Lief dagboek,

Ik heb een tijdje mijn blog niet bijgehouden. Ik was sinds kort begonnen met Prozac nemen (antidepressiva) en de bijwerkingen begonnen op te komen. Mijn stemming wisseld continu, nu dus nog steeds en het is erg zwaar. Eten gaat nog minder goed dan eerst en ik begin erg veel lichamelijke klachten te krijgen.Ik vraag me af of ik mijn opleiding ga volhouden.

Ik weet dat ik snel hulp nodig heb, helaas begint het volgende maand pas echt, de therapie. Hopelijk is het dan niet te laat, ik wil niet stoppen met mijn opleiding. Maar ik voel dat mijn lichaam gewoon aangeeft dat ik dit niet red zo.

Vandaag wil ik graag iets vertellen over mijn droom. Ik ben de laatste tijd me erg aan het inzetten om deze droom waar te maken. Ik houd van schrijven. Gedichten, verhalen, maar vooral liedjes. En zingen is sinds kort ook een grote hobby van me. Ik zing alle pijn weg. Zingen helpt echt bijna altijd. Ik wil er echt iets mee doen later en ik zal niet opgeven!

Samen met een paar anderen van proud2Bme ben ik een zanggroepje aan het oprichten. We heten Proud! en zijn nu aan het werken aan onze eerste clip. Ik hoop dat we een goed resultaat krijgen, zodat jullie van onze liedjes kunnen gaan genieten. Ons doel is iedereen van proud2Bme en de rest op de wereld die een moeilijk tijd heeft (gehad) mee te laten leven, hoop te geven, iets te leren of blij te maken. We willen alleen zeggen, wees trots op wie je bent en weet dat je er niet alleen voor staat!

Onze eerste liedje is nog een verassing maar ik kan jullie wel vertellen dat het onderwerp pesten is. We hopen veel liedjes over verschillende onderwerpen kunnen gaan maken!

Klein gedichtje van mij:

Can anyone see her

the frozen tears

dreams crushed on the ground

she's surrounded by fears

did anyone hear her

saying goodbye

cause' she didn't want to be strong

when she realized her cold heart

wasn't something that she wanted to carry along...

Groetjes,

June