Vel over Probleem II: De Wanhoop Nabij

 

KRO thema-avond over anorexia krijgt een vervolg.

Vel over Probleem II : De Wanhoop Nabij

Zelden kreeg de KRO zoveel reacties op een documentaire. Het anorexia-document Vel over Probleem van Jessica Villerius heeft veel losgemaakt na de uitzending op 15 juli jl. Aanleiding voor de KRO om een vervolgdocumentaire te maken: Vel over Probleem II; De Wanhoop Nabij

In deze KRO 3Doc staat de vraag centraal hoe het nu gaat met de anorexia-patiënten die gevolgd werden in de eerste uitzending. Het antwoord op die vraag is schokkend. Van de 9 meisjes is er één waarmee het relatief goed gaat. Twee meiden zijn na de documentaire bijna overleden. Eén door ondervoeding en de andere na een poging tot zelfdoding. De tweede documentaire van Villerius laat zien hoe de hulpverlening blijft falen in de aanpak van anorexia-patiënten. Hoe klinieken hun patiënten keihard aan hun lot overlaten nadat ze de kliniek, om wat voor reden dan ook, hebben verlaten.

Jessica Villerius: Na het maken van de film was ik wel even klaar met het thema anorexia. Ook omdat ik er zelf aan heb geleden, wilde ik het achter me laten. Maar die meiden kon ik niet loslaten. Ze kregen steeds nul op het rekest van de hulpverleners. Eén meisje heb ik naar het ziekenhuis gebracht waar bleek dat ze een hartslag had van een comapatiënt. Ze moest per direct aan de sondevoeding en de artsen vertelden dat als we een paar uur later waren geweest ze weinig meer hadden kunnen doen. Ik vind het schandalig dat zo?n meisje door de kliniek waar ze heeft gezeten niet in de gaten werd gehouden!

CDA-minister Klink van Volksgezondheid zag in de uitzending van de eerste documentaire geen aanleiding om de hulpverlening op orde te brengen. CDA-Kamerlid Sabine Uitslag is dat niet met hem eens en heeft daarom onlangs alle betrokken instanties bij elkaar geroepen om elkaar een keer recht in de ogen te kunnen kijken en een einde te kunnen maken aan het langs elkaar heen werken in de hulpverleningssector. Uitslag is zo geschrokken van de resultaten van die bijeenkomst dat ze binnenkort opnieuw Kamervragen aan Klink gaat stellen.

melOok ik heb me bijdrage hieraan ook weer bijgeleverd, want zoals sommige weten ging het met mij ook niet goed nadat ik met ontslag was gegaan bij de Ursula, en dat geld nu nog steeds.. Hiermee wil ik ook laten zien dat de zorg erg slecht is bij eetstoornissen!

Vel over Probleem II: De Wanhoop Nabij,woensdag 13 januari om 20.30 uur op Nederland 3

Xxxxxxx

 

Reacties

Sor - Vrijdag 18 december 2009 10:18
Niet alles is aan de hulpverlening te wijten, er is ook nog zoiets als zelf verantwoordelijkheid nemen voor het feit dat je terugvalt en geleerde vaardigheden niet inzet. Is ook voor een groot deel (eigenlijk wel het grootste) je eigen fout namelijk. Ik weet dat de hulpverlening niet fantastisch is en qua behandeling voor veel problematiek zijn ze er nog niet uit wat nu goed is, dat daar aandacht wordt besteed is hartstikke goed, maar toch... Hulpverlening is niet zaligmakend, je moet het altijd zelf doen. Als jij niet uit je behandeling hebt gehaald wat je nodig had, lijkt me de eerste vraag die je je moet stellen 'welke dingen heb ik dan niet goed aangepakt'.
Yana - Vrijdag 18 december 2009 10:32
Zag het al hier https://www.proud2bme.nl/index.php?action=feed&item=27§ion=9&article=1084

ben benieuwd...
wat vind jij er zelf van melanie, heb je alles al gezien?


Debbie - Vrijdag 18 december 2009 12:40
Nou ik vind dat heel kort door de bocht... elk mens is anders... en elke persoon gaat anders met situaties om, daarbij weten anderen ...buitenstaanders vaak maar een klein stukje van de achtergrond van meiden met problemen... of het nu ES is of dat het andere problemen zijn... of misschien samenloop van dingen... Maar denk niet dat het aan \'een buitenstaander\' is, om daarover te oordelen of te zeggen dat iemand het fout gedaan heeft... Dan is het altijd nog aan de persoon zelf omdat over zichzelf te zeggen of achteraf het misschien te denken... en dan nog kan je dat niet terugdraaien, het alleen maar weer meenemen in dat wat nog op je weg komt...
anoniem - Vrijdag 18 december 2009 13:18
het is heel belangrijk dat mensen met een eetstoornis weten wat ze te wachten staat. het is niet zo dat als je wordt opgenomen dat je dan 'zomaar' 'beter' wordt (dat is namelijk wat ik dacht toen ik werd opgenomen, voor boulimia). Het is een strijd die je zelf moet voeren. Een strijd waar degene met een eetstoornis open voor moet staan en ook de hulpverlening. Het werkt via twee kanten.

Want.. wat is het antwoord, op de beste hulpverlening? dit antwoord zal voor iedereen anders zijn. En mijn tip is, bedenk wat voor jou de beste hulpverlening is... want dat is misschien wel de grootste vraag.

mijn grootste frustratie bij mijzelf is nog wel óf ik het wel durf en óf ik het wel kan. hulp kun je leren accepteren, ook kun je je pijnpunten onder ogen zien, maar dit is een zeer lange weg.

desondanks neemt het niet weg dat ik schrik van het bovenstaande bericht. melanie en anderen, ik wens jullie het beste toe.
Melanie - Vrijdag 18 december 2009 13:28
Bedankt voor de goede reacties!!
Lotte - Vrijdag 18 december 2009 13:38
Ik vind het zeer goed dat er een 2e deel komt. Ga deze ook zeker weer kijken! Maar ook ik schrik wel van het bericht dat het (op die ene na) met jullie nog steeds niet goed gaat. Dat bewijst maar weer dat het erg zwaar is om hier uit te komen en uit te blijven.

Wens jullie allemaal veel sterkte!! Liefs Lotte
Sor - Vrijdag 18 december 2009 14:37
@ Debbie: dan begrijp je mijn reactie niet goed :)

Ik veroordeel mensen an sich absoluut niet, Melanie al helemaal niet want ik ken haar helemaal niet. Het is gewoon de toon van het stukje die ik moeilijk kan hebben. 'Ik viel terug na mijn behandeling en ze boden me toen niets, slechte hulpverlening' Dat vind ik gewoon niet eerlijk. Als je terugvalt betekent dat dat jij keuzes hebt gemaakt om bepaalde dingen die je in de kliniek wel deed, daarna niet meer te doen. Tuurlijk kan de behandeling zo zijn geweest dat je bepaalde problemen niet hebt kunnen aanpakken, maar dan nog ligt de verantwoordelijkheid van de terugval bij jou. En ik vind het gewoon jammer dat in deze documentaire (de beschrijving althans) en wat er over gezegd wordt daar niets over terug komt.

Maar nogmaals: ik val absoluut niemand aan, zeker Melanie niet want ik ken haar helemaal niet dus wie ben ik :)
Sanne - Vrijdag 18 december 2009 15:08
@sor

er staat niet dat er niets werd geboden. Iedere kliniek biedt, tenzij je helemaal niet in de omgeving woont of om bepaalde redenen vroegtijdig bent ontslagen, de mogelijkheid op nazorg.
-K. - Vrijdag 18 december 2009 16:15
Wow, ontzettend heftig zeg. Ik ga zekker weer kijken.

Liefs.
Melanie - Vrijdag 18 december 2009 18:06
@ Sor:

Ik snap je reactie hierop wel hoor, maar het gaat er meer om dat je wel naar een vervolg behandeling word gestuurd... Maar dat het daar ook niet goed gaat, en vervolgens net zoals bij mij naar huis wordt gestuurd en zo weer een terugval krijgt... En het gaat ook over het stukje dat veel meiden te vroeg weggestuurd worden uit de kliniek, waardoor ze ook sneller zullen terugvallen waar je dan eigenlijk helemaal niets aan kan doen, het overkomt je dan en je vraagd er dan ook niet echt om... omdat je er dan ook nog niet aan toe bent om het al alleen te gaan doen !!

Nogmaals, net als bij mij gaat het erom dat de nazorg van eetstoornissen nog niet zo heel erg goed zijn en dus nog wel flink verbeterd kunnen worden.. Zie de getallen wat die zeggen ook van de meiden uit de Documentaire, van alle meiden kan je niet zeggen dat het goed gaat.. dan is er toch wel iets mis met de (na)zorg van eetstoornissen.

Ojaaa en oordeel AJB niet te snel, de Documentaire is nog niet eens uitgezonden...

Nogmaals bedankt voor de reacties!!

Xxxx
Margriet - Vrijdag 18 december 2009 19:40
Jeetje wat heavy allemaal. Ben zeer benieuwd naar 't 2de deel.

Wat ik me wel afvroeg, een eetstoornis duurt vaak meer dan 4 jaar, dus dan is het toch wel logisch dat het na een half jaar nog niet goed gaat met die meisjes?

Ik lees dat je na de eetstoornistherapie naar een deeltijd-iets bent gegaan. Kon je niet terug naar die eerdere therapie dan voor je eetstoornis, nu het niet goed gaat?

nou, spannend allemaal hoor. Succes in ieder geval,
Groetjes,
Margriet
Sor - Vrijdag 18 december 2009 19:50
Even als laatste: nogmaals, ik oordeel niet. Ik zeg alleen wat me opviel in het geschreven stukje, that's all :)
Melanie - Vrijdag 18 december 2009 19:56
Jaaa snap het ook wel..,

Maar wilde het ook ff in het geheel zeggen,
voordat er teveel geoordeeld gaat worden!

@ Margriet:
Nee ben daar niet meer terug naar gegaan, wilde ook geen opname of wat dan ook meer, dus heb ik nu gekozen voor Human Concern!

Thanksssss!
Cioccolata - Vrijdag 18 december 2009 22:56
Ik kan nog steeds zo blijven schrkken van hoe slecht de hulp is, hoewel ik er zelf ook genoeg ervaring mee heb. Goed dat er een vervolg komt, ik hoop dat dit eindelijk de ogen zal openen!

Succes Melanie alvast met kerst en alle andere dingen!

x
F - Zaterdag 19 december 2009 00:59
Goed dat er een vervolg komt, want inderdaad de realiteit is helaas dat het terugval percentage erg hoog is.

Maar eerlijk gezegd denk ik dat de hulpverlening vaak kijkt naar wat het beste is voor de client. Dus om de zorg voor eetstoornissen slecht te noemen lijkt me wat te sterk geformuleerd. Het is nu eenmaal een probleem waar relatief gezien nog niet heel lang zorg voor geboden wordt en de hulpverlening blijft zich op dit gebied ontwikkelen en zoeken naar de beste methodes. Qua vervolg na een intensieve es-behandeling verschilt het natuurlijk per persoon. Soms zal het niet een behandeling zijn die per definitie gericht is op de eetstoornis maar op bijvoorbeeld persoonlijkheidsproblematiek omdat dat meer op de voorgrond is komen te staan. Dat iemand dan teruggrijpt naar bekend destructief gedrag omdat dat veilig is (wat overigens natuurlijk heel logisch is) valt denk ik zeker niet altijd volledig aan de hulpverlening te wijten. Er komt altijd een punt dat je het zelf zal moeten gaan doen qua es. En dat is lastig en natuurlijk loopt het vaak mis, maar om dat volledig bij de hulpverlening te leggen lijkt me niet oké. Ik denk dat het altijd de bedoeling is dat het welzijn van de client voorop staat en soms lopen er dingen spaak in dat contact wat aan beide partijen zou kunnen liggen. Net als in iedere andere beroepsgroep worden er fouten gemaakt want het zijn mensen die werken met mensen... maar ik ga er wel van uit dat de intenties altijd goed zijn. Maar met feedback en ideeen over hoe dingen beter zouden kunnen is uiteraard niets mis.

Ben erg benieuwd naar het vervolg van de documentaire.
Eric - Vrijdag 25 december 2009 11:57
Eerst maar eens de docu bekijken. Benieuwd naar de politieke reacties en daden...
Liefs!
Tamar - Zondag 27 december 2009 23:00
Ik ben het met Sor eens moet ik bekennen. Als het op een gegeven moment niet goed met iemand gaat (en blijft gaan) is dat niet alleen te wijten aan een mogelijke slechte hulpverlening, maar ligt er ook iets bij de client zelf. Is diegene écht gemotiveerd, doet diegene er écht alles aan om het beter te laten gaan (eetlijst blijven volgen bijv. ook al voelt het erg rot), of laat diegene het een beetje verslappen, vindt diegene het 'al gauw best'/gooit diegene er gauw het bijltje bij neer ? Als je je eetstoornis nog niet overwonnen hebt is het vrij 'makkelijk' om 'in de slachtofferrol' te kruipen en erin te blijven hangen wanneer het even niet goed gaat namelijk, dat is ook de eetstoornis (waarmee ik niet zeg dat iemand hier specifiek dat doet, ik doel op het algemeen). Of dat dan enkel aan een 'slechte' hulpverlening te wijten is ? Hulpverlening kan je vaardigheden aanbieden, maar je moet het uiteindelijk toch zélf doen, dat is de laatste en tevens moeilijkste stap.

Ik ben benieuwd naar de documentaire !
Melanie - Donderdag 7 januari 2010 11:24
Dankjewell !! (L)
just pink - Zondag 17 januari 2010 19:22
Woow,
ik heb zoveel respect voor jou, je bent zo ver gekomen,...
Ik sta pas aan het begin van alles en hoop alleen maar dat ik ooit zo ver kom!
Heel veel respect voor jou en je bent het meer dan waard.

xx