Taboe op acne doorbreken
Ik vond puistjes in de puberteit vre-se-lijk. Voor mijn gevoel stond mijn hele gezicht vol. Op mijn wangen kreeg ik vaak wat grotere, pijnlijke ontstekingen. Sommige hebben zelfs kleine littekentjes achtergelaten. In mijn hoofd waren mijn puistjes een heel groot probleem. Anderen vonden het wel meevallen. Ik keek in die tijd ontzettend kritisch naar mezelf en vergrootte mijn onzekerheden enorm uit. Ik wilde alles doen om die puistjes te laten verdwijnen. Maar waarom eigenlijk? Puistjes zijn heel menselijk en je kan er meestal niets aan doen. Waarom zou ik me dan daarvoor schamen?
Zelf stoor ik me nooit aan de puistjes van een ander. Het valt me meestal niet eens zo op. Toch zijn er tijden geweest dat ik zelf urenlang voor de spiegel stond om mijn huid te inspecteren. Ik vond mijn huid lelijk, bobbelig en vet. Ik pulkte er veel aan en probeerde allerlei producten uit die geen van allen hielpen. Op een gegeven vond ik het zo erg worden dat ik zelfs naar een dermatoloog ben geweest. Die was overigens niet zo onder de indruk van mijn 'slechte huid'. Het waren lange onzekere jaren waarin ik veel verdriet heb gehad om mijn puistjes.
Nu vind ik het alleen maar jammer dat ik me zo lang heb geschaamd voor mijn huid toen ik veel puistjes had. Verspilde tijd en tranen. Ik kon er niets aan doen, zo was het nou eenmaal gewoon. Ik was bang dat anderen me lelijk zouden vinden en dat was eigenlijk het probleem! Bovendien dacht ik dat ik gelukkiger zou zijn als ik een egale huid zou hebben. Allemaal niet waar, cliché gezegd komt geluk van binnenuit. Je eigenwaarde zou nooit af mogen hangen aan externe omstandigheden, zoals je huid.
Op internet kwam ik het project ‘Epidermis’ tegen, van de Londense fotografe Sophie Harris-Taylor. Zij kreeg vroeger zelf te maken met acne en probeert nu met een fotoreeks het taboe rondom huidaandoeningen te doorbreken. Op deze manier wil ze een realistisch beeld van schoonheid creëren waar vrouwen zich aan op kunnen trekken. Haar foto’s tonen vrouwen zonder make-up, die zich niet schamen voor hun imperfecties.
Ik vind het een mooi initiatief van Sophie Harris-Tayler. Haar project laat ziet dat het beeld wat in de media geschetst wordt van perfecte vrouwen helemaal niet overeenkomt met de werkelijkheid. We zouden onszelf nooit moeten hoeven schamen voor ons uiterlijk. We zijn goed genoeg.
Bronnen: Sophie Harris-Tayler, Instagram, hln, pexels
Schaam jij je voor je huid?
Gerelateerde blogposts
5
Reacties
Toch betekent het wel dat je huid in een slechte conditie is en vooral bij volwassen vrouwen heeft dit meestal te maken met een hormonale disbalans.
Het is dan juist heel belangrijk om het probleem in de kern aan te pakken.
Dus geen anticonceptiepil of andere slechte rommel die je van de dermatoloog krijgt en die je hele hormoonhuishouding om zeep helpt.
Dat is alleen symptoombestrijding en als je er weer mee stopt, komt het keihard terug.
Zelf ben ik vorig jaar naar een homeopaat gegaan omdat ik op 18-jarige leeftijd opeens last kreeg van hormonale acne.
Nu is het bijna helemaal weg en dat heeft mijn lichaam -met ondersteuning van een homeopathisch middel - zelf gedaan!
Super blij mee dat ik naar de homeopaat ben gegaan.
Het is toch je gezicht en acne is ontsierend en het doet ook nog eens pijn!
Ik raad iedereen met (hormonale) acne dit aan!
Veel beter dan die vreselijke pil met bijwerkingen en uiteindelijk alleen maar symptoombestrijding!
Ik ben het met je eens, en ik zou graag willen aanvullen. Eén van de mogelijke oorzaken is inderdaad een hormonale disbalans, maar er zijn er meer:
- Slechte vertering van voedsel: kijk eens naar de conditie van darmen, alvleesklier, maagzuur. Dit kan ook in verband staan met allergieën, intoleranties, slechte darmflora, maar ook gewoon te veel ongezond eten. En ja, ik weet dat hier gezegd wordt dat slechte voeding niet bestaat (alleen verkeerde hoeveelheden), maar realiseer je dat voeding zo gezond is als je het kunt verteren.
- Overbelaste lever (staat vaak wel in verbinding met hormonale disbalans en slechte vertering) en slechte ontgifting. Het is simpel: de huid is een ontgiftingsorgaan, na lever en nieren, die via darmen en blaas afval afscheiden. Als lever en/of nieren het niet meer aankunnen, zoekt het via de huid een uitweg (zweten is een bekendere vorm, maar talg bevat ook afvalstoffen).
Schaamte voor acné is niet nodig, maar het is een signaal van je lichaam dat er iets uit balans is. Een gezond en opgeruimd lichaam geeft geen acné. Ondanks dat een beetje disbalans in de puberteit (waadoor jeugdpuistjes ontstaan) gebruikelijk is, hoort dat als volwassene zeker opgelost te zijn. Zo niet, heeft iets in je lijf het moeilijk.