Eetstoornis NAO niet ernstig?!!
Is een eetprobleem pas ernstig als het anorexia heet? Er zijn heel wat meiden die dagelijks worstelen met eten. Jezelf te dik vinden, angstvallig koek en snoep vermijden, geen hap méér eten dan nodig of zelfs maaltijden overslaan, overgeven.....Honger hebben en slap en verzwakt rondlopen, maar tóch niet beter gaan eten…
Dit zorgt dat je in je hoofd de hele dag bezig bent met wat je wel en niet gaat eten en constant negatief over jezelf denkt. Daarnaast worden sociale contacten érg moeilijk…want dan weet je niet wat er precies in het eten zit, mensen vragen waarom je niet eet, enz. enz. Een vervelend probleem dat een grote invloed heeft op je leven.
Toch nemen veel meiden met dit probleem hun probleem niet serieus; wánt ze hebben geen ondergewicht. ‘Alleen ‘echte’ anorecten met ondergewicht hebben een serieus probleem…en dus recht op hulp. Bij jouzelf is het natuurlijk láng zo erg niet.’
Eigenlijk is dat raar…want voor elke andere psychische stoornis zou je wél hulp zoeken. Als je een depressie of ander psychisch probleem hebt, ga je naar de dokter, of je nou lichamelijke klachten hebt of niet. Maar als je een eetstoornis hebt, wil je pas naar de dokter als je ondergewicht hebt….
Dat klopt toch niet?
Deze verkeerde gedachtegang wordt nog verergerd door de diagnose-regels in Nederland. Pas bij fiks ondergewicht wordt de diagnose anorexia gesteld. Bij een hoger gewicht noemen ze het ‘eetstoornis NAO’ (Niet Anders Omschreven). Met als gevolg dat veel meiden met NAO zich een ‘mislukte anorect’ voelen en hun probleem nóg minder serieus gaan nemen. Of zelfs nog verder gaan afvallen, zodat ze wel onder het ‘labeltje’ anorexia vallen. Omdat ze dán pas hun eigen probleem serieus kunnen nemen, of denken dan pas serieus genomen te worden door dokters en behandelaren. Terwijl NAO psychisch nét zo belastend is als anorexia!
Bovendien is het vreemd, want wist je dat het merendeel van de meisjes die opgenomen zijn in klinieken geen anorexia, maar NAO hebben?! En wist je dat het overgrote deel van de mensen met een eetstoornis, geen ondergewicht heeft!?
Gelukkig wordt er aan een nieuwe versie gewerkt van de DSM, het boek waar de ‘regels’ voor het stellen van diagnoses instaan. Maar tot die tijd zullen we zélf onze gedachtegang moeten aanpassen.
En sowieso is het nergens voor nodig om zóveel waarde te hechten aan die regeltjes…je laat een paar onbenullige letters op een blaadje toch niet zorgen dat je kilo’s afvalt?
Want stel nu dat je wel ondergewicht hebt, maar nog wel ongesteld wordt, dan heb je enkel daardoor volgens de regels géén anorexia, maar NAO. Onzin natuurlijk, want ieder lichaam functioneert anders. Ik was zelf 2 jaar lang niet meer ongesteld toen ik XX woog, wat absoluut geen ernstig ondergewicht was - terwijl ik 4 jaar later aardig wat kilo's minder woog en toen weer wel ongesteld werd. Dus....?
En wist je dat het zelfs kan zijn dat de lijdensdruk en de ernst van de eetstoornis veel heviger kan zijn bij geen-ondergewicht. Ik kan daarover meepraten. Toen ik normaal gewicht had, maar dagelijks last had van eetbuien, overgaf etc en heel graag wilde afvallen, toen had ik 10 keer meer pijn en verdriet dan toen ik eenmaal ondergewicht had. Je hebt dan namelijk nog het gevoel dat je iets kan (afvallen), wat natuurlijk nergens op slaat! Het gevoel van minderwaardigheid kan hierdoor bv veel groter zijn bij iemand met boulimia of BED. Terwijl velen toch echt denken dat "anorexia" altijd het meest ernstig is.
Nog vervelender is dat je met BED of Boulimia of NAO niet zo "gezien" wordt als iemand met anorexia én ernstig ondergewicht. Daar zie je immers direct aan dat het niet goed gaat - zij breekbaarder zijn.... Ook dat kan heel pijnlijk zijn en het gevoel geven niet "ernstig genoeg te zijn".
De media doet hier trouwens ook lekker aan mee. Hoe vaak zien we in bladen en op tv dingen over anorexia en hoe vaak over NAO, boulimia en BED...;)
Geloof mij - zonder ondergewicht o.i.d. kan jouw eetstoornis mínstens zo erg zijn!
Neem je eigen probleem ajb serieus en zoek hulp! Want voor iets wat zó’n grote invloed op je leven heeft, verdien je hulp! Of het nou anorexia heet, of niet!
Gerelateerde blogposts
Reacties
btw goed informatief stukje Scarlet
Terwijl het in mijn hoofd toen net zo'n chaos was als bij velen.
Inmiddels heb ik dat niet meer, neem mezelf wat serieuzer. Ongeacht hoe het heet: Ik heb een probleem, en daar moet ik iets aan veranderen.
Toen ik zelfs ondergewicht had en bij de dokter kwam was het allemaal niet ernstig genoeg. Ik viel verder af en toen ik "ernstig ondergewicht" had, deed hij alsnog niks. mijn moeder moest smeken om hulp. Ook toen had ik eetbuien etc. Nu heb ik een gezond gewicht met boulimia. En geloof me, dat doet mij meer pijn dan toen ik ondergewicht had. Want toen was ik "dun" en nu heb ik een gezond gewicht.
@Myra: Wat goed dat je jezelf serieus hebt genomen en hulp hebt gezocht! Is toch een stuk fijner als je geen of minder last hebt van je eetstoornis! :)
Ik denk dat gespecialiseerde eetstoornis-instellingen wél weten dat NAO net zo goed behandeld moet worden. Het zijn meer de huisartsen en 'algemene' psychologen die geen probleem zien zolang er geen ondergewicht is. Maar helaas zijn dat wel degenen die je moeten doorverwijzen naar de gespecialiseerde hulp :(
xxx
Eetbuistoornis heet momenteel ook nog NAO, maar in de nieuwe DSM 2010-2011 komen er nieuwe benamingen bij en zal dit allemaal beter ingedeeld worden.
Ennh je krijgt inderdaad niet voor niets de stempel eetstoornis. Dus het IS ernstig. Wat het dan ook is, dat maakt inderdaad niet zoveel uit.
Instellingen behandelen NAO net zo goed en nemen dat net zo serieus. Het is alleen wat lastiger om de psychische belasting aan te tonen, omdat het van de buitenkant niet te zien is. Het vraagt dus veel openheid en eerlijk van de client, wat vaak lastig is bij dit soort stoornissen. Wil je dus dat je begrepen en erkend wordt dan zul je echt zelf open en eerlijk moeten zijn en dan zullen zij je echt serieus nemen en je behandelen!!
Groetjes Esther
NAO hoeft inderdaad niet te betekenen dat je ook kenmerken van boulimia hebt! De diagnose NAO wordt ook gesteld als je minder dan een bepaald percentage ondergewicht hebt, of als je nog menstrueert.
(wat je vooral zo moet houden ;) )
Ik voel me nu op deeltijd ook totaal niet serieus genomen omdat ik NAO heb. Daar ga ik zo van twijfelen. Ik heb toch immers een gezond gewicht.. Dan voel ik me de slechtste eetstoornis-persoon ever, sterker nog, ik heb helemaal geen eetstoornis!
Totdat ik mezelf weer flink tegenkom en merk dat ik wel degelijk een eetstoornis heb.
Ik heb een ES NAO, de enige reden waarom ik geen anorexia heb is omdat ik op dit moment er 1 week te lang over heb gedaan om die X aantal kilo's af te vallen en omdat ik nog mestrueer hoe onregelmatig ook.
Toen ik het stempel NAO kreeg deed ik er niks mee.
'Ze kunnen er niet eens een naam voor verzinnen, dus heb ik niks'.
Nee natuurlijk niet, nu zit ik in een kliniek en is de strijd 100x zo zwaar!
Als ik het toen serieus had genomen zat ik nu niet zo diep.
Dus meiden, neem het serieus!
Een ES NAO is gewoon levensgevaarlijk.
Dit is voor mij ook een eye-opener.
Ik heb zelf NAO.
Maar ik heb zo vaak het idee dat ik beter een andere diagnose kan hebben, omdat ik dan wel goed word geholpen.
Ik vind het echt een goede blog!
Ik heb het misschien niet helemaal goed beschreven, maar NAO is een mengeling van allerlei verschillende problemen op het gebied m.b.t. eten.
Volgens de huidige classificatiesystemen bestaan er momenteel alleen anorexia, boulimia en NAO. Vandaar dat strikt gezien er op die manier naar wordt gekeken zoals ik had uitgelegd.
NAO is een restcategorie die wordt gebruikt om stoornissen op het gebied van eten te plaatsen die op dit moment niet onder een andere noemer passen!
BED (eetbuistoornis) valt op dit moment officieel ook onder NAO! Er is momenteel nog geen aparte categorie voor maar die gaat er in het nieuwe systeem hoogstwaarschijnlijk wel komen.
Deze indelingen kun je zelf nazoeken op internet. Het classificatiesysteem wat in NL gebruikt wordt is de DSM IV TR.
Let er wel op dat dit puur feitelijke informatie is en het niets zegt over hoe serieus je probleem is! Het gaat er ook niet om wat voor labeltje je hebt; het gaat er om hoeveel last jij er zelf van hebt! En als die last groot is of het is ongezond voor je, dan is het belangrijk om hulp te zoeken.
Ik kom en reageer zelf vanuit de praktijk als hulpverlener, dus ik weet echt wel waar ik over praat. In tegenstelling tot wat sommige mensen hier blijkbaar denken (aan een aantal felle reacties te zien..)
Misschien was het ook wat kort door de bocht om te zeggen dat NAO even serieus wordt genomen. Ik omring mij door een groep jonge hulpverleners die dat wel degelijk net zo serieus nemen als elke ander eetprobleem. Maar ik besef me ook dat er mensen zijn, vooral de wat oudere garde, die hier nog wat moeite mee heeft, en kan me dan idd voorstellen dat je bv. minder snel wordt doorverwezen!
Straks met de nieuwe indelingen komt daar hopelijk ook een eind aan!
Hopelijk heb ik het zo een beetje goed uitgeled..
Groetjes Esther
Ik heb inderdaad ook die twijfels, zo ik heb dan nog (net) geen ondergewicht, dus dan ben ik niet erg gegoeg. Moet waarschijnlijk worden opgenomen, nou dan ben ik dikste en vooralook de eerste die daar word op genomen met NAO.
Goed geschreven! Gave me hope!
Ik krijg er kippenvel en tranen in mijn ogen van.
Wat hier staat, is precies wat ik nou al een tijd denk!
Nou moeten ze dit bij de GGZ ook maar eens doorkrijgen!
Echt een super goed stuk dit!
Super herkenbaar.. Bij mij is vandaag ook NAO vastgesteld,
want ik had niet genoeg ondergewicht! Wat een onzin..
Ik voel me echt een mislukte anorect idd.
Heel goed geschreven. Deze site is echt super.
ik zelf heb ernsig ondergewicht maar word nog ongesteld..
Ik werk op een tienerafdeling in een ziekenhuis. Vandaag heb ik een jongen opgenomen van 17 jaar die een grote eetstoornis heeft. Wat ook de diagnose is, het gaat niet goed met deze jongen. Misschien wel wb gewicht (hij heeft een redelijk normaal gewicht), maar niet psychisch. Al had hij geen diagnose gehad dan nog is het overduidelijk dat er grote eetproblemen zijn en alleen daarom al nemen we het serieus. De reden van opname was namelijk niet de eetstoornis, maar iets heel anders. Gelukkig wil deze jongen wel heel graag hulp. Ik hoop dat hij op hele korte termijn de goeie hulp zal krijgen die hij nodig heeft. Ik ga hier iig heel erg mijn best voor doen. Net als Esther werk ik op een afdeling waar alle eetstoornissen heel serieus worden genomen, maar we zijn ook afhankelijk van wat de kinderen ons vertellen.
Dat wilde ik even kwijt.
Liefs, Amber
het klopt.. ik heb er heel lang mee rond gelopen, mijn leven wordt bijna helemaal bepaald door het eten.. ik voel mezelf niet goed en verdrietig als ik zie dat er bijv. 1gram bij zit.. ook ik heb geen ondergewicht, maar het niet willen eten bepaald ook mijn leven.. maandag 6 dec. heb ik intake bij een therapeut ,hopelijk helpt dit.
liefs, bente
Momenteel loop ik bij een psychiater en deze geeft aan dat ik wel een eetstoornis heb, we gingen de symtonen bij langs en zei gaf aan dat ik NAO heb omdat ik wel een laag gewicht heb maar geen ondergewicht. Toch voelt dit voormij alsof het dus ook niet serieus is. Nu na de kerstdagen ben ik nog wat aangekomen en voel ik me nog mislukter, gister weer laxeerpillen geslikt en tot 11 uur in de sportschool gestaan..ik ga zo weer heen..ik word zo moe dat ik het (niet) eten niet los kan laten en meer tevreden met mezelf kan zijn..ik verlang om echt heel dun te worden omdat ik dan pas echt ergens in slaag..ik weet dat ik dit niet moet denken maar ik weet niet hoe ik het los kan laten..zijn er mensen die tips hebben?mijn psychiater zegt alleen maar dat ik het los moet laten maar hoe doe je dat?
Ik ben bang dat ik de eetstoornis NOA heb.
Kan dit? ik zal eerst even wat over mij vertellen.!
ik ben een meisje van 17 jaar!. Ik ben erg bezig met afvallen. andere zeggen dat ik niet dik ben, maar zelf zie ik dit niet echt. Ik wil afvallen, en mijn leven draait tegenwoordig om (niet)eten, weegschalen, kcal en afvallen. Ik eet wel normaal, ik probeer het soms wel eens weer uit te braken, dit is nooit gelukt.. ook neem ik geen laxeermiddel in.
de ene stem zegt dat ik me aanstel en dat het morgen vast wel over is.
maar de andere stem zegt dat ik niet goed bezig ben,,
kan het zijn dat ik de eetstoornis NOA heb? want ik word nog wel gewoon ongesteld.
X
Wat ik hierover kwijt wil is dat ik het zoals andere een kei goede blog vind. De weg die ik heb afgelegd rond de diagnose stelling lijkt wel wat anders gelopen te zijn bij mij... Ondertussen kamp ik heel wat jaren met een es (zal bekend klinken), maar mijn 1ste diagnose was orthorexia in combi met AN en BN. Maar doordat orthorexia (hebben ze me verteld, weet het dus niet zeker) niet erkend werd en zeker die combinatie geen naam had kreeg ik toch de de diagnoses orthorexia en NAO in mijn medisch dossiertje.
Zou het niet handig zijn als ze het gewoon onder ES zetten zonder vakjes?
groetjes
het is misschien een stomme vraag. Maar ik eet al een maand erg slecht en heb veel huilbuien. Ik voel mij slap als ik gegeten heb. het liefste eet ik niet want dan voel ik mezelf goed. als ik gegeten heb voel ik me slecht en het liefste kots ik alles uit. ik kan niet kotsen ik heb al heel wat keer boven de wc gehangen maar ik kan het niet. ik heb dus een beetje een combi tussen anorexia en boulimia(omdat ik ook erg veel vreedbuien heb). volgens mijn psychiater heb ik last van NAO. maar als ik het zo lees voldoe ik niet aan de symptomen. ik heb geen ondergewicht! Overgewicht heb ik ook niet maar er af vind ik niet erg. nu is mijn vraag heb ik nu last van NAO of????????
:$ sorry voor deze stomme vraag..
groetjes...
Zelf heb ik de diagnose NAO, en ik ben het type dat alle kenmerken heeft behalve ondergewicht (en sinds twee weken menstrueer ik weer, maar dat is lang weggebleven). En het gevoel dat hierboven wordt beschreven herken ik heel erg, het voelt voor mij alsof ik zelfs faal in het hebben van een eetstoornis, want ik ben niet eens dun. Ik heb een tijd wel x procent ondergewicht gehad, maar dat was voordat ik mijn intake in Smilde had. Maar ik schaam me sowieso al enorm dat ik een eetstoornis heb, maar het is nog veel erger omdat ik niet eens mooi dun ben. Daarnaast nemen veel mensen me niet serieus omdat het "maar" ES-NAO is. Terwijl de gedachtes in mijn hoofd net zo erg zijn als bij iemand met anorexia! Ook wat in de column wordt beschreven over mensen die pas hulp willen zoeken als ze ondergewicht hebben - zo herkenbaar. Via mijn blog ken ik heel veel meisjes met een eetstoornis en veel zeiden precies hetzelfde. Zij voelen zich ook niet serieus genomen. Voor mij is het ook een enorme motivatie, eigenlijk. En dat klinkt vreselijk slecht en ik schaam me er ook ontzettend voor, maar het is wel zo.
Ik hoop in ieder geval dat ze de DSM gaan aanpassen... volgens mij heeft dit zoveel negatieve gevolgen en werkt het heel triggerend voor veel mensen. En daarnaast ben ik van mening dat ondergewicht niet bij de diagnose moet horen, maar dat het een gevolg van een eetstoornis is/kan zijn.
Ik ben heel in ieder geval super blij dat hier een artikel over is verschenen, biedt me weer steun en laat me zien dat ik niet de enige ben die er zo over denkt!
Liefs X
Ik denk dat een diagnose mij wel ongelofelijk zou helpen, dan weet ik namelijk wat ik heb en of ik echt hulp wil.
Laatst zei mijn psycholoog letterlijk: "Je wordt nog ongesteld, dus je hebt geen anorexia." De rest van het gesprek is me even ontschoten, maar die zin spookt al een maand lang dagelijks door mijn hoofd. Ik heb niks, ik ben niet ziek, omdat ik nog ongesteld word. En aan de andere kant weer een klein deel van mezelf dat ziet dat ik niet normaal omga met eten, al jaren niet.
Dit zeg ik niet om mensen te triggeren met hetzelfde probleem als ik, maar meer om te vertellen wat ik voel zonder diagnose en misschien zijn er wel mensen die zich hierin herkennen..
Stel je vraag ook op het forum van Proud2Bme, daar zijn veel meer jonge mensen actief die je willen steunen.
Sterkte iedereen x
Nog steeds heb ik geen gezond eetpatroon, misschien ook wel omdat mijn psycholoog geen échte diagnose kan stellen.
Mijn, nog steeds durende strijd, houd ik bij op "eetstoornisnao.blogspot.com". Ik ben er vandaag mee begonnen, en ben niet erg tevreden met mijn eerste bericht, maar hoop dat de berichten die nog komen jullie kunnen helpen. Dat ik jullie misschien kan helpen, en dat jullie mij misschien kunnen helpen.
Veel sterkte, voor iedereen die hiermee strijdt.
Nu heb ik eindelijk was stappen gezet, ben al een paar maanden in therapie en dinsdag begint dan echt de intensieve therapie van 3 dagen per week.
Ik had voor het eerst het gevoel dat mijn klachten en symptomen serieus genomen werden.
Geloof me NAO is ook niet leuk en al zeker niet gezond!!
en vind het erg om te horen dat er niet geluisterd word.
Maar jullie moeten je ook af vragen waarom
jullie deze aandacht nodig hebben!
Het is heel jammer dat jullie je druk maken om je gewicht
terwijl je er jaren aan verspilt en terwijl en nog
zo veel mooie en leuke dingen zijn om voor te leven!
En de discussie over Anorexia of NAO..
meiden daar gaat het toch niet om !
Het gaat erom dat jullie en serieus probleem hebben ..
en moeten afvragen waar dat van komt.. hoe je het op gaat lossen!
Ik wens jullie su6 een hoop dat jullie je ogen open doen!
'Dus Jenn, jij bent bij (psycholoog) in behandeling voor eetstoornissen?'
- Ja dat klopt.
'Goh, dat zou je niet zeggen.'
Toen voelde ik me inderdaad een mislukte anorect.
Ik heb een slank postuur maar geen ondergewicht... Toch eet ik bijna niks, en wat ik eet gaat eruit.
Hij pakte een formuliertje en kruiste wat aan om door het lab te laten testen en hij zei erbij: 'Je psycholoog wil dat je bloed wordt gecontroleerd, waaronder op je kalium, omdat hier een tekort in kan ontstaan bij mensen met een eetstoornis, maar als ik zo naar je kijk, denk ik niet dat dat nodig is.'
Als hij verder had gevraagd en ik niet bij hem dichtklapte van ongemak, zou hij dat nooit gezegd hebben. Ik geef zo'n 30x per week over, zonder eetbuien. De kans dat ik kaliumtekort heb ik vrij groot. Ik wacht nog op de uitslag...
Verwarrend!!!
Ik ben een meisje (uiteraard :p) van net 12 jaar en volgens mij heb ik NAO... Ik voldoe bijna aan alle eisen van anorexia, en aan een paar van boulimia. Gelukkig heb ik geen ondergewicht, maar ik zit ook maar net op het randje. Mijn ouders weten van niets, en ik durf het hun niet te vertellen, want ik denk echt dat ik NAO heb! Wat moet ik nu doen? Ik bedoel maar, ik kan niet zo de deur uit gaan en zeggen "Hé mam & pap, ben even weg naar de dokter, vragen of ik een eetstoornis heb." Ik durf het hun echt niet te vertellen... Kan iemand me helpen tips geven ofzo? Ben zo wanhopig...
Liefs, Anoniempje
Want gister zij ze zo ; ik geloof niet dat er iets aan de hand is je maakt er gewoon een potje van het gaat gewoon goed met je ! punt.
omdat ik zovaak ziek ben , naaa misschien begrijpt ze er wat meer van als ze dit leest (6)
Ik denk niet dat iemand dat zo 1-2-3 voor je kan bepalen.
Het ligt eraan hoe erg het is voor je, hoe veel je ermee bezig bent.
En als je echt wilt dat ht stopt en het lukt je zelf niet, dan moet je proberen hulp te zoeken, hoe kut dat ook is.
Maar de ene keer ben ik wel blij met men lichaam.
Maar de andere keer vind ik mezelf te dik , als ik dat heb ga ik meestal meteen sporten of ik eet de rest van de tijd dat ik mij zo voel helemaal niks meer .
Maar als ik dan honger heb wordt ik boos op mezelf dat ik zo streng was en niks meer at . Wel weeg ik me 1x per week en dat beïnvloed men gevoel wel heel erg .
Heb ik nu last van een eetstoornis of is dit gewoon normaal voor iemand van 14 ?
Groetjes alia
Dankjewel:)
X
Heeft lang geduurd voor ik de stap durfde te nemen, uiteraard speelt er meer waar ik graag een punt achter wil zetten. Het klinkt misschien. Raar maar ik heb een eetstoornis met overgewicht. Hele leven slank moeten zijn van me ma, nooit iets lekkers in huis. En ik ben daarna juist veel gaan eten al mijn problemen weg gaan eten en ben er achter gekomen mij niet in te kunnen houden, lijnen gaat een week miss een maand goed maar daarna gaat t vreselijk berg afwaarts. Ik hoop doormidden van therapie alles op te kunnen lossen en straks met een mooie maat m door t leven te kunnen want eerlijk maat m staat mij gewoon het mooiste.