Elke ochtend sta ik er weer.. Voor die grote kledingkast. Wat zal ik aan doen vandaag? De keuze lijkt beperkt, ondanks dat mijn kledingkast vol zit. Hoe warm gaat het worden? 30 graden… Poeh dat is niet niks! Het liefst trek ik een kort broekje aan met een topje of zelfs een jurk. Durf ik het aan? Zal het me staan? Ik pak het uit de kast en hou het voor me, terwijl ik voor de spiegel sta. Staat dit...? Zomerkleding staat mij lelijk.

Met het warme weer kan het kiezen van kleding behoorlijk lastig zijn. Je hebt een leuk jurkje in de kast hangen, maar durf je het aan te doen? Je wilt heel graag, maar vele gedachtes en angsten houden je tegen.. Het zou toch nooit staan... Ik lijk er zo dik in… Het ziet er niet uit… Een ander staat het veeeel beter! Met een verdrietig gevoel hang je het jurkje maar weer terug in de kast en trek je weer de vertrouwde kleren uit de kast.

Er zijn dagen dat het je wel lukt om je over jouw angsten heen te zetten. Je trekt het jurkje aan en je voelt je er eigenlijk best goed in! Wat een overwinning en wat zit het eigenlijk fijn nu het zo warm is. Ik kan me herinneren dat het altijd zo goed voelde wanneer het me wel lukte om iets aan te trekken wat ik al zo lang in de kast had hangen en wat ik al zo lang aan wilde trekken. Redelijk zelfverzekerd liep ik naar mijn partner en controleerde nog even of het echt goed stond. Na een volmondig ‘ja’  durfde ik ervoor te gaan. Dit zat goed en dit voelde best fijn!

Ik ging verder met mijn dagelijkse routine. Ik paktemijn ontbijt en ging richting de winkels. Naarmate de dag vordert begon ik me toch onzekerder te voelen. Vooral mijn onzekerheden werden sterker en sterker.. Zit het echt wel goed? Puilt mijn buik nu niet enorm uit? Lijk ik nu niet ontzettend dik? Ik voelde me ontzettend opgezwollen en dik en het jurkje wat vanochtend nog zo fijn zat, voelde als een veel te strak kleedje om me heen. Ik kon me helemaal niet meer voorstellen waarom ik dit had aangetrokken. Ik zag er niet uit…

Iets wat goed voelde in de ochtend maakte ruimte voor negativiteit en verdriet. Ik kreeg spijt van mijn keuze en ik kreeg spijt van het feit dat ik 'gewoon' had gegeten. Nu zou iedereen zien dat ik te veel had gegeten, terwijl ik diep van binnen echt wist dat dit niet zo was. De warmte maakt het niet veel beter. Het was warm, ik voelde me bezweet en het voelde alsof mijn lichaam liters vocht vasthoudt. Ik wilde niet meer eten of drinken, maar ik wist dat het nodig was om een warme dag fatsoenlijk door te komen. Maar hoe verzet je je tegen die gedachtes? 

De dagen erna koos ik weer voor mijn veilige setjes en bleef het jurkje veilig in de kast. Hoe graag ik dit ook aan wilde doen... Nu ik dit opschrijf, kijk ik er nog vaak met spijt op terug. Wat ontnam ik mezelf toch veel en wat maakte ik het mezelf toch moeilijk. Ik vond het verschrikkelijk om iets fijns aan te doen, terwijl ik wist dat het me veel beter liet voelen met de warmte. In plaats daarvan overheerste angst en onzekerheid waardoor ik me bleef verstoppen onder veilige kleding. Ik wou dat het anders had gekund. Ik wou dat ik tegen mezelf kon zeggen dat het echt niet erg was. Ik wou dat ik mezelf kon overtuigen dat ik gedurende de dag echt niet 10 kilo zwaarder zou lijken. Ik wou dat ik mezelf wat rust kon gunnen. 

Ik ben blij dat ik nu wel kan kiezen voor de kleding die ik fijn vind. Vooral nu het zo warm is, ben ik blij dat ik me niet meer hoef te verstoppen achter lange broeken en t-shirts. Hetzelfde wil ik jullie graag gunnen. Je mag trots zijn op jouw lichaam, ongeacht de maat, de vorm of wat dan ook. Kleding laat een mens niet stralen, maar het zelfvertrouwen laat jou stralen. 

♥