Een innerlijk gevecht

 

Ik heb steeds twee stemmetjes in mijn hoofd:
de één zegt ‚eten’,
de ander ‚doe het niet’
en het hangt van mijn gemoed af wie er wordt geloofd.

Continu dat innerlijk gevecht,
het is vermoeiend,
energievretend
naar wie ik ook luister, nadien voel ik mij slecht.

meisje gedicht Een innerlijk gevecht

Altijd maar tellen en wegen,
soms 1000 keer opnieuw,
om zeker te zijn dat het niet te veel is,
ik kan er niet meer tegen.

Dus hierbij maak ik een afspraak met mezelf:
eten mag en ik mag ervan genieten.
Uiteindelijk is het ergste dat er kan gebeuren dat ik verdik
en dat WIL IK!

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Odette - Zondag 3 december 2017 11:37
Mooi! Zet 'm op!
cynthia - Zondag 3 december 2017 12:59
Het is een vermoeiend gevecht he! Mooi geschreven trouwens x
Jansje - Zondag 3 december 2017 17:05
Zo vermoeiend, zo energie-vretend en slopend....
zó herkenbaar!
Sterkte en die laatste alinea: Zó is het maar net!
Door - Zondag 3 december 2017 22:01
Ga ervoor!
ikkuh1985 - Zondag 3 december 2017 22:48
Je kan het!!!!!!Heel veel sterkte!Je komt super sterk over!!!!