1 op de 4 jongeren beschadigt zichzelf

 

Een op de vier Nederlandse en Vlaamse jongeren beschadigt zichzelf weleens opzettelijk. Dat blijkt uit een recent onderzoek van de KU Leuven. Het onderzoek werd gedaan onder ruim 1000 Vlaamse en Nederlandse jongeren tussen de 12 en 19 jaar. Zelfbeschadiging wordt hier gedefineerd als 'sociaal onacceptabel gedrag waarbij een fysiek letsel opzettelijk en op een directe manier wordt toegebracht zonder een aanwezige intentie tot zelfdoding'.

"Het zijn alarmerende, maar geen uitzonderlijke cijfers. Mensen verwonden zichzelf vaak om met negatieve gevoelens of stress om te gaan. Het kan ook worden gedaan om een gevoel van controle te ervaren, te ontsnappen aan eisen uit de omgeving of om aandacht te krijgen.", aldus klinisch psycholoog Glenn Kiekens.

zelfbeschadiging

Voor het onderzoek dat werd gedaan in samenwerking met de Universiteit van Nijmegen, werden 1013 Vlaamse en Nederlandse jongeren tussen 12 en 19 jaar ondervraagd. Bijna 1 op de 4 van deze jongeren geeft aan zichzelf weleens opzettelijk pijn te hebben gedaan. Internationaal worden dezelfde soort cijfers gerapporteerd, wat dit geen uitzonderlijk aantal maakt. Jongens en meisjes beschadigden zichzelf ongeveer evenveel, enkel de methode verschilt. Bij de jongens zag je dat zij vaker dan meisjes met hun hoofd bonkten als manier om zichzelf pijn te doen.

Uit het onderzoek blijkt verder dat de jongeren zichzelf vooral beschadigen om te dealen met negatieve gevoelens en/of stress. Ook wordt het gedaan om een gevoel van controle te krijgen, te ontsnappen aan eisen van de maatschappij en als manier om aandacht te krijgen. Dit maakt dat het zelfbeschadigende gedrag op de korte termijn dus voelt als nuttig, terwijl het op middellange termijn zorgt voor negatieve gevoelens en schaamte. Deze negatieve gevoelens kunnen er weer voor zorgen dat iemand zichzelf beschadigt. Zo komt deze terecht in een negatieve spiraal.

Er is uit onderzoek nog niet veel bekend over de gevolgen op de lange termijn, waaronder de invloed op het sociale leven, schoolprestaties en psychische gezondheid. Er bestaat een link tussen zelfbeschadiging en suïcidaal gedrag, maar of dit op de lange termijn ook later daadwerkelijk zorgt voor een verhoogd risico op suïcide, moet verder onderzocht worden. Op Proud2Bme kan je in diverse blogs, waaronder 'Snijden om niet te hoeven voelen', wel lezen dat op de lange termijn het ook nog kan zorgen voor veel schaamte, zeker als er sprake is van blijvende, zichtbare littekens.

"Je wilt niet ieder moment van een nieuwe positieve dag geconfronteerd worden met een negatief verleden. Je wilt niet als je naar de huisarts gaat je hoeven schamen omdat hij ook wel ziet hoe je aan al die littekens komt. Je wilt niet met een kleintje in je buik naar de gynaecoloog gaan en daar de blik van hem zien terwijl je met benen vol littekens naar de stoel loopt. Je wilt niet onzeker met je grote liefde naar bed gaan en je hoeven schamen voor alle littekens op je lichaam. Je wilt niet op het strand lopen en horen dat kinderen aan hun moeder vragen waar jij last van hebt. Je wilt niet op je trouwdag een jurk met lange mouwen hoeven dragen. Je wilt niet in de zomer dag in dag uit geconfronteerd worden met je verleden... je wilt dit niet. Echt niet."

In de meeste gevallen wordt gestart met zelfbeschadiging in de puberteit. Volgens het onderzoek gaf meer dan de helft aan zichzelf voor het eerst te hebben beschadigd tussen de leeftijd van 12 en 15 jaar. De oorzaak van dit gedrag bestaat meerstal uit meerdere factoren. Er is veelal niet maar één oorzaak. Risicofactoren zijn bijvoorbeeld verwaarlozing, misbruik, moeilijkheden in seksuele oriëntatie, gepest worden, scheiding van de ouders, etc.

Risicofactoren die meer persoonsgeboden zijn, zijn volgens het onderzoek: een grotere neiging hebben om negatieve emoties te ervaren en zichzelf meer terughoudend en angstig opstellen. Daarnaast scoren jongeren die zichzelf verwonden lager op persoonlijkheidstrekken zoals optimisme, vriendelijkheid en gewetensvolheid. Verder ervaren ze hun leven meer onvoorspelbaar en oncontroleerbaar, waardoor ze meer stress hebben dan leeftijdsgenoten zonder dergelijk gedrag. Tenslotte blijken jongeren met zelfverwondend gedrag anders om te gaan met stressvolle gebeurtenissen in hun leven. Ze gaan minder op zoek naar sociale steun en reageren eerder depressief dan jongeren zonder zelfverwondend gedrag.

Meer onderzoek is belangrijk om de preventie en behandeling van zelfbeschadigend gedrag te verbeteren.

Bron: ggznieuws.nl & telegraaf.nl

 

Gerelateerde blogposts

07
OKT
Het spijt me
29

Reacties

*** - Maandag 6 oktober 2014 13:22
Lijkt me idd geen verrassend hoog cijfer als je er rekening mee houdt dat bij die 1/4 alle mensen meegerekend zijn die ooit zichzelf hebben beschadigd, ook al was dit slechts eenmalig. Maar ik hoop wel dat ze hier iets mee gaan doen en inspelen op de oorzaken van zelfbeschadigend gedrag.
Crannberries - Maandag 6 oktober 2014 15:16
ik vind dit cijfer juist wel heel erg hoog! eenmalig of niet... Het is heel veel !!! 1 op de 4 is dus zo ongelukkig dat ze zichzelf ooit pijn doen.. :(
xxJustMexx - Maandag 6 oktober 2014 15:52
1 op de 4 die zichzelf beschadigen of hebben beschadigd, daarmee vallen dus ook de jongeren die zich maar bijvoorbeeld iets van 1x hebben beschadigd. Ik vind persoonlijk 1 op de 4 nog niet extreem veel.
M. - Maandag 6 oktober 2014 15:53
Apart artikel. Vind het stukje van die scores op persoonlijkheidstrekken van mensen die zich verwonden t.o.v. mensen die dat niet doen nogal hard/kan me er niet in vinden. Minder vriendelijk? Minder gewetensvol? Misschien naar zichzelf toe ja, maar uit mijn persoonlijke ervaring moet ik eerder zeggen dat het bij mij is begonnen omdat ik juist té vriendelijk en gewetensvol was naar anderen toe. Misschien ben ik dan ook een uitzondering. Maar het lijkt me stug.
ano - Maandag 6 oktober 2014 15:56
ik ben het helemaal eens met de reactie van M.
ano - Maandag 6 oktober 2014 15:58
en het doen om aandacht vragen is niet altijd waar, ja je hebt er zeker die het doen om aandacht te vragen, maar ik helemaal niet, ben altijd als de dood dat iemand het zal zien. ik maak me altijd zorgen over wat ik zal doen moest ik ooit geopereerd moeten worden, want ja de dokters zullen het dan zien.
heb ook al 4 jaar geen korte mouwen meer gedragen, hoe warm het ook is...
One Desire - Maandag 6 oktober 2014 16:33
Het schuingedrukte stukje laat al die redenen zien waarom ik er zo'n spijt van heb. Toch kon ik vroeger niet anders. Ik heb nog steeds de neiging elke dag. Maar kan mij redelijk inhouden. Wel krab ik mijn hoofdhuid open. Een aantal littekens op mijn benen blijven dik en rood en hebben een steriele ontsteking. Maar ik durf er niet mee naar de huisarts omdat ik gewoon geen zin heb om mezelf te verantwoorden. Ik schaam me teveel daarvoor en wil liever niet in de aandacht staan.

Maar ik heb veel moeite met de littekens op mijn armen en mijn bovenbenen. Als ik moet bloedprikken bijvoorbeeld geeft het toch vreemde blikken waarbij ik bang ben voor vooroordelen en veroordeling. Het had niets met aandachttrekkerij te maken. Het was voor mij de enige manier om om te gaan met mijn innerlijke pijn, door dat te vertalen naar lichamelijke pijn, of te straffen, of er zelf controle over te hebben; daar kon ik in ieder geval iets mee. Met alles in mijn innerlijk niet.

Maar het heeft verstrekkende en blijvende gevolgen, waarbij je altijd met vooroordelen te maken zult krijgen. En dat is erg jammer.
minniemouse - Maandag 6 oktober 2014 17:34
heeij , ik vind dit zeer schrijnende cijfers .
ik heb dat 3 jaar gedaan . en ik dacht dat er nu al minder jonge girls en boys dat deden . maar blijkbaar toch niet . ik hoop echt dat ze er iets gaan aan doen .
want niemand maar dan ook niemand verdient zo een leventje .
maar wat ik het ergste vind aan zelfverwonding dat mensen denken dat mensen dat doen voor de aandacht . terwijl dat niet zo is .
ik hoop echt dat er iets aan gedaan word .
liefs
minniemouse - Maandag 6 oktober 2014 17:37
en de reactie van M. vind ik goed . want toen ik dit hoorde op de radio . moest ik even slikken . ik vind het zeer schrijnende cijfers . maar ik vind in de plaats van cijfers moeten ze zorgen dat deze mensen hulp krijgen .
Ik - Maandag 6 oktober 2014 18:19
Ja en ik snijd mezelf elke dag.
marleen - Maandag 6 oktober 2014 18:58
ik vind het precies toch ergens 'gevaarlijk' om zo'n alarmerende cijfers naar buiten te brengen, zeker als het idd ook eenmalige dingen omvat...
moest ik dit artikel 20 jaar geleden gelezen hebben (ik ben nu 32) dan had ik waarschijnlijk gedacht 'oh zo vreemd is dat dus niet, ik stel me alleen maar aan als ik daarover begin tegen anderen' en dan zou ik dus ook geen hulp hebben durven vragen..
Maanmeisje - Maandag 6 oktober 2014 19:41
Ook volwassenen kunnen zichzelf beschadigen. Volgens mij wordt het best vaak gezien als iets wat vooral voorkomt onder jongeren. 'Toevallig' heb ik vandaag bij de post een boek gekregen dat ik door Proud heb gewonnen over een meisje dat zichzelf beschadigt. Naar onderwerp, maar ik ben zó blij met het boek! Ik blijf het zeggen :-). Thanks!
Nicole - Maandag 6 oktober 2014 22:26
Hier komt vanavond op RTL latenight een item over
Anoniem - Maandag 6 oktober 2014 23:31
Wat M zegt ben ik het ook helemaal mee eens, vind dit best pijnlijk overkomen. Ik hoor juist altijd van mensen dat ik zo vriendelijk overkom..

Ik beschadig mij al jaren niet meer, mis het nog wel steeds, helaas. Maar dat ik er littekens aan over hou weerhoudt mij er wel van. Ik heb overal littekens maar pas mijn kleding er niet meer op aan. Ik zal ze de rest van mijn leven hebben tot mijn spijt, maar ik kan daar nu niks meer aan veranderen behalve dat ik mezelf daardoor niet meer laat beperken. Daarbij heeft het mij inderdaad wel geholpen ik zal eerlijk gezegd niet weten hoe ik die tijd anders door gekomen was. Dus het is dubbel, ik baal ervan maar het heeft me uiteindelijk wel gebracht naar waar ik nu sta.

De cijfers verbazen mij eerlijk gezegd niet heel erg, ik ken heel veel mensen die het bijvoorbeeld een keer hebben gedaan, de meeste gewoon uit pure nieuwschierigheid.
Nina - Dinsdag 7 oktober 2014 09:32
Ik dacht altijd dat ik de enige was, maar dat valt dus reuze mee. Zal wel gewoon komen omdat er een taboe op ligt. Ik vind 1 op de 4 echt veel.