ik durf absoluut niet in bikinie iedereen ziet dan mijn vet en mijn buikje. Ik ben er echt heel bang voor. Maar ik moet net zoals jij er over heen zetten zelfverzekerd ben je mooier toch?:)

zwemmen is inderdaad heerlijk! ik kom graag op het strand, alleen ik heb wel een bikini met short (tot net iets boven je knieën dus) en zolang ik niet de zee in ga, houd ik in ieder geval een shirtje aan. Zonder short zwemmen vind ik niet zo fijn want ik vind mijn bovenbenen niet bepaald mooi. en ook hou ik liever een shirtje aan. daarbij komt nog dat mijn buik en bovenbenen vaak wit zijn en wit blijven. ik word sowieso niet echt bruin helaas, heb ik van mijn vader geërfd...:(

Hai Milou,

ik ben eigenlijk wel benieuwd wat je hebt gedaan met alle reacties die je hebt gekregen op je vorige blog? Heeft het je aan het denken gezet, heb je besloten of je wilt aankomen om ervoor te zorgen dat je later wel kinderen kan krijgen? Ik mis je reactie een beetje op alle reacties die jij ontvangt.

xxxx

ik herken dit zooo... ik hbe best dikke armen.. en als ik dan eigelijk korte mouwen aan moet probeer ik dat zo lang mogelijk uit te stellen. ik dagt altijd dat dit heel apart is.. de meeste meiden willen lkkr zomers gekleed gaan.. ik niet.. niet te..

goed stukje!
ik zit erg in tweestrijd met het bikini-gedoe..
vorig jaar deed ik wel gewoon mijn bikini aan,omdat ik me redelijk ok voele. als ik nu de foto's terugzie, merk ik wel dat mn lichaamsbeeld toen niet echt reëel was. ik weet nu gewoon niet hoe mijn lichaam er echt uit ziet. het ene moment ze ik het als dik en lelijk, terwijl ik het andere moment juist een plat en lelijk lichaam zie..

bedankt voor t stukje :)

Ik loop in een bikinie.En soms probeer ik recht op te lopen en een beetje mijn buik dunner te krijgen.Maar soms heb ik zoiets van:Watever!Het kan me nu niks meer schelen :).

JA ZOMER HEERLIJK!
Ik ga gewoon in een bikini ook al ben ik wat flinker, lelijk ben ik niet! PUH

Ik ben gek op zwemme... maar tog doe ik het niet graag en vaak. Om daar een kleine verandering in te brenge dit jaar heb ik een tankinie gekocht! een super sexy tankinie zeg ik zelf, en hij bedekt me buik ook nog is dus wat wil ik meer ;)

Ik doe het met badpakken. Alleen mijn benen zijn altijd de spelbrekers. Als ik die zie, dan ren ik meteen naar mijn kamer om een lange broek aan te trekken. Ik haat mijn benen.

ik sluit me helemaal bij lotte aan...ik zou het geschreven kunnen hebben haha. .

Vroeger vond ik de zomer altijd geweldig, lekker naar het strand, zwemmen en zonnen, op vakantie gaan.
Maar nu... Nee, dat durf ik echt niet meer. Ik loop nu gewoon in een lange broek en een vest, ik durf niet eens een T-shirt of korte broek aan laat staan een bikini. Zelfs in de tuin durf ik het niet. Ook op vakantie gaan deze zomer wil ik niet, het brengt voor mij veel te veel stress en spanning op, laat mij maar lekker thuis, dat vind ik een stuk rustiger en fijner. Alhoewel ik wel jaloers ben op al die bruine huidjes dan.
Maarja, misschien volgend jaar dan maar.

Tot voor een paar jaar terug ging ik met geen goud in een korte broek naar buiten. Ik vind mijn benen ook lelijk. Maar ik heb op een gegeven moment besloten dat ik schijt heb aan wat anderen evt. kunnen denken en ook wat ik er zelf over denk. Ik ga mezelf niet verstikken in een lange broek met 25 graden. Ik vind het nog steeds eng en voel me altijd meer bekeken dan normaal, maar het voelt toch beter om met warm weer niet zo te zweten ;)

Zwemmen/in bikini gekleed zelfde verhaal. Ik ben niet schaamte-vrij, maar er zijn mensen in alle soorten en maten.. niemand let echt op je en anders is het maar jammer. Probeer ik niet aan te denken. Ik wil kunnen genieten van het weer en water :)

@Milou; fijn dat het voor jou ook weer goed voelt om korte broeken/shirts aan te trekken. Iedereen zou moeten kunnen/durven dragen wat ie fijn vindt zonder bang te zijn te kijk te lopen oid (in een ideale wereld ;))

Vind de zomer nog wel moeilijk soms omdat ik vaak voor de kast sta met help wat moet ik aan... en omdat ik nog overgewicht heb en zoals vast meer niet in bikini durf en vaak liever badpak draag als ik nog iets meer kwijt zou raken dan zou ik als eerste zodra ik geld ervoor heb denk ik mooie bikini uitzoeken... maar niet eerder dat ik gezond gewicht heb... tot die tijd liever me badpak...
Ik ben ook best een binnen / schaduw mens...
al kan ik soms ook snakken naar buiten of naar frisse lucht en natuur maar mega van t zonnen ben ik ook niet..

maar ja idd als je wel zorgt v oldoende buiten te zien krijg je op zijn minst nog kleurtje en val je niet mega op met me spierwitte benene of armen haha dus idd beste is wel gewoon te doen en dingen ondernemen

of met vrienden leuke dingen doen...

Wat een grappige en goede titel zeg ! De (enge?) zomer. Precies het woord waar ik naar op zoek was. Ik heb al een tijdje het gevoel dat de zomer mij niet het juiste gevoel geeft, maar meer een eng en onzeker gevoel.

Ik ga me juist nu heel erg vergelijken met anderen en durf alleen in een kort shirt naar buiten maar geen topjes en korte broeken. Hier baal ik echt heel erg van maar ik schaam me echt verschrikkelijk. Ook het strand ga ik niet op. Ik blijf liever in mijn koele kamer zitten waar het rustig is en waar niemand mij kan bekijken. Hopelijk ga ik ook nog eens zoals jij nu de zomer door. Met korte broek.

Ik hoop dat je gaat genieten van deze zomerse dagen en dat je extra geniet dat je nu lekker 'vrij' bent en kan genieten van de zon.

(Ik heb natuurlijk je foto's en afleveringen gezien en daar stond je toch ook gewoon in een shirtje op ? Niks mis mee hoor ! Vind het juist echt bij jou passen, met die leuke armbandjes ook die je toen om had. Echt gaaf ! )

Ik heb ook een aantal jaar met lange broeken en vesten gelopen en inderdaad, dan val je 1000x meer op en voel je je nog onzekerder!

Toen ik eindelijk weer wat van mijn lichaam durfde te laten zien en zelf durfde te zwemmen heb ik die eerste zomer een badpak gedragen, langzaam aan ben ik toen overgegaan op de tankini. En jawel hoor, dit jaar durfde ik zelfs weer een bikini te kopen en daar ben ik zelfs al mee naar het strand geweest!
Ik was echt super bang wat mensen zouden zeggen, maar ik heb geen nare reacties gehad en ben nu zo trots op mezelf dat ik het gewoon durfde!

Ik heb een ander probleem met zomerkleding.
Door zelfbeschadiging heb ik behoorlijk veel
littekens op mijn benen en armen.
Best moeilijk.
Herkent iemand dit?

Ik vind zwemmen ook heerlijk :)
Maar me in bikini vertonen durf ik nog niet. Ik lijk wel een skelet en ik vind het verschrikkelijk als mensen me aanstaren.
Ik loop wel gewoon in korte broekjes en shirts met kortje mouwen (geen spagettibandjes). Dan voel je de zon zo lekker op je vel branden. Hmm zomer is toch echt wel mijn favouriete jaargetijde :)

@Gitaar : Ik heb ook heel veel littekens en daardoor kan ik nooit een korte broek aan. Dit is inderdaad heel eg lastig en vervelend. Een ding wat je kunt doen is ze misschien proberen te verbergen met wat make-up, maar dan moet je het wel op de juiste manier doen. Dit werkt natuurlijk niet als je met water in aanraking komt. Een ander ding wat je kunt doen is zoveel mogelijk insmeren met littekenolie. Hiervoor vergt veel geduld. Een jaar tot enkele jaren. Nog iets wat je zou kunnen proberen in op zoek gaan naar wijde, luchtige broeken en linnen broeken. Dit draag ik momenteel. Wat natuurlijk helemaal mooi is, is als je gewoon jezelf durft te zijn MET littekens. Probeer het te accepteren dat je ze nou eenmaal hebt. Dit is heel erg lastig. Denk niet te vaak van : 'Had ik dit nou maar nooit gedaan'. Deze situatie is nou eenmaal zoals het is. Het is je overkomen en je hebt er niet bewust voor gekozen.

Ik wens je heel veel succes en ik hoop dat het gauw beter met je gaat. Dat je er niet nog meer littekens bij maakt. Probeer het onderliggende probleem op te lossen.

Voor andere meiden : Bedenk goed welke gevolgen 'zelfbeschadigen' heeft. Je kunt er jaren last van hebben. Zelf wordt ik er ook nog elke dag mee geconfronteerd.

@Gitaar, Op mijn armen zitten ook littekens van snijden. Heel vervelend als je dan met dit lekkere weer een kort shirt draagt zie je mensen met hun blik afdwalen naar je armen. Ik heb de littekens nog niet zo lang maar heb ze al wel leren accepteren. Het begon met verbergen voor mezelf voor mijn ouders enz. Op een gegeven moment werd het zo'n lekker weer dat ik thuis in shirts ging lopen, later ging ik ook naar de sportschool in shirts (die mensen ken je toch vaak niet, misschien wel een paar bekenden, en die zullen dus ook niets vragen) en nu wil ik ook de stap wagen om misschien bij de gym of op school weer shirts te dragen. Wat ik wil zeggen is dat je die littekens namelijk toch niet in een paar dagen kan laten verdwijnen maar dat je ze we kan leren accepeteren. Als je het er zelf minder moeilijk mee hebt moeten die anderen maar lekker denken maar dat maak jou niets uit! (be proud..!:)) Natuulijk kan je altijd geconfronteerd worden met de vraag wat je hebt gedaan hier heb ik zelf ook niet echt een oplossing voor ik probeer zo eerlijk mogelijk te zijn of ik doe alsof ik het niet hoor.. Ik accepteer de littekens nu wel, ze horen bij me en laten zien dat ik het niet makkelijk heb. Ik hoop dat jij ze ook kunt accpeteren want ze zullen nog een lange tijd bij je blijven

Lieve anoniem en sanne,
bedankt voor jullie reactie,
het helpt me enorm dat ik niet de
enige ben.
Ik probeer proud op mezelf te zijn,
de littekens die ik heb accepteren
en idd zorgen dat er niet nog meer bijkomen.
Thanks!

Ik hou enorm van zwemmen maar durf met geen mogelijkheid in mijn bikini :$ toch probeer ik er iets van te maken deze zomer door me voor te houden dat het zonde is dat niet te doen..het is zo weer winter namelijk...

-x-

@ Dana: Geweldige reactie! Zo zou iedereen moeten denken hier!!

@ Tess: Alle reacties die ik op mijn vorige blog heb gehad bevestigden alleen maar mijn verstand- wat ik toch al wist. maar dat gevoel blijft zo enorm sterk. Dat gevoel onderdrukt mijn verstand (dat zegt dat ik moet aankomen- anders krijg ik spijt). Wie weet als ik op mijn vervolgstudie zit ver weg van thuis, dat ik het dan wel aan durf. Het heeft tijd nodig.

@Sanne en gitaar : Ja, heel mooi beschreven Sanne. Mensen die brandwonden hebben opgelopen zullen zich eerst ook kapot schamen, maar later kun je er echt mee leren leven. Nogmaals veel sterkte en probeer wat meer (grof gezegd) 'schijt' aan de rest te hebben. Laat ze maar lekker denken en zorg gewoon dat je je antwoord klaar hebt of negeer de reacties. Hoewel de meeste mensen overigens wel echt bezorgd zijn dus je zou het ook (ALS DAT GOED VOELT) eerlijk kunnen uitleggen en kunnen zeggen dat je niet nog jaren met lange en warme kleding wilt lopen, dus dat je daarom lekker meedoet met de rest en dat ze er maar doorheen moeten kijken.

(Vind het heel fijn dat jullie er eerlijk over praten, ik kamp er namelijk ook mee en het doet me natuurlijk niet goed om te horen dat andere mensen zichzelf ook beschadigen maar wat me wel goed doet is dat we elkaar het gevoel geven dat je niet de enigste bent en je daar enige steun uit kunt halen.

hey allemaal, ik herken zo`n beetje alles wel van deze pagina...
om te beginnen droeg ik jaren geleden ook alleen wijde kleding en lange kleding...de zomer haatte ik ook...iedereen die me dan voor gek verklaarde terwijl ik met 23 graden in een lange broek met een fleece trui buiten zat (was in een kliniek toen) uiteindelijk vonden ze het te gek en moest iedereen (was niet de enige) zomerse kleding aandoen...o wat haatte ik dat!
en ook ik heb mezelf beschadigd en heb veel littekens die ik niet allemaal kon verbergen,

nu echter jaren later weet ik dat je inderdaad meer opvalt als je warm gekleed de zomer door gaat...juist dan ziet iedereen je en dat wou ik juist absoluut niet!
het ging met stapjes, het begon met t-shirts met korte mouwen maar eerst in huis en zo langzaam aan af en toe naar buiten...na een tijdje was ik dat een beetje gewend en begon ik aan een nieuw kledingstuk wat ik niet durfde te dragen en zo verder...
ik moet zeggen, ik heb tegenwoordig goed gezond gewicht, en ontzettend veel sjans, ben meerdere keren als vrouw gevraagd (let op ik moet nog 24 worden :P) maar al super gelukkig sinds 6 jaar (sinds 5 jaar getrouwd)met m`n lief, hij is degene geweest die de eerste complimenten gaf en me niet pushte...moest het zelf inzien dat kon hij natuurlijk niet voor me doen en als ik nu foto`s terug zie zag ik er erg eng uit, en nog zag ik dat zelf niet!
ook met mijn littekens gaat het goed...mijn geheim (wat geen geheim is maar klinkt effe lekker ;) ) is zonlicht...niet op te verse littekens want dan kan het verbranden doordat de beschermlaag eraf is en dat laat juist nog meer littekens achter...maar als het wel geheeld is dus...en langzaam opbouwen...na een poosje (duurt wel effe) worden de littekens minder zichtbaar en uiteindelijk zie je het veel minder en valt het bijna niet op als het goed is...
natuurlijk weet je en zie je wat je gedaan hebt bij jezelf, maar dat kun je niet meer terug draaien...je kunt er je best voor doen om te zorgen dat er niet meer bij komt en het laten genezen en dat is echt een aanrader!
maar mocht het nou echt te veel problemen voor je geven dan kun je nog overwegen om plastische chirurgie te ondergaan...echter ook dit laat wel littekens achter en het wist je geheugen niet...
geloof me als je het zoveel mogelijk probeert te accepteren als iets wat bij je hoort en niet hierdoor je leven minder waard vinden!
en het klopt...hoe minder je opvalt door warme (lange) kleding om welke reden dan ook...hoe meer zelfvertrouwen je krijgt en waarschijnlijk ook veel complimenten zult krijgen!
en hoe meer positieve reacties en ervaringen hoe beter je je gaat voelen en dat uitstraalt en dus een belangrijke stap voor gezond goed leven waarin je gelukkig kan zijn en mag zijn! echt er is zoveel meer tijd voor alles wat je wilt doen als je je minder druk maakt, en vaak maak je je onnodig druk! vraag dingen na waar je je druk over maakt en kijk hoe anderen dit aanpakken! succes allemaal
ps. mijn voorkeur gaat uit naar bikini,...zo word ik het meest bruin en ik vind het leuker bij me staan dan een badpak