Toename eetstoornis NAO
Het aantal mensen met een eetstoornis groeit in Engeland ieder jaar. Niet het aantal mensen met anorexia en boulimia groeit, maar er is een stijging te zien bij het aantal mensen met eetstoornis Niet Anderszins Omschreven. Dit wijst een onderzoek dat recent online gepubliceerd werd in BMJ Open uit. Eetstoornis NAO is een combinatie of onvolledige diagnose van Anorexia of Boulimia.
Er bestaan slechts weinig onderzoeken waarin het aantal nieuwe gevallen met een eetstoornis als anorexia, boulimia en eetstoornis NAO in de eerstelijns hulp gedurende een periode van 10 jaar wordt onderzocht, om te zien hoe de dit aantal is veranderend en op welke leeftijd de diagnose het meest wordt verkregen. Eetstoornissen hebben het hoogste sterftecijfer van alle psychische ziektes. De resultaten van dit onderzoek zijn dan ook belangrijk om eerder een diagnose te kunnen stellen en te weten waar op gelet moet worden.
De onderzoekers gebruikten gegevens van de General Practice Database die anonieme gegevens verstrekt van 5% van de Britse bevolking. Ze keken naar alle nieuwe gevallen waarbij een eetstoornis gediagnosticeerd werd tussen 2000 en 2009. Uit deze informatie kwamen 9072 gevallen waarbij sprake was van een eetstoornis.
Uit deze gegevens bleek dat er sprake was van een stijging van mensen met een eetstoornis NAO. In 2000 waren er 32,3 nieuwe mensen met een eetstoornis per 100.000 mensen van de bevolking. Deze mensen waren tussen de 10 en 49 jaar oud. In 2009 was er heel duidelijk een stijging te zien. Er waren toen 37,2 nieuwe gevallen bij gekomen, wat dus een stijging betekende van 4,9 per 100.000 mensen.
Toch was duidelijk dat er geen stijging was onder het aantal mensen met boulimia of anorexia. Deze aantallen waren redelijk gelijk gebleven. Eetstoornis Niet Anderszins Omschreven was daarentegen wel gestegen. Het voorkomen van deze eetstoornis is minder goed onderzocht en ook onderzoek hiernaar is met de huidige gegevens lastig. Dit komt bijvoorbeeld omdat mensen met anorexia of boulimia vaker te maken krijgen met een ziekenhuis of arts, waar de gegevens worden vastgelegd. Toch komt eetstoornis NAO veel vaker voor dan de bekendere vormen anorexia en boulimia.
Het onderzoek wees ook uit dat de meeste nieuwe diagnoses gesteld werden in de tienerjaren. Bij meisjes tussen de 15-19 jaar en bij jongens tussen de 10-14 jaar. Twee op de 1000 meisjes in deze leeftijdscategorie heeft de kans een eetstoornis te krijgen.
Schrijvers van dit onderzoek zeggen dat een eetstoornis, na een depressie, waarschijnlijk de nieuwste meest voorkomende psychische ziekte is onder adolescente meisjes. In 2009 kwam een depressie voor bij 11,9 op de 1000 meisjes.
Bij meisjes van 10-19 jaar zijn er negen keer zoveel gevallen van een eetstoornis als gevallen van diabetes, werd als vergelijking gegeven. 1,2 op de 1000 inwoners heeft te maken met een eetstoornis, waarvan het grootste deel van de gediagnosticeerden vrouw is en de diagnose eetstoornis NAO krijgt.
Foto's: Weheartit
Bron: Sciencecodex
Gerelateerde blogposts
Reacties
Maar waarschijnlijk is het een onderdeel van mn hoofddiagnose: ADD....
Bij mij is het enige verschil tussen Anorexia en ESNAO dat ik nog ongesteld wordt en nét geen ondergewicht heb. Ze hebben me nooit gewogen toen ze de diagnose stelden want ik zag er destijds gezond uit. Dat ik na 2 jaar op het randje van ondergewicht zit maakt niet uit, want ik wordt nog ongesteld en 'dus' is het geen anorexia.
Wat is er in godsnaam nog 'psychisch' aan deze ziekte als er zo'n criterium wordt gehandhaafd. Mijn eetprobleem wordt voortdurend afgedaan als een 'coping'-mechanisme wat onderdeel moet zijn van een persoonlijkheidsstoornis, net zoals dat bij anderen drinken of gokken is. Mijn eetstoornis wordt niet als eetstoornis behandeld door professionals. Ik heb er zo weinig baat bij dat het me geen destructief plan meer lijkt om die laatste kilo's er af te werken voor een ondergewicht. Menstruatie stopt dan vanzelf en dan gaan ze me misschien eens een keertje helpen. Dat streven zou helemaal niet nodig moeten zijn. Ik ben er bij gebaat als ze mijn eetprobleem serieus gaan nemen en als eetstoornis gaan behandelen. Ik heb het niet bedacht dat ik er eerst ondergewicht voor moet hebben voordat ze dat eens gaan doen.
ik vind dat echt niet kunnen.
hopelijk laat je je niet zakken naar hun onbegrip, dat zou zonde zijn, hopelijk komt er gauw wél goede hulp op je pad, ik weet dat die weg lastig is...
maar houd vol
En verder.. DSM blijft lastig. Dat handboek is er niet voor niets gekomen, maar soms schiet het zijn doel misschien voorbij. De een is nou eenmaal wel gebaad bij een labeltje en de ander niet. Maar wat dan wel de goeie manier is? Ik zou t niet weten.
als iemand ernaar vraagt zeg ik ook altijd gewoon dat ik een eetstoornis heb ipv eetstoornis NAO. Want niemand weer gewoon wat dat betekent, en dan moet je dat weer gaan uitleggen enzo. Als ik anorexia of boulimia had gehad, had ik dat wel gezegt. zucht.
xoxo
LIefs.
Beetje rare reactie vind ik.
Oke dat was niet echt aardig achteraf, maar ten eerste ken ik de site behoorlijk, kom er al lange tijd vaak.
Ik zeg niet dat er géen aandacht aan wordt geschonken (die paar artikelen zijn al super natuurlijk).
Maar het percentage (vooral ervarings-)verhalen over NAO is gewoonweg veel minder, terwijl het percentage mensen met NAO groter is. Heb ze niet geteld maar net ff gekeken bij Story of..., zegt genoeg lijkt me.
Deze dingen zijn feiten, en ik snap Proudteam daarin niet zo goed, waarom over de minstvoorkomende eetstoornis (oke die wel het meest in de media voorkomt) het meeste vertellen
Nogmaals ik kraak daarmee zeker niet de hele site af want er staan zeker nuttige dingen op!!
Ik bevind me op de grens tussen anorexia en nao. Eén stap naar links, en ze gaan me eindelijk helpen, Eén stap naar rechts, en ik ben 2 stappen verwijderd van een goede behandeling die zich richt op mijn eetstoornis.
Dus JA. Dan maar een stap naar links, want ik wil dat mijn eetprobleem serieus genomen wordt. Ik geloof echt dat ik daar veiliger mee af ben. Onlangs is nog gebleken dat er meer doden vallen bij NAO dan bij anorexia en boulimia bij elkaar. Mede omdat het veel meer voorkomt, en vooral ook omdat het onder de radar blijft, en ik zit onder de radar. Ik mag hier niet neer zetten hoeveel ik al ben afgevallen in 2 jaar en hoeveel kilo ik verwijderd ben van ondergewicht. Ik kan er alleen over zeggen dat ik eerst overgewicht had en dat mijn diagnose van BED verschoof naar Boulimia en vervolgens naar NAO en ik wordt nog niet serieus genomen, terwijl IK WEET dat mijn probleem serieus is. Een psychiater zei: "Heb jij een eetstoornis? Dat zou je niet zeggen, je ziet er toch gezond uit?" Ik heb aangegeven dat ik dat een hele pijnlijke opmerking vond. Dat snapte hij niet en ik vroeg me af of hij wel ervaring had met eetstoornissen. "Denk je dat ik geen ervaring heb met eetstoornissen? Ik heb jaren op de PAAZ-afdeling gewerkt met anorexia-patiënten die aan de sonde liggen".
Het was me gelijk duidelijk hoe hij aan zijn beeldvorming kwam. Hij vond het niet nodig om me te wegen en te meten en dit in de gaten te houden, hij vond het ook niet nodig om mn bloed te laten testen op kaliumtekort. Ik zei dat hij een grote fout maakte als psychiater omdat hij niet eens heeft gevraagd wat ik wel en niet eet, laat staan of en hoe vaak ik overgeef. Tsja... toen bleek het toch wel even waard te zijn om mn bloedwaarden in de gaten te houden. Nu 2 maanden verder betrap ik mezelf erop dat ik het bloedprikken maar blijf uitstellen (bang voor naalden) en dat ze er ook niet om vragen.
je schiet er niets mee op om een diagnose te verkrijgen die eigenlijk niet klopt. je wilt toch hulp voor de problemen die je al zo lang ervaart? als je enkel hulp krijgt voor ondergewicht, zal die hulp ook gericht zijn daarop. op aankomen. en als dat gebeurd is, ben je precies op het punt waar je nu ook bent. dus jouw strategie voelt misschien logisch, maar betekent alleen maar uitstel van de hulp die jij echt nodig hebt. en je zult je weer machteloos en onbegrepen voelen. het enige wat je kunt doen, is eerlijk blijven zijn over je problemen, desnoods tegen andere personen dan je tot nu toe gedaan hebt.
Interessant artikel. Ik denk dat dit ook wel in NL geldt. Goed dat hier aandacht aan besteed wordt