Het Monster omarmen

 

Een tijdje geleden kreeg ik van mijn peettante het boek Monster & Mo van Monique Rosier voor mijn verjaardag. Ik heb altijd een beetje afkeer van zelfhulpboeken. Toch ben ik er gisteren in begonnen. Jemig, wat heeft het boek me geraakt. 

Het boek vertelt het persoonlijke verhaal van Monique, daarnaast nog verhalen van anderen. Ze vertelt in haar boek over haar theorie, wat er uiteindelijk voor zorgt dat je nooit meer hoeft te en wilt dieeten. Wat me opvalt is dat ze nooit in haar boek het heeft over 'eetprobleem' of 'eetstoornis', maar structureel over een 'eetverslaving'. Want dat is ook zo: je bent in feite verslaafd aan het afvallen, het niet eten, het wel-eten, alles wat daarbij hoort. 

Nooit meer dieeten. Eten wat je lekker vindt en wat je wilt. Vrij leven zonder alle grenzen die je jezelf oplegd. Léven en niet meer overleven. Nooit meer verlangen naar idealen die je niet kan bereiken (of tijdelijk alleen). Nooit meer jezelf straffen, mislukt en minderwaardig voelen als je je eigen dieet niet vol kunt houden. Nooit meer jojoën met aankomen, afvallen, eten, niet-eten. Een leven in pure vrijheid. Wauw. Dat is wat je wilt. Je kan mij niet wijsmaken dat jij daar ook niet naar verlangt. Want ook al val je af, je tevredenheid duurt nooit lang. Het is nooit genoeg. 

Monique Rosier schrijft in haar boek over het Monster in haar. Het Monster waar ze uiteindelijk mee is gaan samen werken. Die ze heeft omarmt. Want het Monster, de eetstoornis, ben je in feite zelf. Pas als je dat erkent en juist datgene doet wat het Monster je verbiedt (alles eten wat je wilt, waar en wanneer je wilt), zal je juist bereiken wat je wilt. Je kan dan alles eten wat je wilt en lekker vindt en je komt niet aan, wonderbaarlijk. Je lichaam heeft haar balans gevonden. Misschien dat je in het begin wel aankomt, maar dat gaat er volgens Monique later weer af. Of een beetje meer aankomen is niet erg- je leert van jezelf te houden. Juist het verlangen naar een lager gewicht, naar eten dat je niet mag van jezelf zorgt ervoor dat je aankomt en dat het dieeten niet (meer) lukt. Dat zorgt voor frustratie. Dat zorgt dat je klem gaat zitten in je hoofd en dat je leeft met pijn. Maar juist wanneer je alles van jezelf mag eten wat je wilt, zodat je er niet meer naar hoeft te verlangen, zal je de balans gaan vinden. En een leven in vrijheid leven. 

Dat is wat ik wil: een leven in Vrijheid leven. Een leven zonder grenzen die je jezelf oplegt op het gebied van eten en gewicht. Ik snap alleen niet dat het kan: alles eten wat je wilt en niet aankomen. Dat is iets wat naar mijn idee niet logisch is. En dat is precies wat je hoofd je al die jaren heeft verteld of nog steeds vertelt. Maar je hebt niet alleen een hoofd, je hebt ook een lijf. Je leeft al die tijd alleen maar in je hoofd. Ik snap er geen mallemoer van, maar het is het proberen waard, toch? Als je erkent dat je vast zit, dat die eetstoornis je leven kapot maakt en jou daarbij, dat je verder wilt in het leven zonder een eetstoornis- dan moet je de Grote Gok maak wagen, toch? Wat heb je immers nog te verliezen? Ik zou zeggen: lees eerst het boek maar.

 

Reacties

Ymke - Donderdag 30 juni 2011 20:52
Ik vind het ook een heerlijk boek! Ben hem toevallig op dit moment voor de tweede keer aan het lezen en telkens opnieuw zorgt het boek voor eyeopeners (of je nou verslaafd bent of niet)!!!

Topboek, en een absolute aanrader voor iedereen!
Visje79 - Donderdag 30 juni 2011 21:28
Super goed boek,ik ben nu op de helft van het boek.Het is zo fijn om te lezen.Ik kan me net als jou nauwelijks voorstellen dat het echt zo kan werken.En toch...toch geeft dit boek me hoop dat het echt wel kan.
In vrijheid leven.... heel mooi!
Reini - Donderdag 30 juni 2011 21:28
Ja, dit was het eerste zelfhulpboek dat me écht aansprak, echt raakte toen ik het las. Bijzonder, want qua opbouw vond ik het niet eens zo'n hoogvlieger. Maar de inhoud, wauw.. Zo jammer dat therapie bij haar niet te betalen is.

Wat ik me afvraag Milou: wat wil jķj? Leven in vrijheid, of blijven vasthouden aan dat lage getal op de weegschaal?
. - Donderdag 30 juni 2011 23:14
`Juist het verlangen naar een lager gewicht, naar eten dat je niet mag van jezelf zorgt ervoor dat je aankomt en dat het dieeten niet (meer) lukt.`

uh? Als dat zo was,dan waren er niet zoveel meiden met een eetstoornis en ondergewicht..Beetje gekke zin vind ik, en absoluut niet waar.
S. - Vrijdag 1 juli 2011 00:05
Een geweldig boek, waar ik enorm veel aan heb gehad! Zeker een aanrader van iedereen die worstelt met eten, eetbuien en de hele mikmak die bij een eetstoornis komt kijken!
@ . - Vrijdag 1 juli 2011 09:35
Ik denk dat ze ermee bedoelt dat je zoiets niet kan volhouden en daarna gaat 'overeten' ofzo? Pas als je normaal eet zal je lichaam zich stabiliseren en zal je niet snel meer aankomen of afvallen als je eens wat meer/minder eet.
Kan zijn dat ik het ook mis heb hoor maar zo neem ik het op ;)
Milou - Zaterdag 2 juli 2011 20:50
@ . : Ik bedoelde het meer als je wat verder bent in je eetstoornis, er niet meer helemaal middenin zit. Ik heb (meer) ook tussen haakjes gezet. Dit boek is ook niet alleen geschikt voor mensen met een eetstoornis, maar ook voor 'normale' mensen. Dwz mensen zonder es.
Judith - Zondag 10 juli 2011 11:49
Op internet kwam ik het boek tegen Anorexia nervosa overwinnen in 13 stappen. Geen idee of het wat is en of je het al kent, maar niet geschoten is altijd mis:)

Liefs van mij