Je anders voordoen met kleding

 

Kleding kan je een ander mens maken. Afhankelijk van wat je aanhebt, kun je een bepaalde indruk bij mensen achterlaten. Als ik 's avonds op de bank lig in mijn trainingsboek en vest, dan zie ik er bijvoorbeeld heel anders uit dan op dagen waarop ik op kantoor werk, terwijl ik me misschien niet heel anders voel. De buitenkant kan dus heel veel met je doen, of je dat nu wil of niet. Soms kun je er echter bewust voor kiezen om aan de buitenkant iets anders te laten zien dan wat er aan de binnenkant speelt.

Dit kan zijn omdat je niet wil dat anderen weten hoe je je voelt, omdat je niet wil dat anderen zich zorgen maken of misschien wel om jezelf te overtuigen dat het allemaal wel meevalt. Je probeert je met je kleding eigenlijk anders voor te doen dan je bent of dan je je voelt.

Toen ik groepstherapie had, zag ik dit veel bij groepsgenoten. Er waren een aantal vrouwen die er altijd tiptop uitzagen terwijl ze zwaar depressief waren, zelfs op de crisisafdeling. Iedere dag verschenen ze om 8.00 uur aan het ontbijt, met een strakke winged eyeliner en kleding alsof ze elk moment aan het werk konden gaan bij hun kantoorbaan. Het verbaasde me altijd, ik stelde het uit bed gaan zolang mogelijk uit tot ik echt de trap af moest rennen om op tijd te komen. Soms deed ik zelfs een trui en broek over mijn pyjama aan zodat het niet op zou vallen dat ik eigenlijk nog maar net wakker was.

Als er tijdens de dagopening werd gevraagd hoe het met ze ging, zei de een vervolgens dat ze de hele nacht geen oog had dicht gedaan, de ander vertelde dat het prima ging. In beide gevallen was zowel kleding als make-up een manier van overleven. In het eerste geval zorgde het ervoor dat ze kon zeggen dat het niet goed ging zonder in tranen uit te barsten, in het tweede geval was die kleding en de make-up een masker of beter gezegd een dikke muur: met mij is niets aan de hand.

Toch liet na heel veel gesprekken, de binnenkant iets heel anders zien. De binnenkant droeg geen eyeliner, leren jasje of mooie laarsjes, de binnenkant was vooral bang om te breken en gezien te worden. Tegelijkertijd was die behoefte aan gezien worden er juist ontzettend, maar als je dat niet kent dan is het lastig om aan de buitenwereld te laten zien. Iedereen doet dat op een andere manier. De een gaat altijd maar door alsof er niets aan de hand is, en de ander probeert juist door middel van die buitenkant te laten zien dat het niet goed gaat. In beide gevallen is er behoefte aan steun die niet altijd op de juiste manier gevraagd wordt.

Heb je de neiging om met behulp van kleding en make-up te doen alsof alles goed gaat, dan kun je bij jezelf nagaan wat maakt dat je dat doet. Waar ben je precies bang voor en wat zou er gebeuren als je wat meer zou laten zien van hoe het echt met je gaat? Kijk ook eens naar hoe je wat meer de middenweg kunt vinden van er gelikt uitzien en jezelf verwaarlozen. Neig je juist naar die verwaarlozing, probeer dan juist te kijken naar dingen die je kunnen helpen om jezelf te verzorgen. Af en toe een dagje waarop je niet zoveel aan jezelf doet is prima, maar doet moet niet te ver doorslaan. Lees daarover meer hieronder en in deze blog. 

Erbij willen horen
Andere kleding dragen dan bij je past hoeft niet altijd te maken te hebben met hoe je je voelt. Het kan ook te maken hebben met wat je denkt dat je zou horen te dragen. Dit zie je veel bij mensen op de middelbare school. Ik weet nog dat ik in de tweede klas vriendinnen kreeg die relatief populair waren en dat ik toen veel meer ging letten op wat voor kleding zij droegen. Ik droeg vaak wat stoerdere kleding en shirtjes met prints. De shirts die zij droegen waren juist wat meer basic en zagen er daardoor ook volwassener uit.

Ik weet nog goed dat ik toen dacht dat ik er ook op die manier uit moest zien en me bijna schaamde voor wat ik aan had. Gek eigenlijk, want ik vond mijn kledingstijl leuk, maar ging in het vervolg wel letten op wat ik kocht en me dus anders voordoen. Dit was niet eens omdat zij iets van mijn kleding zeiden of dat ik het gevoel had er niet bij te horen, maar het was vooral een bepaalde angst om buiten de groep te vallen.

Niet altijd negatief
Als je je rot voelt en je je vervolgens toch helemaal mooi aankleedt en uitgebreid aankleedt, betekent dit niet altijd dat je je anders voordoet in negatieve zin. Het kan namelijk ook een positieve kant hebben. Dit kan er immers ook voor zorgen dat je jezelf juist beter gaat voelen. Als ik een slechte dag heb dan ben ik geneigd in mijn slobberkleding te blijven zitten, maar ik merk dat ik me een stuk lekkerder voel en meer ga ondernemen als ik gewoon aangekleed ben en even wat mascara op doe. Je helpt je binnenkant dan eigenlijk door de buitenkant even een boost te geven.

Dit hoeft overigens niet altijd, soms is lekker in je makkelijke kleding blijven zitten ook niet erg, maar in sommige gevallen is het goed om net even wat extra moeite te doen en toch even over die drempel heen te stappen. 

Doe jij je met behulp van kleding en/of make-up weleens anders voor dan je bent?

Fotografie: Zio Bill

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

M - Dinsdag 25 oktober 2016 10:32
Ik herken mezelf in de laatste alinea :) Als ik me heel slecht voel, kan het echt wel helpen om even wat sieraden aan te doen en een mooie outfit boven te halen. Maar het gebeurt net zo vaak dat ik gewoon in mijn jogging de straat opga.
Roos_ - Dinsdag 25 oktober 2016 11:57
Ik kleed me ook altijd wel verzorgd en met make-up, maar denk dat voor mij vooral een positief effect heeft. Juist door 'normaal' te doen, voel ik me ook wat normaler/stabieler. Als ik mezelf qua uiterlijk minder goed ga verzorgen, laat ik me denk ik sneller meeslepen door m'n negatieve buien. Aan de andere kant heb ik dan wel weer de neiging om met het afvallen te laten zien dat het niet goed gaat dus het is heel tegenstrijdig..
A. - Dinsdag 25 oktober 2016 16:05
Het bovenste gedeelte is voor mij erg herkenbaar. Ik kleed me ook altijd tot in de puntjes, om te compenseren dat ik me zo schaam voor mijn lichaam en uiterlijk.
-x- - Dinsdag 25 oktober 2016 19:31
Inderdaad, het bovenste gedeelte. Ik verzorg mezelf tot in de puntjes, kleed me zo dat ik bij wijze van met vriendinnen opstap kan gaan.. Om te verbergen hoe onzeker ik over mezelf ben en hoe slecht het af en toe kan gaan. Aan mijn buitenkant zie en merk je niks
Erna - Woensdag 26 oktober 2016 09:15
Ik draag altijd heel onopvallende kleding.Ik voel mij dan ook onzichtbaar en alsof ik er niet echt ben of niet mijn echte ik ,inderdaad.
Elke keer dat ik iets anders wil ,mag het niet van mijzelf,maar ik ga het nu anders doen.
Beertje. - Woensdag 26 oktober 2016 18:41
Ik heb élke dag een strakke winged eyeliner, oogpotlood mascara en foundation Blush lipstick of lipgloss etc op. Omdat ik me dan een soort van minder voor me zelf schaam . Ik schaam me wel voor me zelf, maar toch ietjes minder. Ik kan dan beter druk doen en vrolijker zijn. Om niet aan de buitenkant te laten merken dat ik elk moment in tranen kan uit barsten. Ik draag altijd zwart. Nu ik dat al zo lang elke dag doe. Voel ik me heeeel erg onprettig in gekleurde kleding. Grijs is al too much for me.

Ik kan dan makkelijker praten heb ik het idee... maar voor mij is het eigenlijk een super dikke geplamuurde laag masker. Anderen vinden mijn makenup ook altijd heel mooi zitten. En dan zeggen ze 'je make-up zit heel mooi' en dan denk ik 'ja mét make up ben ik meer oke'