Je druk maken
Gepost op Maandag 7 maart 2011 15:57 door Milou in Dagboek van Milou van der Horst.
'Je maakt je veel te druk!' Tja, dat hoor ik wel vaker. Maar hoe doe je dat: je niet zo druk om alles maken?
Ik heb al veel rijlessen gehad, maar nog steeds zit ik in sommige situaties zo te stressen dat mijn instructeur grinnikt: 'Je hebt knalrooie oren' of: 'Zal ik het raampje even voor je open doen?'. Een tijdje geleden ging het zelfs zó slecht dat hij na de rijles voor de deur nog een heel gesprek met me aanging. Hij merkte hoe erg ik ermee zat dat het niet ging zoals zou moeten. Toch bleef het me nog lang dwars zitten en ben ik er de volgende les op terug gekomen. Hij verklaarde: 'Jij maakt je ook veel te druk. Anderen leggen het naast zich neer, maar jij blijft ermee zitten. Het gaat bij iedereen wel eens niet lekker.'
Bij mijn zus gaat altijd alles zo makkelijk. Als ik eraan terug denk heb ik haar nog nóóit zenuwachtig gezien. Zelfs niet bij haar examens. Ze blijft altijd zó rustig. Alles gaat bij haar schijnbaar vanzelf. Voor de wind. Ik heb soms zo het gevoel alsof ik voor bijna alles moet knokken. Misschien ook wel omdat ik me overal zo druk om maak, lijkt het alsof niks vanzelf gaat. In feite gaat dat het ook niet, bij bijna niemand niet, maar ik zit uren te leren en haal nog een vijf. Anderen leren één uur of kijken iets alleen door en halen een acht. En dat is dan ook echt zo. Ik ben altijd jaloers op mensen. Zelfs als ik een acht heb denk ik nog als iemand een negen heeft: dat wil ik ook. Slecht (ik wil helemaal niet jaloers zijn!), maar hou het maar eens tegen!
Ik denk dat mensen die zich niet zo druk maken om álles het een stuk makkelijker hebben. Het is niet zo dat ik een koele kikker wil zijn waarbij alles je koud laat, maar ik wil gewoon niet meer mijn dag laten verpesten door iets wat naar mijn gevoel niet goed gaat. Ik ben het zat om me overal maar zorgen om te maken, om overal tegenop te zien, om overal voor te stressen en over na te denken. Vooral van dat denken word ik soms zo moe.
En jij? Ben jij zo'n koele kikker? Of moet je ook overal voor knokken? Laat jij je dag verpesten of kan je denken: nou ja, volgende keer beter?
Reacties
anoniem - Maandag 7 maart 2011 16:45
Erg herkenbaar. Ik moet ook overral voor knokken en vaak blijf ik er dan ook over zitten piekeren dat het mijn dag verpest.
marit - Maandag 7 maart 2011 16:54
jaah heel herkenbaar,overal keihard je best voot doen. en als iets niet lukt laat ik daardoor me dag verpesten, de hele tijd er aan terug denken en blijven piekeren.
Soms heb ik keihard geleerd en dan heb ik en blackout :(
Soms heb ik keihard geleerd en dan heb ik en blackout :(
mod8 - Maandag 7 maart 2011 16:56
''En jij? Ben jij zo'n koele kikker? Of moet je ook overal voor knokken?''
Het is niet zo dat mensen die zich niet zo snel druk maken niet hoeven te vechten en dat mensen die zich altijd druk maken juist wel overal moeite voor moeten doen.
Zo kan iemand die zich niet zo druk maakt voor school, wel keihard moeten leren voor een voldoende. Diegene piekert er alleen niet zoveel over. Andersom kan iemand zich enorm druk maken terwijl het altijd weer goed komt.
Het is niet zo dat mensen die zich niet zo snel druk maken niet hoeven te vechten en dat mensen die zich altijd druk maken juist wel overal moeite voor moeten doen.
Zo kan iemand die zich niet zo druk maakt voor school, wel keihard moeten leren voor een voldoende. Diegene piekert er alleen niet zoveel over. Andersom kan iemand zich enorm druk maken terwijl het altijd weer goed komt.
Lot - Maandag 7 maart 2011 17:00
Herkenbaar..
aan de andere kant lijken mensen soms zo zelfverzekerd/koel/relaxed, maar zijn ze dat helemaal niet ;)
Ik werk ook hard, wil goede cijfers halen, maar ben ook jaloers op de mensen met hogere cijfers. Geen afgunstige jaloezie, maar anders.. Ik gun het een ander wel gelukkig, anders zou ik het nog vervelender vinden. Ik vind het alleen moeilijk om te zien dat sommige mensen inderdaad (echt!) weinig hoeven te doen voor supergoede cijfers.. Maarja, da's eigenlijk alleen maar heel fijn voor ze
Toch is het van de buitenkant niet altijd goed te zien hoe makkelijk iemand het wel of niet heeft ;-) En misschien heeft die persoon wel andere verborgen onzekerheden waar jij en ik bijv niet mee te maken hebben.
Als ik de oplossing had om me niet meer druk te maken over dit soort dingen zou ik het van de daken roepen ;) Maar tegen jezelf blijven zeggen dat je soms je gedachten iets losser mag laten zal een goede oefening blijven, ook al lukt het nu nog niet..
aan de andere kant lijken mensen soms zo zelfverzekerd/koel/relaxed, maar zijn ze dat helemaal niet ;)
Ik werk ook hard, wil goede cijfers halen, maar ben ook jaloers op de mensen met hogere cijfers. Geen afgunstige jaloezie, maar anders.. Ik gun het een ander wel gelukkig, anders zou ik het nog vervelender vinden. Ik vind het alleen moeilijk om te zien dat sommige mensen inderdaad (echt!) weinig hoeven te doen voor supergoede cijfers.. Maarja, da's eigenlijk alleen maar heel fijn voor ze
Toch is het van de buitenkant niet altijd goed te zien hoe makkelijk iemand het wel of niet heeft ;-) En misschien heeft die persoon wel andere verborgen onzekerheden waar jij en ik bijv niet mee te maken hebben.
Als ik de oplossing had om me niet meer druk te maken over dit soort dingen zou ik het van de daken roepen ;) Maar tegen jezelf blijven zeggen dat je soms je gedachten iets losser mag laten zal een goede oefening blijven, ook al lukt het nu nog niet..
Lot - Maandag 7 maart 2011 17:04
Kleine aanvulling:
Wat nog belangrijker is, vind ik, is werken aan die gedachten die je dag verpesten. Het zien gebeuren, registreren en niets mee doen, vind ik jezelf tot slachtoffer maken.
Ik zie dat jij, Milou, er superhard aan werkt en het anders wil, dus daar heb ik respect voor :) Maar het blijft vreselijk moeilijk en ik moet mezelf ook moed in praten soms ;)
Wat nog belangrijker is, vind ik, is werken aan die gedachten die je dag verpesten. Het zien gebeuren, registreren en niets mee doen, vind ik jezelf tot slachtoffer maken.
Ik zie dat jij, Milou, er superhard aan werkt en het anders wil, dus daar heb ik respect voor :) Maar het blijft vreselijk moeilijk en ik moet mezelf ook moed in praten soms ;)
Marthe - Maandag 7 maart 2011 17:24
Vaak is het ook wel zo dat je je vooral vergelijkt met dat wat anderen beter doen dan jij. Inderdaad in de trant van 'zij heeft dat nooit', 'zij is altijd relaxed', 'hij is zo zelfverzekerd'. Misschien moet je juist ook kijken naar wat jij beter kunt dan iemand anders! Er zijn vast dingen waarvan je denkt 'ik ben blij dat ik .... vergeleken met iemand anders'. En als dat niet zo is? Dan is dat een punt om aan te werken! Iedereen heeft namelijk dingen waarin hij goed is en iedereen is uniek. Vergelijken mag je best doen, mits je jezelf ook positief kunt laten uitkomen.
Ilse - Maandag 7 maart 2011 17:27
@lot: "Toch is het van de buitenkant niet altijd goed te zien hoe makkelijk iemand het wel of niet heeft ;-) En misschien heeft die persoon wel andere verborgen onzekerheden waar jij en ik bijv niet mee te maken hebben"
hier ben ik het helemaal mee eens, heb ik laatst nog een heel gesprek over gehad met mijn psych. Aan de buitenkant zien mensen nooit snel iets zien als het niet goed met me gaat, ik ergens voor moet knokken of iets moeilijk of angstig vind. Ik straal een bepaalde kracht uit waardoor mensen denken dat ik heel sterk ben en (bijna) alles wel aankan en het (redelijk) goed met me gaat. En ja dit is ook zo met mijn es (maar natuurlijk ook met andere dingen). En dit is heel goed aan de ene kant maar ook heel vervelend aan de andere kant. Ik moet zo ontzettend veel alleen doen, want zelfs als ik hulp vraag of steun komt het kennelijk niet goed over en blijft men denken dat het allemaal wel meevalt. Zo blijf ik dus in mn eentje knokken en dat is heel zwaar. Je kán het dus lang niet altijd aan de buitenkant zien, ik zou soms willen dat dat wel kon of dat mensen verder keken en me echt zagen.
voor de rest ben ik ook een piekeraar ookal merk ik dat ik daar in de loop de jaren wel iets in ben veranderd, in positieve zin. Soms kan ik dingen gewoon nemen zoals ze zijn en er verder niet teveel over nadenken. MAar ik ben dan ook een kei in het wegstoppen van dingen, en als ze dan weer boven komen. Ai.
@milou: in die vergelijking met je zus herken ik echt heel veel. ik werd er stil van. Bij haar lijkt het zo makkelijk te gaan, ze is leuk, mooi, aardig, heeft veel vrienden, gaat lekker uit (ik heb daar 9 van de 10 keer geen energie voor), haalt goede cijfers en ga zo nog maar even door. Maar waar ik denk ik het meest jaloers op ben is dat zij geen anorexia heeft, misschien is dat wel mijn enige jaloezie. Want, als je eens heel kritisch naar jezelf kijkt en naar je leven, heb je dan ook niet heel veel dingen die je zus ook heeft? of gewoon andere dingen? die bij jou passen? en waarschijnlijk ben je net zo slim, aardig, leuk, gezellig, mooi als je zus. Jij vind en ziet het alleen zelf niet, en je es zit in de weg. Ik weet namelijk zeker dat je prachtmeid bent!
succes met alles en hoe clichée ook, probeer je wat minder druk te maken, het te relativeren en dingen los te laten, ze zijn zoals ze zijn. Dat helpt.
sorry trouwens voor mijn lange berichtje, alle zinnen rolde er opeens zomaar uit, haha!
hier ben ik het helemaal mee eens, heb ik laatst nog een heel gesprek over gehad met mijn psych. Aan de buitenkant zien mensen nooit snel iets zien als het niet goed met me gaat, ik ergens voor moet knokken of iets moeilijk of angstig vind. Ik straal een bepaalde kracht uit waardoor mensen denken dat ik heel sterk ben en (bijna) alles wel aankan en het (redelijk) goed met me gaat. En ja dit is ook zo met mijn es (maar natuurlijk ook met andere dingen). En dit is heel goed aan de ene kant maar ook heel vervelend aan de andere kant. Ik moet zo ontzettend veel alleen doen, want zelfs als ik hulp vraag of steun komt het kennelijk niet goed over en blijft men denken dat het allemaal wel meevalt. Zo blijf ik dus in mn eentje knokken en dat is heel zwaar. Je kán het dus lang niet altijd aan de buitenkant zien, ik zou soms willen dat dat wel kon of dat mensen verder keken en me echt zagen.
voor de rest ben ik ook een piekeraar ookal merk ik dat ik daar in de loop de jaren wel iets in ben veranderd, in positieve zin. Soms kan ik dingen gewoon nemen zoals ze zijn en er verder niet teveel over nadenken. MAar ik ben dan ook een kei in het wegstoppen van dingen, en als ze dan weer boven komen. Ai.
@milou: in die vergelijking met je zus herken ik echt heel veel. ik werd er stil van. Bij haar lijkt het zo makkelijk te gaan, ze is leuk, mooi, aardig, heeft veel vrienden, gaat lekker uit (ik heb daar 9 van de 10 keer geen energie voor), haalt goede cijfers en ga zo nog maar even door. Maar waar ik denk ik het meest jaloers op ben is dat zij geen anorexia heeft, misschien is dat wel mijn enige jaloezie. Want, als je eens heel kritisch naar jezelf kijkt en naar je leven, heb je dan ook niet heel veel dingen die je zus ook heeft? of gewoon andere dingen? die bij jou passen? en waarschijnlijk ben je net zo slim, aardig, leuk, gezellig, mooi als je zus. Jij vind en ziet het alleen zelf niet, en je es zit in de weg. Ik weet namelijk zeker dat je prachtmeid bent!
succes met alles en hoe clichée ook, probeer je wat minder druk te maken, het te relativeren en dingen los te laten, ze zijn zoals ze zijn. Dat helpt.
sorry trouwens voor mijn lange berichtje, alle zinnen rolde er opeens zomaar uit, haha!
Lotte - Maandag 7 maart 2011 17:29
Mijn zus maakt zich altijd zo druk om haar tentamens en pas ook om haar rij examen. En ze slaagt altijd met vlag en wimpel. Daar word ik nòg onzekerder van omdat ik dan nòg beter moet presteren. Ik mag dan al helemaal niet falen omdat ik dan reacties krijg van: "Je zus deed het beter." of "Je zus was misschien beter daar in." Ik kan me hier gewoon echt ZO druk om maken. Soms krijg ik zelfs paniek aanvallen. Ik heb al heel erge prestatie drang, maar zij maakt het erger. :S
kim - Maandag 7 maart 2011 17:46
Wooh.. dit is zo herkenbaar!
Ik maak mij ook druk om van alles.
x Wat zou ik eten?
x Wat vinden ze van mijn school werk?
x Wat vinden ze van mijn gedrag?
x Vinden ze mij wel leuk?
Hier over nadenken maakt je moe!
Jezelf groter voordoen dat je niet loopt
te piekeren en het verborgen proberen te
houden voor de buiten wereld, maakt je ook moe!
Getver! Ik ken die jaloezie...
Heeft het bij jullie ook zo te maken,
'Bang om verkeerde keuzes te maken?'
Liefs
Ik maak mij ook druk om van alles.
x Wat zou ik eten?
x Wat vinden ze van mijn school werk?
x Wat vinden ze van mijn gedrag?
x Vinden ze mij wel leuk?
Hier over nadenken maakt je moe!
Jezelf groter voordoen dat je niet loopt
te piekeren en het verborgen proberen te
houden voor de buiten wereld, maakt je ook moe!
Getver! Ik ken die jaloezie...
Heeft het bij jullie ook zo te maken,
'Bang om verkeerde keuzes te maken?'
Liefs
sindy - Maandag 7 maart 2011 18:56
Hoi Milou,
Ik denk dat jij iets belangrijks over het hoofd ziet \, namelijk plezier. Iemand die wisk leuk vindt(denk niet dat iem dat uit zichzelf zou toegeven) maar goed die werkt een stuk relaxter. Die ziet een ingewikkelde opgave als uitdaging is nieuwsgierig. Gevolg is verbrede interesse,(dus ook toch nog effe die moeilijke opgave proberen, etc), gevolg is betere cijfers en het lijkt ook makkelijk te gaan. Want zo iem voelt dat niet als blokken of presteren maar als een puzzeltje. Ok, dit is erg extreem wat ik beschrijf maar er zijn wel van die mensen. Probeer plezier te krijgen hoe moeilijk dat ook is. Verbreed je interesse, ga eens wat nieuwsfeiten over natuurkunde opzoeken bijv. Daardoor leer je onbewust een hoop. En ga vooral een wedstrijdje met jezelf houden en niet met anderen, bijv hoelang doe ik over dat examen, he het lukt al sneller, etc. Vergelijk niet met anderen want dan ben je altijd minder.
Ik denk dat jij iets belangrijks over het hoofd ziet \, namelijk plezier. Iemand die wisk leuk vindt(denk niet dat iem dat uit zichzelf zou toegeven) maar goed die werkt een stuk relaxter. Die ziet een ingewikkelde opgave als uitdaging is nieuwsgierig. Gevolg is verbrede interesse,(dus ook toch nog effe die moeilijke opgave proberen, etc), gevolg is betere cijfers en het lijkt ook makkelijk te gaan. Want zo iem voelt dat niet als blokken of presteren maar als een puzzeltje. Ok, dit is erg extreem wat ik beschrijf maar er zijn wel van die mensen. Probeer plezier te krijgen hoe moeilijk dat ook is. Verbreed je interesse, ga eens wat nieuwsfeiten over natuurkunde opzoeken bijv. Daardoor leer je onbewust een hoop. En ga vooral een wedstrijdje met jezelf houden en niet met anderen, bijv hoelang doe ik over dat examen, he het lukt al sneller, etc. Vergelijk niet met anderen want dan ben je altijd minder.
JustMeXx - Maandag 7 maart 2011 19:49
Ik ben akkoord met mod8, ik hoef nl helemaal niet veel te leren om een 8 te halen op school maar toch maak ik me er zoo druk om! Ik sta altijd om 6u op als het school is omdat ik altijd mn les nog eens wil herlezen terwijl sommigen dat nog niet doen als het examens zijn! En soms wordt ik dat dan toch zo moe (letterlijk en figuurlijk) maarja zoals je zelf zegt: wat doe je eraan??
Margriet - Maandag 7 maart 2011 19:55
Voor mij is het ook heel herkenbaar, zo zag mijn leven eruit. Tot ik moest knokken om te mogen bestaan. Ik ontdekte wie ik was, waarom ik bestond, hield op met knokken en vanaf dat moment lijkt het alsof alles vanzelf gaat. Niet dat ik nooit problemen heb, integendeel, maar ik zie ze niet meer als obstakels, maar als onderdelen van mijn levenspad.
@Sindy Helemaal gelijk, het gaat om plezier hebben in wat je doet, dan voelt het niet als knokken ergens voor en verdwijnt de stress. En er is áltijd iemand beter. Vraag het aan topsporters. Records zijn er om verbroken te worden.
Het is zoveel makkelijker om plezier te hebben in wat je doet als je jezelf kent en weet wat je echt wilt in het leven. En je bent niet je capaciteiten of prestaties. Wie of wat je bent is waar je voor bestaat, en dat is alles waar je blij van wordt, waar je vanuit het diepst van je kern van gaat gloeien. De simpelste dingen kunnen dat zijn. Zoals het gevoel van de zon op je huid of zand tussen je tenen, de geur van bloemen, iemand helpen opstaan als hij is gevallen. Maak een lijst van alles wat je prachtig, heerlijk, indrukwekkend, fantastisch vindt, alles wat je als vanzelf doet glimlachen, waar je je in en in gelukkig bij voelt (zonder dat het je schade berokkend), en je krijgt een idee van wie/wat je bent. Hoeft niet in een uurtje, ook niet in een dag. Ik ben er anderhalf jaar geleden mee begonnen en heb er laatst nog wat aan toegevoegd: de geur van mijn hond z'n oren :D
Als je een slecht moment hebt, twijfelt aan jezelf, bang bent, je vernederd voelt of niet lekker in je vel zit, lees dan je lijstje door. Je beseft op dat moment wie je bent, dat wat jou definieert en je kracht komt terug.
@Sindy Helemaal gelijk, het gaat om plezier hebben in wat je doet, dan voelt het niet als knokken ergens voor en verdwijnt de stress. En er is áltijd iemand beter. Vraag het aan topsporters. Records zijn er om verbroken te worden.
Het is zoveel makkelijker om plezier te hebben in wat je doet als je jezelf kent en weet wat je echt wilt in het leven. En je bent niet je capaciteiten of prestaties. Wie of wat je bent is waar je voor bestaat, en dat is alles waar je blij van wordt, waar je vanuit het diepst van je kern van gaat gloeien. De simpelste dingen kunnen dat zijn. Zoals het gevoel van de zon op je huid of zand tussen je tenen, de geur van bloemen, iemand helpen opstaan als hij is gevallen. Maak een lijst van alles wat je prachtig, heerlijk, indrukwekkend, fantastisch vindt, alles wat je als vanzelf doet glimlachen, waar je je in en in gelukkig bij voelt (zonder dat het je schade berokkend), en je krijgt een idee van wie/wat je bent. Hoeft niet in een uurtje, ook niet in een dag. Ik ben er anderhalf jaar geleden mee begonnen en heb er laatst nog wat aan toegevoegd: de geur van mijn hond z'n oren :D
Als je een slecht moment hebt, twijfelt aan jezelf, bang bent, je vernederd voelt of niet lekker in je vel zit, lees dan je lijstje door. Je beseft op dat moment wie je bent, dat wat jou definieert en je kracht komt terug.
JudithM - Dinsdag 8 maart 2011 20:24
Een aanrader met een supermooie tekst!
https://www.youtube.com/watch?v=iDfM-t3Vv0k
https://www.youtube.com/watch?v=iDfM-t3Vv0k
Suzan - Dinsdag 8 maart 2011 22:10
Ik pieker echt over alles, als iets niet gaat zoals ik het gepland heb dan raak ik zo vreselijk in paniek&stress.
Gelukkig leer ik langzaam van mezelf hoe ik hier beter mee kan omgaan, en probeer alles wat 'losser' te laten.
erg moeilijk, en val nog steeds erg vaak,maar als ik maar weer opsta en verder ga. Daar gaat het in het leven om. (:
Gelukkig leer ik langzaam van mezelf hoe ik hier beter mee kan omgaan, en probeer alles wat 'losser' te laten.
erg moeilijk, en val nog steeds erg vaak,maar als ik maar weer opsta en verder ga. Daar gaat het in het leven om. (:
Anoniem - Woensdag 9 maart 2011 21:07
Allereerst zal ik even je vraag beantwoorden van het vorige stukje dat je had geschreven. Je schreef : (Reactie van Milou @ Anooniem: Bedankt voor je ontroerende tekstje. Ja, misschien heb ik gewoon wat meer tijd nodig, het is denk ik ook een heel proces. Spreek je uit ervaring?)
Gedeeltelijk spreek ik uit ervaring, ja. Ik was ook doodsbang om kilo's aan te komen als ik 'het onderwerp eten' meer los zou laten. Bij mij ging het ook niet vanzelf, maar heel, heel langzaam. Uiteindelijk ben ik eigenlijk amper aangekomen. (Van die ene kilo die ik ben aangekomen heb ik meteen mijn mooie glanzende haren voor teruggekregen, waar ik stiekem best wel trots op was :P). Ook hielp het mij om me zelf steeds iets meer uit te dagen. Dan werd de angst ook niet meteen heel groot, maar gaf ik mezelf de tijd een deed het stapje voor stapje.
Nu even over dit mooie stuk dat je geschreven hebt. Loslaten kun je ook leren :P ! Echt waar, haha !!! Oefen en geef jezelf de tijd. Als ik de reacties lees van anderen dan lees ik eigenlijk alleen maar : die doet het beter, was ik ook maar zo...). Volgens mij zijn heel veel meiden hier super streng voor zich zelf.
Autorijlessen zijn lessen om iets te leren. JE HOEFT ECHT NIET ALLES IN EEN KEER GOED TE DOEN, Milou ! Het komt vanzelf wel. Probeer het los te laten, en wees asjeblieft wat liever voor jezelf, want je doet zo hard je best !
Gedeeltelijk spreek ik uit ervaring, ja. Ik was ook doodsbang om kilo's aan te komen als ik 'het onderwerp eten' meer los zou laten. Bij mij ging het ook niet vanzelf, maar heel, heel langzaam. Uiteindelijk ben ik eigenlijk amper aangekomen. (Van die ene kilo die ik ben aangekomen heb ik meteen mijn mooie glanzende haren voor teruggekregen, waar ik stiekem best wel trots op was :P). Ook hielp het mij om me zelf steeds iets meer uit te dagen. Dan werd de angst ook niet meteen heel groot, maar gaf ik mezelf de tijd een deed het stapje voor stapje.
Nu even over dit mooie stuk dat je geschreven hebt. Loslaten kun je ook leren :P ! Echt waar, haha !!! Oefen en geef jezelf de tijd. Als ik de reacties lees van anderen dan lees ik eigenlijk alleen maar : die doet het beter, was ik ook maar zo...). Volgens mij zijn heel veel meiden hier super streng voor zich zelf.
Autorijlessen zijn lessen om iets te leren. JE HOEFT ECHT NIET ALLES IN EEN KEER GOED TE DOEN, Milou ! Het komt vanzelf wel. Probeer het los te laten, en wees asjeblieft wat liever voor jezelf, want je doet zo hard je best !