Er zijn weken voorbij, weken van angst, vreugde en verdriet.. Tegenstrijdige gevoelens schieten over en weer, dan weer vrolijk dan weer niet te genieten.. Ik weet het gewoon allemaal niet meer.. Ik zat heel erg te twijfelen of ik nu wel of niet een blog moest plaatsen, maar besluit het hierbij toch te doen. Er is veel gebeurt, op deze manier kan ik het toch eruit gooien..

 ‘I smiled and said: I’m ok’

Ik was dus bezig met een rokje en hij is af. Ik ben er niet te vrede mee, het was leuk voor zolang het duurde. Ik ben er wel een beetje trots op, heb het toch voor elkaar gekregen om een rokje te maken helemaal met de hand. Het was een leuke ervaring.

Stoppen met roken is taboe? Ik deed dus een poging met stoppen met roken, niet omdat ik het wilde nee, omdat het moest (geen geld = geen sigaretten) het was me in zekere zin ‘gelukt’ niet dus, ik rook nu wel nauwelijks of niet. Maar helemaal gestopt ben ik niet. Niet alleen, omdat ik niet wou, nee als ik stop met roken kom ik sowieso 1/2 kg aan. En aankomen komt gewoon nog steeds niet voor in mijn wereldje.. hmmpff..

Ik heb het geprobeerd echt waar, aankomen. Maar ik merkte dat het gevoelswaardig voor mij gewoon niet werkt. Ik ben dus alleen maar meer klote door gaan voelen en zo wil ik me dus niet voelen, nooit meer.. dan voel ik liever niks dan deze gevoelens.. Om alles even gewoon recht te zetten, ben ik vooruit of achteruit gegaan? Geen van beide..

‘je moet je angsten onder ogen komen, je moet er tegen vechten’

Ik begin dus vanaf morgen met een nieuwe behandeling, deeltijd. (niet voor me ED) voor de mensen die niet weet wat dit inhoud, deeltijd houd in dat je meerdere dagen in de week therapie krijgt, extra ondersteuning. Ik ben echt hartstikke zenuwachtig voor de groep, what the *** moeten ze wel niet van me denken? Ik weet niet wat ik ervan moet gaan verwachten, ik weet wat we er allemaal gaan doen maar of het zal werken is nog maar te vraag. Ik moet het maar gewoon op me laten afkomen.

We will see what will happened

Ik hoop stiekem toch wel dat mensen wat aan mijn dagboekje hebben gehad. dat ze inzien dat ze er tegen moeten blijven vechten, probeer je geluk uit de kleinste dingen te halen en te genieten van wat de dag met zich mee brengt.

Volg je hart naar geluk.. <33

Ik sluit hierbij (tijdelijk) mijn blog, Als er nog dingen gebeuren zal ik dat zeker met jullie delen maar ik kan gewoon niet elke week een blog typpen. Het spijt me. mijn verhaal kent nog lang geen einde maar voor hier laat ik het rusten. Wees sterk en geloof in jezelf, iedereen is het waard.

Liefs, Robin