Eenzaam verdriet

 

Angstig en alleen

volg ik de weg omlaag

veilig hou ik vast

aan het vertrouwde van vandaag

 

Boos en alleen

Sla ik iedereen van mijn pad

Oren gesloten

Ben ik alle woorden zat

 

Verward en alleen

Ken ik ‘mij' niet meer

Hard rennend naar beneden

Doe ik alleen mezelf maar zeer

 

Verdrietig en alleen

Door wat ik heb gedaan

Alles is weggejaagd

Ver van wat ik was vandaan

 

Eenzaam en alleen

Sla ik mijn ogen neer

Zoekend naar de rem

Heb ik geen controle meer

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Ik - Woensdag 20 februari 2013 16:07
Zo mooi!!
Anne - Woensdag 20 februari 2013 16:13
Mooi geschreven!
Anoniem - Woensdag 20 februari 2013 16:32
prachtig!
m - Woensdag 20 februari 2013 16:44
Supermooi!
Fayee - Woensdag 20 februari 2013 16:49
Mooi geschreven!
verdrietig ook....
Nefertari - Woensdag 20 februari 2013 16:55
Zo herkenbaar. Heb me precies zo gevoeld, totdat ik begon met klimmen... OMHOOG, het leven is zo uitzichtloos veel mooier, zo pijnlijk veel meer waard.
Roos - Woensdag 20 februari 2013 17:24
Wauw heel erg mooi
m - Woensdag 20 februari 2013 17:47
Je zien gaan op de weg naar beneden maar toch ook niet zomaar kunnen verlaten,
heftig! maar mooi verteld zeg!
Laartje - Woensdag 20 februari 2013 18:34
Prachtig !
Katinka - Woensdag 20 februari 2013 18:37
Mooi gescheven lief
lance - Woensdag 20 februari 2013 18:48
Who
mooi geschreven!!!!!
Het is erg herkenbaar maar je moet af en toe wel luisteren soms heb je er wat aan!!!
MChantalle - Woensdag 20 februari 2013 19:36
Prachtig geschreven!
Jolien - Woensdag 20 februari 2013 19:37
Heel erg mooi!
v. - Woensdag 20 februari 2013 19:43
Wauw, heel mooi én heel herkenbaar...
TheMirrorLies - Woensdag 20 februari 2013 19:50
Mooi geschreven! :) Helaas ook herkenbaar..
Justsmile - Woensdag 20 februari 2013 20:20
Wauw wat super mooi geschreven! En ( helaas) Herkenbaar!
susiQ - Woensdag 20 februari 2013 20:47
Dank jullie wel, wat lief!
M. - Donderdag 21 februari 2013 00:19
super mooi..
hannah - Donderdag 21 februari 2013 08:55
mooi geschreven dropje, ik hoop dat er (snel snel snel hihi) een moment komt dat er wat meer zonnestraaltjes schijnen. oksel oksel oksel
Cylu - Donderdag 21 februari 2013 21:49
Kippenvel.. Heel mooi!
Chaya - Vrijdag 22 februari 2013 13:49
Wauw, echt heel erg mooi! Inderdaad heel herkenbaar.. Terwijl je weet dat je jezelf pijn doet, verwaarloosd toch door blijven rennen en niet meer kunnen stoppen.
voetballertje16 - Donderdag 7 maart 2013 16:51
wauw, dit raakt me echt diep!
Finette - Zondag 25 augustus 2013 18:08
mooi
Sunshine - Vrijdag 1 november 2013 15:05
Prachtig!
Sarah - Woensdag 25 december 2013 18:49
Zoo mooi! Zo herkenbaar!
Des - Zondag 11 mei 2014 09:59
Echt heel mooi geschreven!