Is het leven het waard?
Gepost op Zondag 12 december 2010 16:04 door Milou in Dagboek van Milou van der Horst.
Een aantal jaar geleden was mijn grootste droom dat ik dood zou zijn. In de loop van de jaren ben ik daar anders over gaan denken en heb ik andere, gezondere dromen. Toch, op momenten dat het leven soms zo zwaar kan zijn denk ik daar weer aan terug.
Wanneer het leven zo zwaar is, je niks meer ziet zitten, geen zin hebt in dingen, alles tegenzit en je hoofd haast kapot ploft van alle gedachtes stel ik mezelf de vraag: Wil je dood? Ik ga daar dan reëel over nadenken. Op dat moment zou ik misschien het liefst van de wereld stappen, rust hebben, het niet meer zo moeilijk hebben, maar toch antwoord ik mezelf vervolgens: nee. Nee, omdat ik weet dat er altijd weer mooie momenten zullen komen, ook al zie je ze op dat moment niet. Nee, omdat ik nog zoveel mooie dromen heb die ik vervuld wil zien worden. Nee, omdat ik weet dat het ooit beter zal zijn. Wanneer dat dan ook is.
Laatst zei iemand tegen me: 'Ik denk dat het gevoel gelukkig te zijn maar momenten zijn. Ik denk niet dat mensen aldoor, continu, jarenlang gelukkig kunnen zijn. Er zijn altijd mindere momenten, teleurstellingen etc.' Ik denk dat het klopt. Ik denk dat iedereen zijn betere en slechtere momenten heeft. Zijn eigen problemen. Vroeg of laat krijgt iedereen een portie ellende op zijn bord. Groot of klein. En daar moet je dan maar mee zien te dealen en er het beste van zien te maken. En dat lukt je heus wel, alleen soms wat beter dan de andere keer. Ik vind dat het leven het waard is. En jij?
Reacties
2bHappy - Zondag 12 december 2010 16:22
Ben ik het helemaal mee eens! Iedereen krijgt z'n portie ellende, maar hopelijk ook geluk! Ik vind het leven mooi, zou absoluut niet dood willen, ook al is het nu allemaal even lastig met eetstoornis enz. Ooit komt ons geluk weer en daar kunnen we zelf aan bij dragen, dat stelt me gerust:)
... - Zondag 12 december 2010 17:29
Dit is een vraag waar ik op dit moment heel erg mee worstel. Ik weet het antwoord voor mezelf nog niet...
gitaar - Zondag 12 december 2010 17:34
Dit spreekt me erg aan.
Als ik in een dal zit lijkt het alsof
het nooit meer overgaat en het nooit meer beter wordt.
Maar ik weet uit ervaring dat er toch weer
mooiere momenten zullen komen en dat geeft me
de kracht om door te gaan.
Het is niet makkelijk maar wel mogelijk.
Veel succes iedereen!!
Als ik in een dal zit lijkt het alsof
het nooit meer overgaat en het nooit meer beter wordt.
Maar ik weet uit ervaring dat er toch weer
mooiere momenten zullen komen en dat geeft me
de kracht om door te gaan.
Het is niet makkelijk maar wel mogelijk.
Veel succes iedereen!!
? - Zondag 12 december 2010 17:48
Twee maanden geleden nog was ik erg suïcidaal, maar wel hulp heb ik die gedachten overwonnen en nu ben ik blij.
Want ik merk dat als ik denk - ik wil dood en ga dan dood, dat alles zwart is.
Je leeft toe naar niks ...
Als je weet dat je meer wilt en dromen hebt, doe je het ergens voor.
En elke stap dichter bij die droom is wat waard, is heel wat waard!
En daar kun je zoveel geluk in vinden.
Nee, voordat ik doodga wil ik eerst meer geluk geproefd hebben!
Want ik merk dat als ik denk - ik wil dood en ga dan dood, dat alles zwart is.
Je leeft toe naar niks ...
Als je weet dat je meer wilt en dromen hebt, doe je het ergens voor.
En elke stap dichter bij die droom is wat waard, is heel wat waard!
En daar kun je zoveel geluk in vinden.
Nee, voordat ik doodga wil ik eerst meer geluk geproefd hebben!
Marieke - Zondag 12 december 2010 18:15
Ik zie het de laatste tijd niet meer zo zitten. Denk vaak na over de dood en of het dan wel beter zou zijn..
Bart - Zondag 12 december 2010 18:24
Hee Milou,
Ik had een hele reactie bedacht om op te schrijven. Maar ik kan hier niks op schrijven.. Ik wil je alleen maar meegeven: Het echt leven, Vindt je in Jezus! Hij is doodgegaan, Zodat wij eeuwig mogen leven! En zodat wij dit door leven kunnen gaan met hem:) Want alleen lukt het niet..
Ik weet het, Het voelt vaak niet zo! Maar blijf op hem vertrouwen! Je bent een kind van God vergeet dat nooit! :) En als dingen je worden ontnomen, Geniet dan van de dingen die je nog wel hebt: Buddy, Je ouders, Geniet van de natuur!
Sterkte Milou:)
Je bent prachtig, Gewoon hoe je bent..
Ik had een hele reactie bedacht om op te schrijven. Maar ik kan hier niks op schrijven.. Ik wil je alleen maar meegeven: Het echt leven, Vindt je in Jezus! Hij is doodgegaan, Zodat wij eeuwig mogen leven! En zodat wij dit door leven kunnen gaan met hem:) Want alleen lukt het niet..
Ik weet het, Het voelt vaak niet zo! Maar blijf op hem vertrouwen! Je bent een kind van God vergeet dat nooit! :) En als dingen je worden ontnomen, Geniet dan van de dingen die je nog wel hebt: Buddy, Je ouders, Geniet van de natuur!
Sterkte Milou:)
Je bent prachtig, Gewoon hoe je bent..
Bart - Zondag 12 december 2010 18:34
Blof: Omdat het anders wordt
Wij staan samen stil
bij de volle maan
die zilver op ons pad strooit
staat iets te gebeuren
dan voelen we wel aan
al weten we nooit wat
je kijkt me lachend aan
het is net alsof je vraagt
waarom je mij vertrouwen mag
voel dat het anders wordt
het wordt beter dan gisteren
mooier en echter
je zult het zien
voel dat het anders wordt
en het kan zoveel beter
met opgeheven hoofd
ga je voor mij staan
het is mij en niemand anders
het gaat niet lang meer duren
het komt er nu op aan
de zon komt bijna op
je kijkt me lachend aan
het is net alsof je vraagt
waarom je mij vertrouwen mag
voel dat het anders wordt
het wordt beter dan gisteren
mooier en echter
je zult het zien
voel dat het anders wordt
en het kan zoveel beter
Morgen zijn we ver van hier
morgen zijn we weg
morgen zijn we ver van hier
morgen zijn we weg
Morgen zijn we ver van hier
morgen zijn we weg
Morgen zijn we ver van hier
morgen zijn we weg
Het wordt mooier en echter en groter en beter
je zult het zien
voel dat het anders wordt
het wordt beter dan gisteren
mooier en echter
je zult het zien
voel dat het anders wordt
en het kan zoveel beter
Je zult het zien
Voel dat het anders wordt
Je zult het zien
Voel dat het anders wordt
Omdat het anders wordt...
Wij staan samen stil
bij de volle maan
die zilver op ons pad strooit
staat iets te gebeuren
dan voelen we wel aan
al weten we nooit wat
je kijkt me lachend aan
het is net alsof je vraagt
waarom je mij vertrouwen mag
voel dat het anders wordt
het wordt beter dan gisteren
mooier en echter
je zult het zien
voel dat het anders wordt
en het kan zoveel beter
met opgeheven hoofd
ga je voor mij staan
het is mij en niemand anders
het gaat niet lang meer duren
het komt er nu op aan
de zon komt bijna op
je kijkt me lachend aan
het is net alsof je vraagt
waarom je mij vertrouwen mag
voel dat het anders wordt
het wordt beter dan gisteren
mooier en echter
je zult het zien
voel dat het anders wordt
en het kan zoveel beter
Morgen zijn we ver van hier
morgen zijn we weg
morgen zijn we ver van hier
morgen zijn we weg
Morgen zijn we ver van hier
morgen zijn we weg
Morgen zijn we ver van hier
morgen zijn we weg
Het wordt mooier en echter en groter en beter
je zult het zien
voel dat het anders wordt
het wordt beter dan gisteren
mooier en echter
je zult het zien
voel dat het anders wordt
en het kan zoveel beter
Je zult het zien
Voel dat het anders wordt
Je zult het zien
Voel dat het anders wordt
Omdat het anders wordt...
Prue - Zondag 12 december 2010 18:34
Hoe zwaar ik mijn weg soms vind, als ik terugkijk heb ik juist heel veel geleerd door die moeilijke momenten... En dat ik daar doorheen gekomen ben en tussendoor toch nog telkens lichtpuntjes zag op mijn weg, geeft mij moed en kracht om door te gaan. Ik kan het.
Anoniem - Zondag 12 december 2010 19:25
Een einde maken aan je leven lijkt op sommige momenten de beste oplossing, maar ik wil vechten voor mijn familie en mijn huisdier dus kies voor de moeilijke weg. Hoe zwaar die ook zal zijn, als je blijft geloven en doorzetten dan kom je er uiteindelijk wel. Milou, jij bent daar een voorbeeld van. Jou wilskracht heeft mij aan het denken gezet.
Maryama - Zondag 12 december 2010 20:39
heey,
ik vind het ook een moeilijke vraag.
Ik denk vaak dat de dood veel beter is. Ik vertel dit nooit aan iemand omdat ik denk dat mensen dat ik me aanstel. Ik bedoel, ik ben niet ernstig ziek ofzo heb niet eens een echte ernstige eetstoornis zoals velen hier. Zelfmoord heb ik wel eens aan gedacht maar ik denk niet dat ik het ooit echt zou doen.
Soms dan zie ik het ff niet meer, dan denk ik aan leuke dingen; mijn vriendinnen met wie ik superveel lol heb, en dan lees ik ff want als ik lees vergeet ik alles ff.
ik hoop dat mijn leven ooit beter word (L)
ik vind het ook een moeilijke vraag.
Ik denk vaak dat de dood veel beter is. Ik vertel dit nooit aan iemand omdat ik denk dat mensen dat ik me aanstel. Ik bedoel, ik ben niet ernstig ziek ofzo heb niet eens een echte ernstige eetstoornis zoals velen hier. Zelfmoord heb ik wel eens aan gedacht maar ik denk niet dat ik het ooit echt zou doen.
Soms dan zie ik het ff niet meer, dan denk ik aan leuke dingen; mijn vriendinnen met wie ik superveel lol heb, en dan lees ik ff want als ik lees vergeet ik alles ff.
ik hoop dat mijn leven ooit beter word (L)
Annebeth - Zondag 12 december 2010 22:34
'Ik denk dat het gevoel gelukkig te zijn maar momenten zijn. Ik denk niet dat mensen aldoor, continu, jarenlang gelukkig kunnen zijn'
Ik vind dat dat ook geld voor ongelukkig voelen. Datzijn ook maar momenten. Het is een kwestie van: waar richt je je op, waar geef je je aandacht aan: ongelukkig zijn of gelukkig zijn? Ik heb het idee dat als je je richt op gelukkig zijn, dat dat je 'basismodus' is zeg maar, en dat je de ongelukkige momenten als uitzonderingen ziet, in plaats van andersom.
Sterkte iedereen,
groetjes,
Annebeth
Ik vind dat dat ook geld voor ongelukkig voelen. Datzijn ook maar momenten. Het is een kwestie van: waar richt je je op, waar geef je je aandacht aan: ongelukkig zijn of gelukkig zijn? Ik heb het idee dat als je je richt op gelukkig zijn, dat dat je 'basismodus' is zeg maar, en dat je de ongelukkige momenten als uitzonderingen ziet, in plaats van andersom.
Sterkte iedereen,
groetjes,
Annebeth
stella - Zondag 12 december 2010 23:06
Weetje, naar mijn mening hoort het niet eens een issue te zijn of het leven het wel of niet waard zou zijn. DIT IS HET.. of je er nou tevreden mee bent of niet.. je zult het er mee moeten doen. Een andere optie is er niet. De optie die je wél hebt, is om iets te maken van je leven. Je kunt iedere ochtend opstaan met de gedachte 'he bah, weer een dag, het leven is het niet waard, ik ben zo ongelukkig'. Daarentegen kun je ook denken 'ok, ik voel me niet zo goed, maar ik ga er toch iets van proberen te maken.'Iedere dag is een nieuwe kans om het leven WEL de moeite waard te maken. Door te leven in DIT moment.. JIJ bent zelf degene die het leven de moeite waard maakt of niet.
it's me - Maandag 13 december 2010 09:12
ik niet wil niet dood, maar wil dit leven ook niet meer...
rust is alles wat ik wil en heel vaak lijkt zelfmoord de enige uitweg...
rust is alles wat ik wil en heel vaak lijkt zelfmoord de enige uitweg...
itssimplyme - Maandag 13 december 2010 10:06
''stella zei: Weetje, naar mijn mening hoort het niet eens een issue te zijn of het leven het wel of niet waard zou zijn. DIT IS HET.. of je er nou tevreden mee bent of niet.. je zult het er mee moeten doen. Een andere optie is er niet.''
sorry hier ben ik het persoonlijk niet mee eens, er is wel degelijk een andere optie, en persoonlijk hecht ik veel waarde aan deze keuze.
Het valt me op dat veel mensen ongelukkig of gelukkig zijn zien als ''keuzes'' als ''manier van ernaar kijken'', waar leg je je focus. ik snap deze insteek, maar ik wil er wel even aan toevoegen dat het niet altijd mogelijk is, dat je soms bij onmacht bent dit te zien (al dan niet door ziekte)
Voor nu stoei ik verder met de vraag hoe nu verder? leven of dood?
sorry hier ben ik het persoonlijk niet mee eens, er is wel degelijk een andere optie, en persoonlijk hecht ik veel waarde aan deze keuze.
Het valt me op dat veel mensen ongelukkig of gelukkig zijn zien als ''keuzes'' als ''manier van ernaar kijken'', waar leg je je focus. ik snap deze insteek, maar ik wil er wel even aan toevoegen dat het niet altijd mogelijk is, dat je soms bij onmacht bent dit te zien (al dan niet door ziekte)
Voor nu stoei ik verder met de vraag hoe nu verder? leven of dood?
Prue - Maandag 13 december 2010 10:42
Itssimplyme:
Ja, soms is het moeilijk goede dingen te zien, of zijn er gewoon even heel weinig lichtpuntjes.
Maar als ik bedenk wat ik bereikt heb en waar ik doorheen gegaan ben, denk ik: dat gaat dan ook wel lukken. (wat overigens niet betekent dat ik nooit meer ergens over zal stressen.)
Ja, soms is het moeilijk goede dingen te zien, of zijn er gewoon even heel weinig lichtpuntjes.
Maar als ik bedenk wat ik bereikt heb en waar ik doorheen gegaan ben, denk ik: dat gaat dan ook wel lukken. (wat overigens niet betekent dat ik nooit meer ergens over zal stressen.)
Milou - Maandag 13 december 2010 20:16
@ Bart: Bedankt voor de mooie songtekst!
@ Stella: Ja, je kan er natuurlijk ook zo naar kijken. Het is maar hoe je de dingen benadert. Maar om die kijk ernaar te veranderen, dat is nog wel een hele klus.
@ Stella: Ja, je kan er natuurlijk ook zo naar kijken. Het is maar hoe je de dingen benadert. Maar om die kijk ernaar te veranderen, dat is nog wel een hele klus.
Estrium - Dinsdag 14 december 2010 14:39
Hey Milou,
herkenbaar dilemma! Gister nog, als ik 'al die kutgevoelens' blijf ervaren dan hoeft een leven voor mij ook echt niet meer en dan is het als een soort stil verlangen...
Maarja, je kan je nou eenmaal niet altijd blij voelen, i know... "Gevoelens zijn voorbijgaande aard" leerde mijn psycholoog mij jaren geleden. Ik heb het kunstje nog steeds niet altijd onder de knie, maar die zin sleept me er wel altijd weer doorheen. Inmiddels weet ik niet dat ik moet gaan vluchten maar moet gaan vechten, voor mezelf en niet tegen mezelf... maar tis en blijft lastig... ook dat is wat het is, zoals stella schrijft!
Greeets!
herkenbaar dilemma! Gister nog, als ik 'al die kutgevoelens' blijf ervaren dan hoeft een leven voor mij ook echt niet meer en dan is het als een soort stil verlangen...
Maarja, je kan je nou eenmaal niet altijd blij voelen, i know... "Gevoelens zijn voorbijgaande aard" leerde mijn psycholoog mij jaren geleden. Ik heb het kunstje nog steeds niet altijd onder de knie, maar die zin sleept me er wel altijd weer doorheen. Inmiddels weet ik niet dat ik moet gaan vluchten maar moet gaan vechten, voor mezelf en niet tegen mezelf... maar tis en blijft lastig... ook dat is wat het is, zoals stella schrijft!
Greeets!