Met je problemen op Social Media
Op Instagram kwam ik de afgelopen dagen onder #EndTheStigma verschillende collages tegen van veelal jonge vrouwen. In de collages zag ik meestal een foto van de persoon zelf, omringd met verschillende afbeeldingen met teksten over psychische stoornissen, zoals 'Ik heb een eetstoornis,' 'ik ben gepest' of 'medicijnen hebben mijn leven gered.' Ik vroeg me af waar deze afbeeldingen precies vandaan kwamen en zocht er meer informatie over op. Het bleek te gaan om een campagne om psychische problemen en onzichtbare aandoeningen bespreekbaar te maken.
De 28-jarige Kat Selwyn Layton uit de Verenigde Staten is namelijk kort geleden gestart met het maken van de afbeeldingen. Zelf werd Layton op haar 19e gediagnosticeerd met een bipolaire stoornis. Ze worstelde lange tijd met alle stigma's waar ze hierdoor mee te maken kreeg en vond het daarom belangrijk om iets bij te dragen aan het verminderen van die stigma's en de schaamte rondom psychische problemen en andere onzichtbare aandoeningen.
Layton maakte op 30 december daarom een handjevol afbeeldingen waarmee mensen die kampen met psychische problemen zich konden uiten. Ze verspreidde die op Twitter, Facebook en Instagram in de hoop anderen het gevoel te geven dat zij niet alleen zijn. Ook hoopt ze dat de afbeeldingen zorgen voor een gesprek en dat het helpt om psychische stoornissen en andere onzichtbare aandoeningen bespreekbaar te maken.
In eerste instantie was Layton's verwachting dat anderen de afbeeldingen misschien zouden gebruiken als profielfoto of dat de afbeeldingen simpelweg een paar keer gedeeld zouden worden. Dat laatste gebeurde zeker, inmiddels zijn de afbeeldingen namelijk al meer dan 37.000 keer gedeeld. Ook is er een aparte Facebook-pagina aangemaakt, waar mensen afbeeldingen kunnen downloaden die passen bij hun situatie. De pagina had binnen een paar dagen al meer dan 15.000 likes.
Zoals ik in de inleiding al zei, maken veel mensen collages met behulp van de afbeeldingen en een persoonlijke foto. Op Instagram zijn er inmiddels duizenden te vinden. Hieronder zie je er een aantal, die te vinden zijn onder #EndTheStigma, #1in5 en #YouAreNotAlone. Mocht je zelf ook zo'n collage willen maken, dan kun je simpelweg een aantal afbeeldingen van de Facebookpagina halen en hier met een app iets van maken dat bij jou past.
Wat vind jij van deze campagne?
Gerelateerde blogposts
42
Reacties
Zelf heb ik ook 2 diagnoses gehad (die nu weg zijn), en ik denk dat dit ook soms wel eens een soort aangeleerde hulpeloosheid tot gevolg had.
Volgens mij zijn er ook studies over geweeest onlangs.. zou hier wel eens een artikel over willen zien eigenlijk
Nee ik zou mezelf zo iig dus niet willen profileren ;) voelt ook als een manier om te laten zien dat je echt anders bent dan anderen.. voor mij dan..
Het is NIET:
Omdat ik ADD heb, kan ik mij concentreren
Omdat ik borderline heb, heb ik stemmingswisseling
Omdat ik dyscalculie heb, kan ik niet rekenen
Maar de reden dat je een 'etiket' hebt gekregen, is voor het ontvangen van de juiste hulp, het is een medische term. Niet iets waar je je bij neer moet leggen. En het is andersom.
Omdat jij je slecht kan concentreren, heb jij het label ADD gekregen
Omdat jij stemmingswisselingen hebt, voldoe je aan een kenmerken van borderline
Omdat jij rekenen lastig vindt, wordt dit omschreven als dyscalculie.
Het is puur voor hulp!! Het zegt niks over wie jij bent.
laat dat maar weer duidelijk zijn.
Maar ik begrijp niet goed hoe dit helpen kan. Je weet toch al dat je niet de enige bent en er zijn al zo veel hulpsites en forums voor alle soorten en maten problemen.
Niemand ziet het hebben van zoveel mogelijk 'labeltjes' als het winnen van een wedstrijd, ze komen uit voor de dingen die hun leven moeilijk maken.
Ik heb boulimia, ik had morbide obesitas, ik ben gepest, ik heb chronische depressie, ik heb agorafobie, ik heb trauma's EN ik ben herstellende. Dat is allemaal echt waar en maakt mijn leven nog altijd een uitdaging, dat mag best benoemd worden. Dus zeker: #Endthestigma. Probeer nooit andermans struggles te ondermijnen of ze het zwijgen op te leggen.
Ik had het beter gevonden als ze het zonder diagnoses hadden gedaan, maar met hetzelfde idee. Zoals dat programma 'over de streep' toen, Meer als in "ik word bang in grote groepen mensen" "ik vind mezelf te dik" (met of zonder eetstoornis) "ik voel me vaak eenzaam" etc. Dat creeert ook meer een band onder mensen denk ik, diagnose of niet...