Wel of niet in therapie?

 

Wat moet ik doen? Het gaat niet goed en ik weet niet hoe ik mezelf nog langer staande moet houden om er niet helemaal aan onderdoor te gaan. Maar wat nu? Mijn studie, werk, sport, vriendschappen…Mijn hele leven staat op zijn kop. Ik wil mijn problemen niet langer ontkennen, maar wat betekent dat voor de rest van mijn leven? Moet ik voor therapie dan alles opzij zetten?

bloemJarenlang bleef ik hangen in de afweging: wel of geen therapie? Natuurlijk wilde ik beter worden, maar ik wilde ook mijn school afmaken, gezond sporten, en net als mijn leeftijdsgenoten zijn en doorgaan, meedoen met het échte leven. Therapie hoorde in mijn ogen niet in dat plaatje thuis. Waarom had ik dat dan wel nodig om mezelf staande te kunnen houden? Daar wilde ik niet aan toegeven. Mijn studie was voor mij een enorme investering. Ik wilde niets missen en mijn huiswerk koste me veel tijd. Daarnaast ook nog in therapie gaan? Tja, dat werd wel erg veel van het goede. Hoe kon ik dat ooit redden allemaal? Nee, ik bleef maar doorgaan en doorgaan.

Doorgaan, hopen dat problemen vanzelf zullen wegtrekken…Het is een illusie waarin ik mezelf niet nog eens zal laten meeslepen. Ik heb er mijn lesje wel uit geleerd. Natuurlijk is het een gezonde gedachten dat je net als je leeftijdsgenoten wilt zijn, normaal wilt kunnen meedraaien in het leven, en vooruit kunnen kijken naar de toekomst. Maar moet dit ten koste gaan van je eigen gezondheid?

Vastberaden in mijn streven wilde ik koste wat het kost niet mijn ‘normale’ leven opgeven. In mijn perfectionisme zag ik in therapie gaan als falen. Wie kan er nou niet voor zichzelf zorgen? Wat is er nou zo moeilijk aan om een boterhammetje naar binnen te werken? Een gedachtegang waarin ik regelmatig verwikkeld raakte en die voor vele waarschijnlijk erg herkenbaar is.

Maar wie zegt dat je met therapie ook niet heel hard aan jezelf en de toekomst werkt? Je ontwikkeling uit zich niet alleen in hoge schoolcijfers, een goede baan, topprestaties en het hebben van zoveel mogelijk vriendschappen. Soms is het nodig om juist bij jezelf stil te staan en te kijken wat jij nog meer nodig hebt om aan een vruchtbare toekomst te werken. Therapie kan daarin een waardevolle bijdrage leveren.

Wanneer ik niet gedwongen werd om bij mezelf en mijn gedrag stil te staan, was ik nu waarschijnlijk nog steeds aan het aanmodderen met mezelf. Nu kan ik zeggen dat ik een stuk krachtiger en tevredener in het leven sta. Dat had ik met een goed schoolcijfer nooit bereikt!

Wanneer kies je voor de juiste weg? Ga je in behandeling, of blijf je maar doorgaan? Wat is het beste voor je gezondheid en de toekomst? Ieder heeft zo zijn eigen weg, tempo en ruimte nodig om te ontdekken wat goed is voor jezelf. Er is geen goed of fout.

Zit jij ook in twijfel over wel of niet in therapie gaan? Of zit je in behandeling en overweeg je misschien om te stoppen? Kom dan naar de chat van vanavond, dan hebben we het met elkaar over al deze twijfels en afwegingen.

Je bent welkom om 20:00 in de themachat: Wel of geen therapie?

Waarvoor kies jij?

Foto: Milicasekulic

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

A - Zondag 22 april 2012 12:47
Dit komt heel goed uit, ik kom vanavond langs op de chat!
mojo - Zondag 22 april 2012 13:37
Komt mij ook goed uit! Zit echt in dubio. En denk ook heel vaak: 'wat is er nou zo moeilijk aan om iets te eten of het juist te laten staan als het teveel is'. Kan het toch wel zelf??
francisca - Zondag 22 april 2012 14:00
WAUW

Dit is precies wat nu mijn gedachten vult...
'Wat is er nu zo moeilijk aan eten? Waarom ben ik niet gewoon net als de rest? Waarom heb ik therapie nodig/Heb ik het nodig? Wel/niet een doorverwijzing aannemen?'

Ik kon vanavond even langs in de chat, want dit is hetgeen waarop ik op dit moment vastloop.
t... - Zondag 22 april 2012 17:26
Wat een goed stuk! En ik vind vooral het zinnetje 'Ieder heeft zo zijn eigen weg, tempo en ruimte nodig om te ontdekken wat goed is voor jezelf. Er is geen goed of fout.' erg goed en bemoedigend:) Ik ga waarschijnlijk binnenkort in klinische opname (al twijfel ik nog wel heel erg), dus dit stuk komt voor mij ook op het goede moment!
Heidi - Zondag 22 april 2012 17:49
Hmm, dit komt ineens wel heel dichtbij. Net donderdag de stap gezet om in therapie te gaan. Maar het voelt toch nog wel steeds als falen, dus misschien goed om eens over te hebben! Misschien kom ik ook even langs!
Roselyn - Zondag 22 april 2012 20:26
ahh, ik had zo graag mee willen chatten, maar mijn chat doet het niet..
kan iemand mij vertellen waar jullie het over hebben gehad?
sindy - Zondag 22 april 2012 22:01
Maar het is toch niet zwart wit? Je kunt toch en ambulant in therapie gaan en je gewone leven leven?
GLM1993 - Maandag 23 april 2012 11:34
Hmmm.. jammer dat ik het heb gemist..
@Heidi - Maandag 23 april 2012 13:01
Vooral over de afweging wat je tegenhoudt om in therapie te gaan, en wat het belang van therapie is. Het was een hele fijne chat waarin iedereen een erg waardevolle bijdrage en tips inbracht. Wie weet komt er nog een vervolg?
jasmijn - Dinsdag 4 juni 2013 19:54
In dit stuk tekst herken ik mezelf helemaal. Ik heb een vriendin die alles van me weet (ook dat ik waarschijnlijk een eetstornis heb) maar voor de rest weet niemand iets. Mijn vriendin en alle mensen op deze site dringen er opaan om met een HD of psycholoog te gaanpraten.of alles aan mijn ouders te vertellen. van geen van al deze dingen zie ik het nut. ''Ze kunnen me toch niet helpen ''is mijn voornaamste uitspraak.Het vervelende is dat er nog niet vast gesteld is of ik nou een eetsornis heb of niet.(omdat ik nog niet lang een Hd of psycholoog of een ander professioneel iemand ben geweest) . ik ben niet dun maar zit wel met mijn bmi tegen de onder grens aan. ik heb slappe spieren, droge huid, buikkrampen, duizeligheid etc. daarom denk mijn vriendin aan NAO.
Please help me.
wat is het verstandigst?
Liefs en groetjes van jasmijn