De eerste dag dat ik het gebouw van het GGZ in Leeuwarden binnen liep zal ik nooit vergeten. Wat een saai en lelijk gebouw, het straalde helemaal niets uit. Die mening is veranderd want wat een veiligheid is me daar geboden, wat was het ‘fijn' en veilig om iedere vrijdag daar weer naar binnen te stappen. Een veilige plek waar ik mijn verhaal kwijt kon, zonder dat ik ‘raar' gevonden werd.

Vanaf het begin...

December 2009 had ik mijn eerste intake gesprek. Dit gesprek had ik met een psychologe, er werd me van alles gevraagd over mezelf, mijn geschiedenis en natuurlijk over mijn eetstoornis. Twee weken later had ik mijn tweede intake gesprek. Dit gesprek ging net iets dieper dan het eerste gesprek. De psychologe liet me uitspreken en gaf me het gevoel dat ik serieus genomen werd.

Een dag later werd ik gebeld, ik was in het team besproken en ik zou in de 1 daagse groep op de vrijdag starten. Dit was een groep met anorexia, boulimia en NAO ‘cliënten' door elkaar. Bij het GGZ in Leeuwarden heb je verschillende soorten groepen, er wordt gevarieerd van een dagdeel tot een 5 daagse groep. In welke groep je wordt geplaatst hangt af van bijvoorbeeld de ernst van je eetstoornis. Maar zo zijn er nog een aantal redenen waardoor je misschien in de 1 daagse ipv 5 daagse terecht kunt komen. Ik weet die redenen echter niet precies te benoemen.

Vier weken na het eerste intakegesprek kreeg ik een brief waarop de data stond wanneer ik kon beginnen. Dit was echter twee weken later al, dit ging voor mijn gevoel echt heel snel. Maar ach, hoe sneller, hoe beter want dan kon ik me er toch ook minder lang druk om maken. Bij die brief zat ook een boekje met de dagindeling, de huisregels etc. Zo kon ik me goed voorbereiden op wat er zou gaan komen.

Vol spanning, vol stress reed ik de bewuste vrijdag richting Leeuwarden. Ik was zo zenuwachtig maar toen ik werd voorgesteld vielen de zenuwen van me af. Iedereen was zo lief, ik werd echt super goed opgevangen door de therapeuten en door de groepsgenoten.

De dagindeling zag er als volgt uit:

09:00 - 10:15 uur: Weekbespreking

10:15 - 10:45 uur: Pauze met thee en een tussendoortje

10:45 - 12:00 uur: Creatieve therapie

12:00- 12:30 uur: Tafel dekken voor lunch

12:30 - 13:00 uur: Lunch

13:00 - 13:30 uur: Afruimen

13:30 - 14:45 uur: Cognitieve therapie

14:45 - 15:15 uur: Pauze met thee/koffie en een tussendoortje

15:15 - 16:30 uur: Eetdagboek bespreking

Na zo'n dag was ik altijd helemaal kapot. Alles moest in 1 dag worden gestopt aangezien we de rest van de week 'gewoon' onze eigen dingen hadden. Denk aan school, werk, sociaal leven, sport etc. Het is moeilijk combineren maar als je echt wilt ben ik er van overtuigd dat het ook echt kan.

Natuurlijk gaat het niet altijd even makkelijk maar wanneer je er behoefte aan had kon je je hoofd-behandelaar bellen of mailen. Dit werkt fijn, zo had je toch een soort van vangnet als het even niet zo goed ging of als je iets kwijt wilde.

De eerste twee weken mag je even meekijken en mag je nog opbouwen tot de basislijst. Na twee weken maak je een behandelplan en stel je doelen op voor de komende drie maanden. Na drie maanden volgt er een evaluatie.

Ik keek wel tegen therapie in groepsverband op omdat ik bang was dat we elkaar zouden demotiveren om juist meer af te vallen. Dit was echter niet het geval. Iedereen werd constant gemotiveerd om door te zetten, zowel door de therapeuten als door de groepsgenoten. Iedereen wilde echt vechten en dit motiveerde om door te zetten.

- het volgende filmpje troffen we aan op de site van ggz friesland -

Eetstoornis from GGZ Friesland on Vimeo.