terecht.

Wat maakte dat je ervoor koos om te vechten tegen jouw eetstoornis?
Eerst begreep ik niet dat ik ziek was. Vervolgens begreep ik niet dat ik beter kon worden, tot mijn therapeute vertelde over haar overwinning op anorexia. Als zij beter kon worden, kon ik het dan ook? Ik wist niet precies wat ik wilde, maar ik wist wel wat ik niét wilde: Pijn in mijn botten, onvruchtbaar worden, niet meer normaal met mijn vrienden af kunnen spreken.

Heel voorzichtig ben ik gaan ontdekken dat mijn eetstoornis een strategie was om met mijn onrust om te gaan. Met behulp van wekelijkse therapie, mediteren en yoga kreeg ik stap voor stap inzicht in mijzelf, en kon ik heel langzaamaan mijn eetstoornis loslaten- een intensief maar bijzonder proces waar ik ontzettend veel van geleerd heb. Inmiddels kan ik al geruime tijd zeggen dat mijn eetstoornis volledig achter me ligt.

Waarom besloot je dit boekje te schrijven?
Tijdens mijn therapie heb ik altijd een dagboekje bij moeten houden. Soms begreep ik zelf zo weinig van de situatie waar ik in beland was, dat ik geen woorden had om het uit te leggen. Dan ging ik tekenen.
Afgelopen winter heb ik vijftig tekeningen gemaakt, onder meer gebaseerd op de tekeningen in mijn dagboekje. Die tekeningen vertelde zo duidelijk het verhaal van het herstellen van mijn eetstoornis dat ik het met anderen wilde delen.

De reacties van mijn omgeving waren overdonderend mooi, vol begrip en liefs. Daarop heb ik besloten mijn stripverhaal in eigen beheer uit te geven, zodat ik het ook aan anderen kan vertellen: Ik heb een eetstoornis gehad. Herstellen is mogelijk.

Wat zou je andere meiden willen zeggen over 'vechten tegen een eetstoornis'?
Er zijn minimaal honderd redenen om te vechten tegen een eetstoornis, en bijna allemaal even sterk. Soms voelt het zinloos, maar er valt nog zo veel te bereiken: Het lijkt af en toe wel alsof mijn leven pas écht begonnen is na het herstellen van mijn eetstoornis, en ik had niet gedacht dat het zo mooi kon zijn.

Deel je probleem met anderen, schrijf het op, lees verhalen van (herstelde) lotgenoten, kies voor jezelf en geef niet op.

Hoe ziet de toekomst er voor je uit?
Naast mijn leven met de hond, werk, vrienden en sport is het een periode van avonturen. Afgelopen jaar ben ik alleen naar de woestijn in Egypte gereisd. Een eetstoornis kost gigantisch veel energie, en nu ik die energie gebruik voor herstel kan ik veel moois bereiken. Er zijn nog genoeg dromen waar te maken.

Wie 'moeten' jouw boekje kopen/ lezen?
'Vasten' is een mooi, origineel en bij vlagen grappig verhaal over eetstoornissen en herstellen. Iedereen die daar meer over wil weten móet mijn boekje kopen en lezen ;)

Proud mag 3 boekjes weggeven! Wil jij er 1 winnen? Mail je naam en adres naar win@proud2bme.nl