Toename ADHD door marketing
Het aantal ADHD diagnoses is enorm gestegen ten opzichte van vijf jaar geleden. Dit is iets wat je wellicht ook wel gemerkt hebt in je omgeving. Steeds meer mensen komen naar buiten met deze diagnose. Onderzoek in verschillende landen toont aan dat dit meer een economische en culturele ding is dan iets medisch, 'Het is te wijten aan marketing, niet aan geneeskunde'. Het onderzoek laat 5 trends zien die bijdragen aan deze ontwikkelingen.
De diagnose ADHD en het voorschrijven van medicatie stijgt nog steeds als we terugkijken naar 5 jaar geleden. Na onderzoek van de groei van ADHD in het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Italië, Duitsland en Brazilië, concludeerde de onderzoekers dat er vijf trends zijn die bijdragen aan deze groei.
De onderzoekers wijten de stijging bijvoorbeeld aan het lobbyen van farmaceutische bedrijven die sommige landen aansporen om stimulerende middelen als Ritalin, het bekendste medicijn dat wordt voorgeschreven bij ADHD, in te zetten bij de behandeling. Andere behandelingen, zoals therapieën worden hierdoor naar de achtergrond geschoven. Meer psychiaters en psychologen gaan uit van de DSM standaarden, waardoor er een lagere drempel is voor de diagnose ADHD. Ook is er een stijging in de steungroepen voor deze aandoening en vaak werken die nauw samen met de farmaceutische bedrijven die de behandeling met geneesmiddelen bevorderen.
Het internet speelt volgens de onderzoekers ook een belangrijke rol in de stijging van deze diagnose. Dat is misschien ook geen vreemde bevinding. Tegenwoordig kunnen wij heel gemakkelijk informatie op zoeken over alles. Je hoeft maar te googlen op termen als 'onoplettendheid', 'hyperactiviteit' of 'impulsiviteit' en de diagnose verschijnt in de duizenden hits. Iedereen kan dus heel makkelijk zelf informatie opzoeken over ADHD, de symptomen, behandelmogelijkheden etc. Zelfdiagnose is in deze tijd niet meer vreemd.
Er zijn veel meningsverschillen ontstaan in de afgelopen jaren. Sommige gezondheidsprofessionals hebben hun zorgen geuit rondom de diagnostisering van een dergelijk cluster van symptomen als overkoepelende ziekte. De angst bestaat dat we normaal menselijk gedrag medicaliseren. In de krant en op websites staan soms vragen die aanzetten tot het gebruik van ADHD medicatie. Bijvoorbeeld: "Kunt u zich ook moeilijk concentreren?", "ben je vaak onrustig", "ben je thuis en op het werk ongeorganiseerd?" etc. De checklists laten niet goed zien wanneer er sprake is van normaal menselijk gedrag en wanneer er sprake is van een ziekte.
De onderzoekers zeiden dat in het Verenigd Koninkrijk de diagnose van ADHD bij kinderen van schoolgaande leeftijd groeide van minder dan één procent in de jaren 1990 tot ongeveer vijf procent op dit moment. In Duitsland is het voorschrijven van ADHD medicijnen gestegen van 10 miljoen in 1998 naar 53 miljoen in 2008. In Frankrijk en Italië is de groei minder snel gegaan, mede door de meer restrictieve farmaceutische drug wetten in deze landen. Wel lijken zij nu ook gemakkelijker te worden met het voorschrijven van deze medicijnen.
Professor Conrad uit zijn bezorgdheid over de opkomst van het voorschrijven van medicatie in de behandeling van ADHD, waarvan hij gelooft dat dit sociaal kan worden geconstrueerd. 'Noem het een economische en culturele plaag, maar niet per se een medische.'
Bron: dailymail.co.uk
Gerelateerde blogposts
Reacties
In mijn tijd (jaren 80, 90) moest je je gewoon 'niet aanstellen', 'een keer opletten' en was er niemand die aandacht had voor de achterliggende problemen. Je had geen probleem, je bent het probleem (Ongeconcentreerd te impulsief, ongemotiveerd, gooit er met de pet naar, ze heeft gewoon geen discipline etc....Heb het allemaal wel een keer gehoord).
Enfin, na zoveel jaar kan ik wel zeggen dat ik de meeste schade heb opgelopen door alle kleinerende opmerking van leerkrachten, ouders, enz. die niet wilde zien dat ik ADHD had/heb.
Maar ik ben het eens met @Ankie die laatste opmerking is voor mensen die écht adhd hebben best wel hard.
En als je echt adhd hebt dan heb je daar behoorlijk veel last van.
Dat heb ik zelf namelijk ook. Ik denk wel dat ze te snel de diagnose adhd stellen, sommige kinderen zijn gewoon ietsjes drukker dan andere kinderen. Daar is toch niks mis mee?
Ik vind het wel lastig om te lezen dat hier nu steeds weer heisa over is :/
Laat me eens raden: Waarschijnlijk raak je compleet buiten zinnen zodra iemand maar in (in jouw verbeelding) een verkeerde opmerking maakt over jouw eetstoornis of wat je eet, hoe je eruit ziet?
Maar ondertussen voel je je 'oh zo geweldig' om anderen (met andere stoornissen) te veroordelen? Maar je verwacht wel dat iedereen begripvol is als het om eten gaat?
Wel merk ik dat tegenwoordig zo'n beetje de helft van mijn school 'ADHD' lijkt te hebben. Er zullen zeker mensen tussen zitten die er echt last van hebben, maar ik denk zeker dat er veels te snel een diagnose ADHD word gegeven.
Misschien moet je zelf niet zo snel oordelen en je niet zo snel aangevallen voelen
Ik snap heel goed dat het voor mensen die echt veel last hebben van ADHD heel vervelend kan zijn als het pas laat gediagnosticeerd wordt maar daarmee kan het probleem op landelijk of wereldniveau nog wel bestaan. Natuurlijk speelt het mee dat het nu pas ontdekt of beschreven is en dus nu pas herkend wordt. Maar dat neemt niet weg dat best veel mensen die een beetje ongeconcentreerd zijn al snel een stempel met ADHD krijgen. Dat gaat dus niet over jullie, dus laat het langs je heengaan :)
In de jaren 80/90 was het echt niet perse hoe jij het beschrijft. Jammer dat jij het op die manier hebt meegemaakt.
Maar mijn broer heeft juist hele goede begeleiding gehad, en de gewone basisschool waar we heen gingen hebben zolang mogelijk geprobeerd om hem op de school te houden, maar dat ging op den duur niet meer in een klas van 35 kids. Hij is toen naar speciaal onderwijs geweest, en kreeg alle geduld en respect.
Even over het artikel, je hoort tegenwoordig wel erg vaak ad(h)d, en ik denk inderdaad dat er tegenwoordig nogal snel een stempel op wordt geplakt. Ik denk ook dat dit deels aan voedingsmiddelen ligt, ik zie onwijs kleine kinderen aan de cola.. Niet gek dat ze dan bijvoorbeeld druk, ongeconcentreerd worden
En daarbij is het het in NL haast onmogelijk om hulp te krijgen als je geen diagnose hebt, ook al zo raar.
Tot de man met de hamer op een dag op de hoek stond en ik instortte. Probeerde meteen weet terug te komen en m'n werk te doen, maar daardoor kwam ik zelf onderaan het lijstje te staan en mijn huishouden was een chaos.
Tot iemand zei 'doe eens een test'. En bleek het ad(h)d te zijn. Ik vond het een vervelende diagnose, maar hij klopt wel. Ik ben gestart met reguliere behandelingen en later met medicijnen. Ik ben het daarom niet met je eens dat het iets cultureels is en niets medisch, want het is wel degelijk vastgelegd door medici en niet door mijn medische zelf. En niet iedereen krijgt medicijnen, want het werkt niet bij iedereen. Maar goed de meningen zullen hierover blijven verschillen. No doubt about that
Echt de moeite om te zien! Brandpunt 19 oktober, te zien op uitzending gemist.
Natuurlijk is adhd geen excuus om je op een bepaalde manier te mogen gedragen, maar wel een verklaring waarom bepaalde zaken lastiger zijn.
ik hoop dat de nadruk door de media ook een keer daarop wordt gelegd. Zou denk ik voor een hoop begrip zorgen.