Deep Brain Stimulation bij anorexia
Stel je voor: een knop in je hoofd waarmee je je eetstoornis aan, en vooral ook uit kunt zetten. Dat klinkt onwerkelijk, toch? Misschien minder onwerkelijk dan je denkt.. Deep Brain Stimulation (DBS) is een nieuw soort behandeling voor hersenziekten, die het idee van zo'n knop wat dichterbij brengt. En onlangs zijn de eerste onderzoeken gedaan bij patiënten met eetstoornissen.
De hersenen van mensen met een eetstoornis werken anders dan die van mensen zonder eetstoornis. Tijdens het kijken naar plaatjes van eten bijvoorbeeld, of naar plaatjes van hun eigen lichaam, reageren de hersenen van meiden met een eetstoornis anders dan die van meiden zonder eetstoornis. Bij meiden met een eetstoornis zijn de emotie-gebieden dan actiever, waardoor deze meiden tijdens het kijken naar de plaathes meer negatieve emoties voelen. Je kan in het brein ook effecten zien van behandeling: Wanneer het beter gaat met anorexiapatiënten worden hersenafwijkingen ook kleiner, en soms verdwijnen de afwijkingen door behandeling zelfs helemaal.
Maar kan het ook andersom? Als je ervoor kunt zorgen dat de hersenactiviteit van anorexiapatiënten meer gaat lijken op ‘gezonde' hersenactivatie, verdwijnt dan ook de eetstoornis? Dat is het idee achter DBS behandeling. Bij DBS wordt er een piepklein apparaatje geplaatst diep in de hersenen, precies op de plek waar de hersenactivatie bij anorexiapatiënten verstoord is. Dat apparaatje werkt als een soort pacemaker: door elektrische signaaltjes af te geven in de hersenen, kan de hersenactiviteit worden bijgestuurd.
DBS is nieuw, maar wordt in Nederland al soms toegepast bij patiënten met de ziekte van Parkinson. Wereldwijd wordt veel onderzoek gedaan naar DBS bij andere hersenziekten, waaronder ook psychiatrische stoornissen. Zo wordt er bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar DBS behandeling bij depressie en Gilles de la Tourette (tics). En onlangs dus ook bij eetstoornissen.
Er zijn nu twee onderzoeken gedaan naar DBS bij eetstoornissen, één in China en één in Canada. Beide onderzoeken zijn gedaan bij een handjevol vrouwen met ernstige anorexia (10 patiënten in totaal), bij wie andere behandelingen niet hadden gewerkt. Het onderzoek is in de beginfase: er wordt vooral onderzocht of DBS veilig is bij eetstoornissen. Tot nu toe zijn er geen ernstige bijwerkingen gevonden. Maar werden de patiënten ook beter door de behandeling? De resultaten van het Chinese onderzoek waren heel positief: alle patiënten knapten op. Het Canadese onderzoek was minder positief: de helft van de patiënten knapte op, de andere helft niet. Natuurlijk zijn 10 patiënten veel te weinig om te weten of de behandeling werkt. Om te weten of DBS een goede behandeling is voor eetstoornissen, zullen we moeten wachten op grotere studies.
Wetenschappers hebben de knop waarmee je je eetstoornis kunt uitzetten helaas dus nog niet gevonden. We weten nu dat DBS behandeling bij anorexia waarschijnlijk veilig is, maar we weten nog niet of het werkt. Waar moet het apparaatje precies geplaatst worden om zo goed mogelijk te werken? En werkt het ook voor andere eetstoornissen, zoals boulimia? Werk aan de winkel voor de wetenschappers!
Stel dat er een knop in je hoofd zit waarmee je je eetstoornis kunt uitzetten.
Zou jij erop drukken?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Anders lijkt het me dat je heel snel zou terugvallen.
Gewoon normaal functionerende hersens, heerlijk!
En alle achterliggende problemen dan, die feitelijk de oorzaak zijn van je eetstoornis?
Die zijn dan nog steeds niet opgelost lijkt mij.
Nee, ik wil niet zo'n knop, ik wil er op eigen kracht uitkomen door álles op te lossen en niet alleen mijn eetgestoorde gedachten.
En trouwens vind ik een apparaatje in mijn hersenen ook niet zo'n fijne gedachte.
Deze suggestie kwam rond de periode dat ik ZELF besloot een knopje om te zetten in mijn hoofd. Ik kon niet, had niks meer te verliezen en besloot mijn zelfstandigheid en zelfrespect eigenhandig teug te winnen.
Stap voor stap, met veel pijn en moeite, is het me gelukt om weer een écht leven op te bouwen. Vooral langzaam, en op een manier die voor mij goed voelde.
En nu ben ik zwanger van mijn eerste kindje, en ben trots op mijn gevecht.
Ik zal altijd moeten opletten, maar heb nu de allerbeste reden om te blíjven vechten: mijn kindje!
Dus ik ben blij dat ik me niet heb laten behandelen.
Een eetstoornis hebben kost veel energie en kracht,
die heb je dus...
En je kan die kracht ook op een andere manier gaan gebruiken!!
Door voor jezelf te mogen zorgen en jezelf serieus te nemen.
Onderschat je eigen kracht alsjeblieft niet.
Mooi verhaal, super knap!
Ben ik de enige die, buiten dat ik idd ook denk dat het achterliggende problemen niet oplost (misschien dat ik dan wel goed ga eten, maar destructief word op andere vlakken), het een eng idee vind? Een chip in je hersenen... Zelfs buiten dat de plaatsing ervan me al een behoorlijk riskante operatie lijkt. Wat kan zo'n dingetje met elektrische schokjes wel niet aanrichten als er iets mis gaat?
Nee, ik ben blij dat er tot nu toe geen gevaarlijke bijwerkingen zijn gevonden, maar ik zou toch passen voor zo'n hersenoperatie.
Dat zou ik serieus graag willen weten.
Door te kijken naar foto's en meisjes met rondingen zie ik wat ik bij mezelf mis :)
Doordat vrienden me aanmoedigen goed te eten, lukt het me weer!!
Ik kan eindelijk weer genieten van eten.
En eet ik eens écht te veel, dan ga ik de dag erna gewoon lekker sporten ^^
Ik wil ook absoluut geen apparaatjes in mijn hersenen.
ik ben het zo moe om het telkens zelf te moeten omdraaien...
Ook deze operatie onder gaan
Ik wacht nog in spanning af.
Ik ben wel benieuwd hoe je het allemaal
Heb onder gaan