Spiritueel? Meer psychische problemen
Spiritueel zijn kan een diepere betekenis geven aan je leven, maar kan ook zorgen voor verwarring en problemen, blijkt uit onderzoek. Mensen die niet vasthouden aan een religie maar wel geloven dat er meer is dan het dagelijkse leven, hebben vaker last van psychische problemen, zoals problemen met eten, angst, fobieën of dwangneuroses. Ook blijkt dat mensen die spiritueel zijn vaker gebruik maken van medicatie voor psychische problemen.
‘'Onze belangrijkste bevinding is dat mensen met een spirituele belevingswereld een minder goede geestelijke gezondheid hebben dan mensen die niet bezig zijn met geloof of religie.'' Zegt Professor Michael King van de University College London. De studie is gebaseerd op 7403 willekeurige mannen en vrouwen die vragen hebben beantwoord over religie, spiritualiteit en hun geestelijke gezondheid.
35% van de ondervraagden hangt een geloof aan waarbij zij regelmatig een synagoge, kerk, moskee of tempel bezoeken. (meerderheid van deze groep is Christen) 19% van de mensen had wel een spiritueel geloof of spirituele ervaring, maar hangt geen specifiek geloof aan. 46% hangt helemaal geen bepaald geloof aan of heeft iets met spiritualiteit.
Uit het onderzoek bleek dat mensen die spiritueel waren 50% meer kans hebben om een generaliserende angststoornis te ontwikkelen en 72% meer kans hebben op een fobie. Ook heeft deze groep 77% meer kans om verslaafd te raken aan drugs en 37% meer kans op een neurotische stoornis.
Toch ervaren mensen die een geloof aanhangen en mensen zonder specifieke religie evenveel psychische problemen. Wel komen er meer alcohol en drugsproblemen voor bij mensen die een geloof aanhangen. Ondanks andere Amerikaanse onderzoeken, liet de uitslag van dit onderzoek duidelijk een verband zien tussen geluk en spiritualiteit.
Een ander groot onderzoek uit de US dat via internet gedaan werd, wees uit dat mensen met een spirituele denkwereld die geen geloof aanhangen, minder stabiel waren dan andere groepen mensen.
‘'Wij concluderen dat er steeds meer aanwijzingen zijn dat mensen die spirituele overtuigingen hebben in de afwezigheid van een religieus kader meer kans hebben op het krijgen van een psychische stoornis. Voor nog betere onderzoeksuitslagen wensen we een nog groter onderzoek uit te voeren.'' Zo zegt een van de onderzoekers van het University College of London.
Vanuit Proud2Bme vonden we dit een interessant artikel om te lezen. Zijn deze mensen heel erg veel met het leven of juist hun gevoel bezig? Zijn het zweefkezen of mensen net als iedereen? En is niet iedereen op zijn eigen manier een beetje spiritueel?
Denk jij dat jouw psychische problemen met spiritualiteit te maken hebben?
Bron foto1, bron foto2
Bron artikel: Huffington Post
Gerelateerde blogposts
Reacties
Dit is maar een eerste voorbeeldje dat in mij opkomt.
Mensen die geloven in een bestaand geloof hebben daar van uit al vaste verplichtingen:
Bidden, naar de dienst gaan, etc.
Mijn vriend heeft me geleerd er meer open voor te staan. Als ik van slag ben voelt hij dat meteen, hoe ver hij ook van me vandaan is. Hij kan me dan ook kalmeren. Ik merk dat ik op sommige momenten de aanwezigheid van mijn overleden opa niet alleen voel, maar hem ook kan horen, en dat hij dingen zegt die niet vanuit mijn herinneringen kunnen komen. Dat kan me soms van slag maken waardoor ik meer in mijn es ga zitten en meer in mijn gedachten zit, ook als ik merk dat er anderen om me heen zijn die ik niet ken kan het me onrustig maken. Maar ik denk niet dat zoiets bij mij echt in verband staat met mijn psychische problemen. Ik denk alleen wel dat het die problemen nu wel soms beinvloed, maar niet veroorzaakt...
@Inger: iedereen heeft zijn eigen verplichtingen of bijgelovige dingentjes. Denk aan horoscopen, yoga/mindfulness en dat soort dingen. Verplichtingen of vaste patronen waar je niet vanaf durf is juist meer iets voor niet-gelovigen, omdat die niet in een god geloven die jou beschermd.
Ik weet niet echt of het de oorzaak is, ik denk het eigenlijk niet, maar het heeft wel
invloed gehad en nu nog.
Het klopt dat, dat veel verwarring met zich mee bracht, en ik me toen ook al wel erg onzeker voelde en niet wist welke gevoelens van mij waren en welke van een ander.
Daarnaast ben je door meer te zien en voelen en horen naast bevoorrecht ook kwetsbaarder.
Ik denk wel degelijk dat er een verband is
Hoe meer je voelt/ziet/hoort en weet des te kwetsbaarder je bent.
Wat mooi dat jij zo veel steun haalt uit je geloof!!
Maar ik vraag me toch wel af wat je met dat laatste zinnetje bedoelt.
Liever bang voor?
Is angst dan niet een hele grote factor voor het geloof ? Ik denk dat je vooral ook op jezelf moet vertrouwen.
Liefs
Nee, angst is niet een hele grote factor dat ik geloof. Dat is niet de reden dat ik geloof, maar ik geloof dat we hier op aarde een stukje mogen proeven van het leven later. Dat ik dan met God mag leven.
En daarom wil ik ook nu al graag leven zoals het bedoelt is. Namelijk een leven zonder verdriet, pijn en moeiten.
Dat klinkt misschien te mooi om waar te zijn, maar alles wat God belooft heeft is uitgekomen en daarom geloof ik ook dat hij waar maakt wat Hij zegt.
Dit ervaar ik zelf ook wel, in tijden dat ik het moeilijk heb, denk ik meer aan God en geloof.
Een ander verband is denk ik dat psychische problematiek het idee van de maakbaarheid van het leven kan doen wankelen. In deze tijd is de heersende gedachte toch wel dat als je maar hard genoeg je best, je alles/heel veel kunt bereiken. Die theorie maakt diegenen met wie het minder goed gaat, bijvoorbeeld mensen met een psychische stoornis, automatisch tot 'losers'. Ik weet in ieder geval van mijzelf wel dat op het moment dat mijn psychische problemen begonnen ik milder werd naar mensen met verslaving, depressie, burn-out etc. Daarbij past denk ik ook dat je eerder openstaat voor of op zoek gaat naar zingeving om een andere waarheid te proberen te vinden.
Tegen mij is ook gezegd dat ik 'high sensitive' ben, maar dat ben ik niet. Ik ben me gewoon altijd heel erg bewust van alles om me heen. In het westen wordt overal een stempel op gedrukt en het lijkt steeds erger te worden.
Het grootste probleem met de wereld van vandaag is juist het gebrek aan spiritualiteit. Beseffen dat je niet alleen bent maar dat alles onderdeel uitmaakt van een groot geheel is juist wat mij geholpen heeft met mijn eetstoornis.
Jeetje, eigenlijk vind ik dit nergens op slaan zeg.
Ik denk dat @Iris hierboven gelijk heeft.
Want gelovige mensen hebben veel vaker een sociaal netwerk, een gemeenschap waarop zij terug kunnen vallen. Die hen steunt.
En zij hebben God waarop zij mogen vertrouwen. Zij hebben een vast punt in hun leven.
het gaat hier toch juist om mensen zonder specifieke religie/ god...
Lees eens wat andere boeken dan de Bijbel.
De bijbel is namelijk al zó oud, en in de grondteksten, in het Hebreeuws en Grieks, wordt het woord demon toch echt op die manier genoemd..
Voorbeeld, in de Kandariya Mahadeotempel uit de 10e eeuw staan erotische afbeeldingen. Maar hoger op de tempel zijn die afbeeldingen abstract. We kunnen het niet weten, maar het is duidelijk: hier wordt die spirituele beweging van concrete handelingen naar abstracte liefde uitgebeeld.
In dit onderzoek gaat men dus helaas uit van een simplistische westerse uitleg van spiritualiteit.