De eetstoornis die won
Gepost op Maandag 4 april 2011 15:27 door Scarlet Hemkes in Gedichten.
Het is moeilijk om los te laten,
moeilijk de eetstoornis te verlaten.
Ik zocht troost in het niet eten,
troost om mijn zorgen te vergeten.
Aan dat gevoel raakte ik verslaafd,
werd op het gebied van voedsel hoogbegaafd.
Deed er alles aan om zo min mogelijk te wegen,
zodat de depressieve gedachten in mijn hoofd even zwegen.
Gelukkig merkte mijn ouders het snel,
ik kreeg meteen hulp en vond dat de hel.
Later ging ik inzien dat het niet langer zo kon,
het was niet ik met de controle,
maar de eetstoornis die won.
Simone
Gerelateerde blogposts
24
Reacties
Jessicaa - Maandag 4 april 2011 15:32
Heel mooi geschreven!
Hoop dat het nu beter met je gaat (:
Hoop dat het nu beter met je gaat (:
Chao - Maandag 4 april 2011 16:46
Prachtig gedicht, en wat knap dat je hulp hebt gekregen, en die uiteindelijk hebt aanvaard !
Dit is een waardevolle les voor ons allemaal
Nog heel veel succes [:
Dit is een waardevolle les voor ons allemaal
Nog heel veel succes [:
Bianca - Maandag 4 april 2011 16:55
moooiii!!!
diedkee - Maandag 4 april 2011 18:26
Wauw meid wat mooi en wat knap dat je dat durft!
ben trots op je!
xxxx
Diedeke
ben trots op je!
xxxx
Diedeke
anon - Maandag 4 april 2011 18:52
haha ik moest wel lachen om je zin 'werd op het gebied van voedsel hoogbegaafd', maar ik vind het ook een mooi gedicht :)
meisje14 - Maandag 4 april 2011 19:23
Dankjewel allemaal!
Haha, ja die zin is wel komisch!
x
Haha, ja die zin is wel komisch!
x
Chocomonster - Maandag 11 april 2011 18:15
Woow!!
Kort maar krachtig!!
xx CM
Kort maar krachtig!!
xx CM
Maaike - Zaterdag 31 december 2011 00:23
Alleen
Daar loopt ze dan, mijn oude vriendin.
Eerst waren we beste maatjes maar nu,
is er niks meer van te bekennen.
Ze zegt niks tegen mij en als
ik wat tegen haar zeg,
negeert ze mij volkomen.
Ik ben mijn vriendin kwijt.
De meiden uit mijn klas ze accepteren me wel,
maar ik hoor er niet bij wat ik ook
probeer. Erbij staan, meepraten,
het voor ze opnemen. Ze vinden me gewoon niet aardig.
Mijn oude vrienden, zijn overgelopen,
naar de rest van de klas.
Alleen ben ik hier, alleen
niemand praat tegen me.
Me beste vriendin bijna niet,
ze zit naast me. Me andere vriendin,
die kan niks zeggen. Ze zit vooraan
en ik achteraan. Volkomen vergeten
door de leraren en me mentor.
De leraren en me mentor,
schenken geen aandacht meer aan mij.
Ik ben verdrietig maar niemand
merkt het op. Ik ben volkomen vergeten
en waardeloos. Me punten gaan toch
wel naar beneden. Ook al
praat ik niet in de les.
Maar de lerares van Engels,
merkt niet hoe slecht het gaat maar
ze ziet dat ik er moeite mee heb,
met Engels
Hoe het is gekomen weet ik niet meer
Maar dat tenminste een persoon
naar me omkijkt, maakt me al blij.
Laatst was ik nog een keer blij.
Ik had een boek gewonnen.
��n van de vijf uit Nederland.
Dat ik toch nog een kans heb,
dat ik iets waard ben.
Dat ik voor sommige mensen wel besta,
maakt me al erg blij.
Daar loopt ze dan, mijn oude vriendin.
Eerst waren we beste maatjes maar nu,
is er niks meer van te bekennen.
Ze zegt niks tegen mij en als
ik wat tegen haar zeg,
negeert ze mij volkomen.
Ik ben mijn vriendin kwijt.
De meiden uit mijn klas ze accepteren me wel,
maar ik hoor er niet bij wat ik ook
probeer. Erbij staan, meepraten,
het voor ze opnemen. Ze vinden me gewoon niet aardig.
Mijn oude vrienden, zijn overgelopen,
naar de rest van de klas.
Alleen ben ik hier, alleen
niemand praat tegen me.
Me beste vriendin bijna niet,
ze zit naast me. Me andere vriendin,
die kan niks zeggen. Ze zit vooraan
en ik achteraan. Volkomen vergeten
door de leraren en me mentor.
De leraren en me mentor,
schenken geen aandacht meer aan mij.
Ik ben verdrietig maar niemand
merkt het op. Ik ben volkomen vergeten
en waardeloos. Me punten gaan toch
wel naar beneden. Ook al
praat ik niet in de les.
Maar de lerares van Engels,
merkt niet hoe slecht het gaat maar
ze ziet dat ik er moeite mee heb,
met Engels
Hoe het is gekomen weet ik niet meer
Maar dat tenminste een persoon
naar me omkijkt, maakt me al blij.
Laatst was ik nog een keer blij.
Ik had een boek gewonnen.
��n van de vijf uit Nederland.
Dat ik toch nog een kans heb,
dat ik iets waard ben.
Dat ik voor sommige mensen wel besta,
maakt me al erg blij.